Παστουρμάς ένα πικάντικο αλλαντικό

Παστουρμάς ένα πικάντικο αλλαντικό

Ο παστουρμάς (ή παστρουμάς) είναι αλλαντικό που είναι διαδεδομένο σε όλη την κεντρική και δυτική Ασία. Η ονομασία του προέρχεται από τη λέξη pastırma et που σημαίνει πιεσμένο κρέας στα τουρκικά, πιθανόν εξαιτίας της συνήθειας των τουρκικών φύλων να έχουν μαζί τους παστό κρέας μέσα σε ειδικές τσέπες της σέλας τους, οι οποίες βρισκόταν κάτω ακριβώς από τους μηρούς του ιππέα. Είναι το αντίστοιχο με το “σαλάδο” των ναυτικών.

Ο παστουρμάς είναι διαδεδομένο έδεσμα στην Αίγυπτο την Λιβύη ενώ λέγεται ότι τα πρωτεία τα έχουν η Τουρκία και η Αρμενία. Η φιλοσοφία της δημιουργίας του παστουρμά ξεκινάει από την ανάγκη των στρατιωτών της ανατολής όπως των Οθωμανών που κατά τις εκστρατείες τους έπρεπε να τρέφονται με κάτι θρεπτικό και κάτι που θα διατηρούνταν για καιρό.

Καταναλώνεται ως μεζές (ορεκτικό) που συνηθίζεται σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Βαλκανική χερσόνησο με ούζο, ή ρακή. Το παστράμι (Pastrami), λέξη από τη γλώσσα γίντις, είναι παστό κρέας που παρασκευάζεται σύμφωνα με τις διατροφικές επιταγές της ιουδαϊκής θρησκείας (kosher). Και αυτή η λέξη κατάγεται απο το τουρκικό pastırma. Ιστορικές αναφορές στον παστουρμά συναντάμε σε δελτίο διατίμησης το 1624 στην περιοχή της Θράκης, και σε ένα αντίστοιχο στην Κωνσταντινούπολη το 1640 σύμφωνα με τον Παύλο Ερευνίδη.

Συστατικά

Κύριο συστατικό του παστουρμά είναι το κρέας πλευρών, που μπορεί να είναι από μοσχάρι, αρνί, καμήλα, χοίρο, κατσίκα, ή βούβαλου. Πιο διαλεχτός θεωρείται ο παστουρμάς από κρέας πλευρών καμήλας.

Έτσι ξεκίνησαν να αποξηραίνουν κομμάτια κρέατος κρεμώντας τα να στεγνώσουν στον αέρα η παστώνοντας τα σε αλάτι. Έπειτα το κουβαλούσαν σε ειδικές θήκες στις σέλες τον αλόγων τους όπου υπό κατάλληλες συνθήκες η διάρκεια ζωής του παστουρμά ήταν αρκετά μεγάλη.

Με την εξέλιξη των καιρών και την ανάπτυξη του εμπορίου καθώς και της γαστρονομίας, προστέθηκαν στο απλό κομμάτι παστωμένου κρέατος μπαχαρικά και μυρωδικά που μετέτρεψαν την ανάγκη για φαγητό σε ένα γευστικό έδεσμα υψηλής γαστρονομικής αξίας.

Στην Ελλάδα ο παστουρμάς ήρθε μέσα από τον ελληνισμό της Καισαρείας από όπου και πήρε το όνομα της και η ομώνυμη «Πίτα Καισαρείας».

Το κρέας

Ο παστουρμάς φτιάχνετε κυρίως από τρία είδη κρέατος αρνί, μοσχάρι και καμήλα. Το κρέας καμήλας είναι σπανιότερο να βρεθεί για αυτό και η τιμή του είναι αρκετά υψηλή ωστόσο λέγεται πως η γεύση του παστουρμά καμήλας είναι ανώτερη από κάθε άλλο είδος. Πλέον στην αγορά κυκλοφορεί και παστουρμάς γαλοπούλας αμερικανικής προέλευσης.

Παρασκευή

Το κρέας αφυδατώνεται και ψήνεται με χοντρό αλάτι υπό πίεση (συνήθως ανάμεσα σε δύο ξύλα που συσφίγγονται προοδευτικά όλο και πιο σφιχτά καθώς φεύγει το νερό), ενώ στο τελευταίο στάδιο το παστωμένο κρέας καλύπτεται εξωτερικά με ένα στρώμα από τσιμένι (τουρκ. çemen), μια κοκκινωπή αλοιφή που αποτελείται από κύμινο, τηντιλίδα, σκόρδο και πάπρικα, και στεγνώνει κρεμασμένο στον αέρα, στον ήλιο, για 12 περίπου ημέρες, ή καπνίζεται για συντόμευση του χρόνου, λαμβάνοντας ένα σκούρο κόκκινο χρώμα.

  • Επισημαίνεται ότι ο παστουρμάς είναι ένα ιδιαίτερα πικάντικο αλλαντικό, εξ ου και η υψηλή τιμή του.

  • Η κατανάλωσή του, που θα πρέπει να λαμβάνεται μόνο ως ορεκτικό, θα πρέπει να αποφεύγεται τους θερινούς μήνες λόγω της έντονης οσμής που λαμβάνει εξ αυτού ο ιδρώτας. Αν και θεωρείται απαγορευμένο είδος στις δεξιώσεις εντούτοις προσφέρεται σε μικροτεμάχια ως γαρνίρισμα καθώς ακόμα και προσθετικό σε πίτσες.
  • Στο εμπόριο προσφέρεται είτε σε μεγάλα ατρακτοειδή πεπλατυσμένα τεμάχια των 2 – 3 κιλών, είτε κομμένο σε ψιλές φέτες σε αεροστεγή συσκευασία, έτοιμες για σερβίρισμα χωρίς καμία άλλη πρόσθετη διεργασία.
  • Σημειώνεται ότι τα 100 γρ. παστουρμά περιέχουν 380 θερμίδες, ενώ κάθε μία ψιλή φέτα περίπου 45 θερμίδες.
  • Τελευταία κυκλοφορεί στο εμπόριο και παστουρμάς από γαλοπούλα κυρίως αμερικανικής προέλευσης που είναι πολύ ελαφρύς.

 

  • Το βασικό μείγμα για τον τουρκικό παστουρμά αποτελείτε από μοσχοσίταρο η τριγωννέλα, κόκκινο πιπέρι γλυκό, σκόρδο, αλεύρι, ξύδι, και νερό. Επίσης στο μείγμα μπορούν να προστεθούν μπαχαρικά και μυρωδικά ανάλογα με τις προτιμήσεις.
  • Για τον αρμενικό παστουρμά στο βασικό μείγμα πολλές φορές  προστίθεται και κάρι. Για έξτρα άρωμα μέσα στο μείγμα μπορεί να προστεθεί ψιλοκομμένο φύλλο τριγωνέλας, το φυτό από το όποιο προέρχεται το μοσχοσίταρο.

    Η συνταγή

    Υλικά

    Για περίπου 1,5-2 κιλά κρέας:

    3 κιλά αλάτι

    150 γραμμ. Μοσχοσίταρο

    150 γραμμ. Πάπρικα γλυκιά

    1 κ.γ. κάρι

    1 κ.σ. αλεύρι

    6-8 σκελίδες σκόρδο χωρίς πράσινα μέρη και φύτρα

    150-230 γραμμ. Κρύο νερό η όσο χρειαστεί

    1 κ.σ. ξύδι απλό

    1 κ.σ. τσίπουρο

    1 κ.σ. ελαιόλαδο

    Εκτέλεση

    Σε μια μεγάλη λεκάνη τοποθετούμε ένα πιάτο ανάποδα ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό που θα μαζέψει όλα τα υγρά από το κρέας. Ρίχνουμε αλάτι από επάνω, έπειτα τοποθετούμε το κρέας και το σκεπάζουμε πολύ καλά με αλάτι.

  • Από επάνω τοποθετούμε βάρος όπως μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό, έτσι ώστε να πιέσει το κρέας να αποβάλει τα υγρά του και να παστωθεί.
  • Το κρέας είναι καλό να μείνει στο αλάτι από 6 έως 10 μέρες ανάλογος ποσό μαστιχωτό η τρυφερό το θέλουμε, όσο πιο πολύ μένει μέσα στο αλάτι τόσο περισσότερο σκληραίνει η υφή του.
  • Την 2 με 3 μέρα είναι απαραίτητο να βγάλουμε το κρέας και να αδειάσουμε τα υγρά καθώς επίσης να αντικαταστήσουμε το υγρό αλάτι.
  • Αφού το κρέας είναι έτοιμο και έχει παστωθεί όπως θέλουμε, το βγάζουμε από το αλάτι το ξεπλένουμε καλά και το αφήνουμε μίση ώρα σε κρύο νερό να απομακρύνει την έντονη αλμύρα.
  • Είναι πολύ σημαντικό αφού τα βγάλουμε από το νερό, να το στεγνώσουμε πολύ καλά με μια πετσέτα και είναι έτοιμο για το τσιμένι!

    Σε ένα μπόλ ενώνουμε όλα τα μπαχαρικά μαζί με τα αλεύρι. Σε ένα γουδί ρίχνουμε το σκόρδο, που για ευκολία το περνάμε πρώτα από τα ρεντέ, το ξύδι, το τσίπουρο και το λάδι και πολτοποιούμε παρά πολύ καλά.

  • Περιχύνουμε το μείγμα στα μπαχαρικά και έπειτα ρίχνουμε σιγά σιγά το νερό μέχρι να πάρει την μορφή πλαστελίνης.
  • Η πάστα που μας περισσεύει την κρατάμε σε ένα βαζάκι στο ψυγείο μήπως μας χρειαστεί μετά σε περίπτωση που ραγίσει το τσιμένι για να καλύψουμε την τρύπα.
  • Τοποθετούμε το κρέας σε μια επιφάνεια και περνάμε από την μια μεριά του σπάγκο ώστε να μπορέσουμε να την κρεμάσουμε μετά.
  • Έπειτα με πολύ υπομονή και προσεκτικά τοποθετούμε επάνω την πάστα-τσιμένι χωρίς να αφήσουμε καθόλου κενό γιατί το κρέας θα μας χαλάσει και το κρεμάμε σε ξερό περιβάλλον χωρίς
  • ΚΑΘΟΛΟΥ υγρασία γιατί το πιθανότερο είναι να πιάσει μούχλα το κρέας.

  • Μια καλή λύση είναι κάποια αποθήκη η ένα μεγάλο ντουλάπι. Σε περίπτωση που το κρέας έχει βγάλει εξωτερικά μούχλα η ασπρίσει, κόβουμε την περιοχή με ένα μαχαίρι και τοποθετούμε πάνω πάστα που μας έχει περισσέψει.

    Tips

    Χρησιμοποιούμε γάντια

  • Πηγή: https://manifestoculinary.wordpress.com

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΔΟΠΙΤΑ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Καβουρμάς θρακιώτικος παραδοσιακός κρεατομεζές

Καβουρμάς θρακιώτικος παραδοσιακός κρεατομεζές

Τι είναι

Πρόκειται για ένα παραδοσιακό προϊόν, κάτι ανάμεσα σε μαγειρεμένο φρέσκο κρέας και αλλαντικό.

Επάξια έχει κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις πιο “κολασμένες” ελληνικές γεύσεις. Θα λέγαμε ότι μοιάζει και λίγο με πηχτή, αλλά η υφή του είναι πιο συμπαγής.

Η παρασκευή του καβουρμά είναι μια συνήθεια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, που μετράει από τα πολύ παλιά χρόνια και το παραδοσιακό σφάξιμο του γουρουνιού το δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων.

Μάλιστα, οι φανατικοί οπαδοί του αλλά και οι ερασιτέχνες, που απλώς λατρεύουν τη νοστιμιά του, ξέρουν πολλά μυστικά και λεπτομέρειες για την επιτυχία του.

Πώς και πού παράγεται

Μάς έρχεται κυρίως από τη βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα τη Θράκη.

Παρασκευάζεται σε κυλινδρικά μπαστούνια και κυκλοφορεί σε διάφορες, απίθανες εκδοχές.

Άπαχο βοδινό κρέας, αρνίσιο κρέας με αρκετούτσικο λίπος, αλλά με πιο συμπυκνωμένη νοστιμιά.

Μετά ανάμεικτος, δηλαδή με χοιρινό και βοδινό κρέας, αλλά και πικάντικος με πράσο και διάφορα μπαχαρικά.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Τα τελευταία χρόνια, οι Θρακιώτες παραγωγοί τον φτιάχνουν με βουβαλίσιο κρέας από την Κερκίνη σε μια πολύ νόστιμη εκδοχή που αξίζει να δοκιμάσετε.

Τον συναντάμε, όμως, στα νησιά και στην Ηπειρωτική Ελλάδα αλλά με διαφορετικές ονομασίες.

Ιδιότητες και χρήσεις

Φυσικά και περιέχει πρωτεΐνες, ψευδάργυρο και σίδηρο, νιασίνη, ψευδάργυρο, κάλιο, εξαιτίας του βοδινού και χοιρινού κρέατος που περιέχει, αλλά να θυμάσε ότι περιέχει και χοληστερίνη και αρκετές θερμίδες, γι’ αυτό θέλει προσοχή στην κατανάλωσή του.

Τρώγεται ωμός σε μικρά κυβάκια και συνοδεύεται υπέροχα με ένα ξινόμαυρο κρασί. Συνδυάζεται με λαχανικά στην κατσαρόλα, μπαίνει με αβγά στο τηγάνι, ακουμπά πάνω σε λίγο φρυγανισμένο ψωμάκι δίνοντας τον τέλειο μεζέ για τσίπουρο, ενώ απογειώνει τις μακαρονάδες.

Πηγή: https://www.olivemagazine.gr

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΚΑΒΟΥΡΜΑ ΜΕ ΑΥΓΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

 

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΚΟ ΚΑΒΟΥΡΜΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Μοσχαρίσιο κρέας και πως το μαγειρεύουμε

 

Μοσχαροκεφαλή: Θέλει ώρες ψήσιμο και είναι πολύ νόστιμη. Τα μάγουλα, είναι ότι πρέπει για βραστό, γιουβέτσι ,ή κοκκινιστό.

Ελιά ή αλλιώς λαιμός ή σβέρκος: αρκετά μαλακό κομμάτι και έχει αρκετό λίπος οπότε κάνει για τα πάντα εκτός από σχάρα.

Καπάκι: Κομμάτι κρέατος πάνω από τις μπριζόλες, ότι πρέπει για κιμάς ή για βραστό και κοκκινιστό γιατί έχει συνδετικό ιστό.

Σπάλα: Ο ώμος τους ζώου. Λίγο λίπος και σχετικά σκληρό. Περιέχει το το νουα και το ποντίκι τα οποία τα κάνουμε μια χαρά βραστά ή ψητά στο φούρνο.

Σπαλομπριζόλες – Μπριζόλες: Πολύ νόστιμες για γρήγορο ψήσιμο (σχάρα, τηγάνι, κτλ.)

Στήθος, σιδηρόδρομος: Λιπαρό, νόστιμο κρέας. Πολλά κόκαλα αλλά φτηνό και ότι πρέπει για σιγομαγείρεμα σαν τα μάγουλα.

Κόντρα: Όχι τόσο μαλακό όσο το φιλέτο αλλά μπορεί και αυτό να μαγειρευτεί στο τηγάνι. Το αμέσως πιο καλό κομμάτι του μοσχαριού για γρήγορο ψήσιμο.

Λάπα είναι η κοιλιά: Ότι πρέπει για νόστιμο κιμά μιας και έχει αρκετό λίπος.

Μοσχαρίσιο κρέας και πως το μαγειρεύουμε

Στο πίσω μέρος του ζώου έχουμε το κιλότο ή αλλιώς στρογγυλό: κάνει για κιμά, ψητά, σουβλάκια.

Κότσι: Ότι πρέπει για σούπες.

Ποντίκι: Πλούσιο σε κολλαγόνο, είναι ένα κρέας ιδιαίτερα μαλακό, το οποίο κατά κύριο λόγο γίνεται βραστό.

Νουά: Πίσω μέρος του μηρού. Μαγειρεύεται ολόκληρο και κόβεται σε φέτες.

Φιλέτο: Το πιο μαλακό εκτός από την ουρά του. Ότι πρέπει για τηγάνι, σοτέ και γρήγορο ψήσιμο.

Πλούσιο σε σίδηρο και ιδιαίτερα μαλακό, αποτελεί το πιο εκλεκτό σημείο του ζώου. Απορροφάται εύκολα από τον ανθρώπινο οργανισμό.

Προσφέρεται κυρίως ψητό στη σχάρα και σπανιότερα για μαγειρευτά φαγητά.

Χτένι σπάλας: Το χτένι είναι πολύ μαλακό κρέας με περιεκτικότητα σε κολλαγόνο. Προσφέρεται για μαγειρευτά κατσαρόλας, φούρνο καθώς και για βραστό.

Στρογγυλό, κιλότο, τρανς: 

Πρόκειται για κομμάτια χωρίς λίπος, τα οποία κυρίως χρησιμοποιούνται για μαγειρευτά φαγητά όπως το κοκκινιστό και προέρχονται από το πίσω μέρος του μοσχαριού.

Πέρα από τις διατροφικές, το κρέας διαθέτει και οργανοληπτικές ιδιότητες. Σε αυτές περιλαμβάνονται το χρώμα του κρέατος, η γεύση, η τρυφερότητα, και η περιεκτικότητα σε χυμούς.

Πηγή: stivosmeat.gr

Χοιρινό κρέας και τρόποι μαγειρέματος

 

Το χοιρινό που αγοράζουμε, συνήθως προέρχεται από γουρουνάκια κάτω του ενός έτους.
Το χρώμα του κρέατος πρέπει να κυμαίνεται από απαλό κόκκινο, μέχρι ροζ. Το πιο μεγάλο σε ηλικία, έχει σκούρο χρώμα και πολύ πιο τραχιά υφή.
Το χοιρινό δεν έχει πολλούς συνδετικούς ιστούς και έτσι είναι, ένα από τα τρυφερότερα είδη κρέατος. Για το λόγο αυτό, αλλά και επειδή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνες και αμινοξέα, αλλά και χαμηλά λιπαρά, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της διατροφής μας.

Ανάλογα με το βάρος και την ηλικία, τα χωρίζουμε στις παρακάτω κατηγορίες:

Χοιρίδιο γάλακτος, το οποίο μπορεί να είναι αρσενικό ή θηλυκό μέχρι 20 κιλά.
Γουρουνοπούλα, θηλυκή, άνω των 20 κιλών.
Γουρουνόπουλο, αρσενικό (ευνουχισμένο) άνω των 20 κιλών.

Το χοιρινό, χωρίζεται αρχικά σε δύο κομμάτια και στη συνέχεια κόβεται στα εξής κομμάτια:

Κεφάλι: Νοστιμότατος μεζές, γι᾿ αυτούς που ξέρουν. Γίνεται ψητό, πηχτή, ή και στη γάστρα.

Ελιά ή Σβέρκος: Είναι από τα πιο τρυφερά σημεία του χοιρινού και οι μπριζόλες που παίρνουμε από αυτό, θεωρούνται εξαιρετικά μαλακές και ιδανικές για ψητές στη σχάρα αλλά και στο φούρνο. Χωρίς κόκαλο και σε μικρά κομμάτια μπορούν να γίνουν τηγανιά και ψητό της κατσαρόλας. Η κοτολέτα (χοιρινά παϊδάκια) είναι απ’ το σβέρκο.

Λαιμός ή τράχηλος: Έχει τους αυχενικούς σπονδύλους και προκύπτει με τομή που γίνεται μεταξύ του τρίτου και τέταρτου θωρακικού σπονδύλου. Οφείλει τη νοστιμιά του στο λίπος που διαθέτει.
Πολλοί το θεωρούν το καλύτερο κομμάτι του χοιρινού.
Από το λαιμό παίρνουμε τις πολύ τρυφερές «μπριζόλες του λαιμού». Χωρίς κόκαλο είναι κατάλληλες για cordon bleu. Ο λαιμός είναι κατάλληλος για ψητά σχάρας, φούρνου, τηγανητά, ενώ γίνεται και κοκκινιστός, βραστός, ή ψητό της κατσαρόλας.

Σπάλα ή Ωμοπλάτη ή Χεράκι ή Πικ νικ : που είναι το πρόσθιο άκρο με τα αντίστοιχα οστά και μυς και διαχωρίζεται με τομή που γίνεται μεταξύ σπάλας και στήθους.
Ολόκληρη, όπως είναι, ή ξεκοκαλισμένη, είναι ιδανική για ρολό, για μαγειρεμένο στην κατσαρόλα αλλά και αργοψημένο στον φούρνο.

Μπριζόλες: Αποτελούν το θωρακικό και οσφυϊκό τμήμα της ράχης από τον 4° θωρακικό σπόνδυλο μέχρι τον πρώτο κοκκυγικό.
Από αυτό το κομμάτι προέρχονται οι σπαλομπριζόλες και οι μπριζόλες από κόντρα. Συνήθως στα χοιρινά οι μπριζόλες από κόντρα και το φιλέτο παραμένουν μαζί και πωλούνται ως ενιαίο τεμάχιο. Όλα αυτά τα τεμάχια είναι κατάλληλα για τηγάνι, γκριλ, πλάκα κ.λ.π. Χωρίς κόκαλο δίνουν πολύ καλά φαγητά φούρνου (ρολό).

Στήθος – Στηθοπλευρά: Είναι οι απολήξεις από τα κόκκαλα των πλευρών στο στήθος. Αγαπημένο κομμάτι για μπάρμπεκιου σε όλο τον κόσμο. Δεν υστερεί και για ψητό στον φούρνο, αλλά και μαριναρισμένο σε μείγματα μπαχαρικών.

Χοιρινό κρέας, δεύτερο κομμάτι

Ψαρονέφρι ή Φιλέτο: Είναι ένα από τα πιο εκλεκτά τεμάχια του χοιρινού και βρίσκεται στο εσωτερικό μέρος της σπονδυλικής στήλης της οσφυϊκής χώρας. Συχνά παρασκευάζεται σε ψητό «κορώνα», δηλαδή με τα παϊδάκια κομμένα και δεμένα.

Νεφραμιά: Έχει πολύ τρυφερό κρέας και γίνεται πολύ νόστιμη τυλιγμένη σε ρολό (χωρίς κόκαλο). Από το μέρος αυτό βγαίνουν οι μπριζόλες και το ψαρονέφρι (φιλέτο) που στα μικρά ζώα δεν μπορεί να αφαιρεθεί, γιατί είναι πολύ μικρό.

Κοιλιά ή Πανσέτα: Είναι τα κοιλιακά τοιχώματα και το στήθος με τις στηθοπλευρές που προκύπτουν μετά την αφαίρεση της μπριζόλας.
Ένα αρκετά παχύ κομμάτι κρέατος, που πωλείται είτε φρέσκο είτε παστό. Μπορεί να είναι ξεκοκαλισμένο για γεμιστό και σε ρολό. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε φαγητά κατσαρόλας και σε ραγού, ή να κοπεί σε φέτες και να ψηθεί στην σχάρα.

Μπούτι ή μηρός ή Χαμ: Διαχωρίζεται με τομή κάθετη στην σπονδυλική στήλη και η οποία διέρχεται μεταξύ του τελευταίου οσφυϊκού και πρώτου ιερού σπονδύλου, είναι σχετικά σκληρό μεγάλο κομμάτι και χωρίζεται στο κότσι (κνήμη) και στο χοιρομέρι (ζαμπόν ή χαμ). Ιδανικό για ένα κλασσικό ψητό φούρνου αλλά και για μαγείρεμα στην κατσαρόλα. Από το κομμάτι αυτό παρασκευάζονται τα περισσότερα αλλαντικά.

Από το μηρό προκύπτουν τα παρακάτω κομμάτια:

Το τρανς, ένα αρκετά μεγάλο τεμάχιο, από το οποίο μπορούμε να πάρουμε τα σνίτσελ, που είναι κατάλληλα για τηγάνισμα, σύντομο ψήσιμο στο γκριλ και για πάνε.

Το νουά με την ουρά μπορεί επίσης να μας δώσει φέτες ψαχνό για σνίτσελ.

Το κιλότο και το στρογγυλό. Δίνουν μικρότερα, αλλά εξαιρετικά χυμώδη και τρυφερά σνίτσελ. Χρησιμοποιούνται επίσης για κοκκινιστά. Ολόκληρο το μπούτι είναι κατάλληλο για ψητό στο φούρνο.

Κότσι ή Κνήμη: Αυτό είναι το κατώτατο τμήμα του ποδιού. Μπορεί να γίνει βραστό στην κατσαρόλα ή να σιγοψηθεί στον φούρνο ή να ψηθεί ολόκληρο, να ξεκοκαλιστεί, αλλά και να γίνει γεμιστό.

Ποδαράκια: Το κομμάτι με την υψηλότερη ποσότητα ζελατίνης.
Σ᾿ αυτό οφείλει και την μεγάλη πηκτική του ικανότητα στο μαγείρεμα. Βασικό συστατικό του πατσά, χρησιμοποιείται σε σούπες, γίνεται γεμιστό αλλά και για την παρασκευή αλλαντικών.

Χοιρινός κιμάς: Προέρχεται κατεξοχήν από κομμάτια χοιρινής σπάλας. Χάρη στη σύνθεσή του, είναι ιδανικός για νόστιμους και ζουμερούς κεφτέδες και σάλτσα μπολονέζ. Προτείνουμε καλό μαγείρεμα του χοιρινού κιμά, όπως άλλωστε ισχύει και για τα υπόλοιπα είδη κιμά.

Πηγή: http://arapis-xoirina.gr/news

Κοτόπουλο, συντήρηση και οδηγίες

Πώς να πλύνετε, να χειριστείτε και να μαγειρέψετε το κοτόπουλο με ασφάλεια

Φρέσκο κοτόπουλο

Διατηρείται κρύο κατά τη διάρκεια της διανομής σε καταστήματα λιανικής πώλησης για να αποτραπεί η ανάπτυξη βακτηριδίων και να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του. Πρέπει να το αισθάνεστε κρύο στην αφή, όταν το αγοράζετε.  Τοποθετήστε τις συσκευασίες σε πλαστικές σακούλες μίας χρήσης (αν υπάρχουν) για να περιορίσετε τυχόν διαρροές που θα μπορούσαν να επιμολύνουν άλλες τροφές. Πηγαίνετε απευθείας στο σπίτι μόλις αγοράσετε το κοτόπουλο.

Όταν φτάσετε στο σπίτι, τοποθετήστε το αμέσως σε ψυγείο που διατηρεί θερμοκρασία 4,4 °C, ή χαμηλότερη. Μαγειρέψετε το μέσα σε 1 ή 2 ημέρες, αλλιώς βάλτε το στην κατάψυξη στους -17,8 °C. Εάν παραμείνει κατεψυγμένο συνεχώς, θα είναι ασφαλές επ’ αόριστον.

Το κοτόπουλο μπορεί να καταψυχθεί στην αρχική του συσκευασία ή να ανασυσκευαστεί. Εάν το παγώσετε φρέσκο διατηρείται περισσότερο από 2 μήνες, επικαλύψτε αεροστεγώς τις πλαστικές συσκευασίες στις οποίες το αγοράσατε με αλουμινόχαρτο βαρέως τύπου, πλαστικό περιτύλιγμα, ή χαρτί καταψύκτη, ή τοποθετήστε τη συσκευασία μέσα σε μια τσάντα καταψύκτη.

Η σωστή περιτύλιξη εμποδίζει την «καύση κατάψυξης». Αν συμβεί αυτό, τότε θα δείτε γκριζωπά και καστανά σημάδια στην σάρκα του. Αυτά προκαλούνται από τον αέρα που φτάνει στην επιφάνειά του. Μπορείτε να κόψετε αυτά τα σημεία  πριν το μαγείρεμα του.

Μαγειρεμένο, επεξεργασμένο κοτόπουλο

Όταν αγοράζετε πλήρως μαγειρεμένο, ή fast food κοτόπουλο, βεβαιωθείτε ότι είναι ζεστό κατά την αγορά. Χρησιμοποιήστε το μέσα σε 2 ώρες, ή κόψτε το σε πολλά κομμάτια και βάλτε τα στο ψυγείο. Πάλι, φροντίστε να είναι τυλιγμένα καλά και να μην έρχονται σε επαφή με άλλα τρόφιμα. Καταναλώστε τα μέσα σε 3 έως 4 ημέρες. Καλό είναι να τα ζεστάνετε στους 73 °C. Είναι απολύτως ασφαλές να το καταψύξετε  έτοιμο, μαγειρεμένο. Για καλύτερη ποιότητα, γεύση και υφή, καταναλώστε το μέσα σε 4 μήνες.

Το στήθος  έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπη. Περισσότερα από τα μισά  λίπη που περιέχει, είναι ακόρεστα , τα οποία στην πραγματικότητα, βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης. Συνήθως το δέρμα του κοτόπουλου περιέχει τα περισσότερα λίπη, γι αυτό καλό είναι το κοτόπουλο να μαγειρεύεται αφού έχει αφαιρεθεί η πέτσα του. Επίσης καλό είναι να μαγειρεύετε το κοτόπουλο χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν λιγότερο λίπος ή λάδι.

Πηγή : https://www.fsis.usda.gov

Ιδιότητες – Χρήση

  • Η νούμερο ένα σε προτίμηση πηγή ζωικής πρωτεΐνης
  • Όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για την αύξηση του μυικού ιστού
  • Υγιεινή εναλλακτική του κόκκινου κρέατος
  • Αγαπημένη τροφή των αθλητών
  • Συνίσταται και σε άτομα με προβλήματα υγείας
  • Αρέσει στα περισσότερα παιδιά
  • Είναι από τα τρόφιμα με ελάχιστα ποσοστά εμφάνισης αλλεργιών και αναφυλαξιών

Θρεπτική Αξία

Πρόκειται για μια πολύ καλή πηγή πρωτείνης. Μας παρέχει το 67% της ημερήσιας ποσότητας πρωτεΐνης που χρειάζεται ο οργανισμός.
Έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Το πιο άλιπο τμήμα του κοτόπουλου είναι το στήθος του το οποίο περιέχει τα μισά λιπαρά από μια χοιρινή μπριζόλα καθαρισμένη από το λίπος.

Βιταμίνες – Ιχνοστοιχεία

  • Σύμπλεγμα βιταμίνων( Β1,β6,β12)
  • Βασική πηγή νιασίνης των οποίων οι αντικαρκινική ιδιότητα έχει διαπιστωθεί μέσα από έρευνες και κλινικές μελέτες
  • Βασική πηγή Σεληνίου: βασικό αντιοξειδωτικό

Λύση για Όλα τα Γεύματα

  • Πρωϊνό
  • Ενδιάμεσο σνακ στη δουλειά – σχολείο
  • Κυρίως γεύμα
  • Για την απώλεια βάρους
  • Καθημερινή κατανάλωση

Διατροφικοί Συνδυασμοί

  • Δημητριακά
  • Ξηρούς Καρπούς
  • Λαχανικά
  • Φρούτα
  • Όσπρια

Τρόποι Μαγειρέματος

  • Βραστό
  • Ψητό
  • Σούπα
  • Ατμό
  • Φούρνο
  • Κατσαρόλα
  • Σχάρα

Πηγή: http://www.aggelakis.gr

Αρνί και κατσίκι τρόποι μαγειρέματος

 

Αρνί και κατσίκι

 

Κεφαλάκι: Έχει μαλακό κρέας, ενώ τρώγονται συνήθως το μυαλό, η γλώσσα και τα μάγουλα. Το φτιάχνουμε βραστό η ψητό.  Τα μυαλά γίνονται βραστά ή πανέ.

Σβέρκος ή λαιμός: Μαζί με τα 5 – 6 πρώτα πλευρά στο μπροστινό κομμάτι του αρνιού, λέγεται κολιέ. Έχει μαλακό και λιπαρό κρέας. Συνήθως το κάνουμε βραστό ή ραγού.

Σπάλα – στήθος: Είναι τρυφερό, αλλά πολύ λιπαρό κρέας. Η σπάλα είναι κατάλληλη για ψητή, (ολόκληρη ή ξεκοκαλισμένη και δεμένη), γεμιστή, μπρεζέ (braisé *), κομμένη σε μερίδες, φρικασέ, ή αλεσμένη σε κιμά για μπιφτέκια, μουσακά και ανατολίτικα πιάτα. Το στήθος είναι καλύτερο για βραστό

Κοιλιά: Είναι λιπαρό κρέας, χωρίς κοκάλα. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος μαγειρέματος είναι η μαγειρίτσα, γεμιστή, βραστή (κομματιασμένη).

Παιδάκια

Καρέ – Παϊδάκια – Μπριζόλες: Είναι τρυφερό κρέας με κόκαλα, λιγότερο λιπαρά από τη σπάλα. Το καρέ που περιλαμβάνει ενωμένα τα παϊδάκια με γυμνωμένα, καθαρισμένα τα άκρα, κάνει για ψητό στην κατσαρόλα.

Τα παϊδάκια, τo «rack» του αρνιού, είναι το όνομα που δίνεται σε όλη την περιοχή των παϊδιών, όπως και τις πλευρές της σπονδυλικής στήλης, μεταξύ του ώμου και του φιλέτου. Ένα τρυφερό και εύγευστο κομμάτι που είναι κατάλληλο για μαγείρεμα σε ψησταριά, πανέ, σοτέ, ή στη σχάρα.  Οι μπριζόλες στη σχάρα, στο τηγάνι, ή στο φούρνο.

Σέλα ή κιλότο – Νεφραμιά: Έχουν μαλακό και σχετικά φτωχό σε λίπος κρέας. Η σέλα, από τη μέση και τα καπούλια του αρνιού, συχνά δίνεται μαζί με τα νεφρά. Κατάλληλη για φίλε μινιόν, ή ψητή (ολόκληρη), μπρεζέ, στη σχάρα, εντράδα (κομματάκια κρέας με λαχανικά). Η νεφραμιά για γεμιστή, ή ρολό στην κατσαρόλα.

Μπούτι: Αρκετά τρυφερό κρέας με σχετικά λίγο λίπος, ενδομυϊκά. Σε κύβους για κεμπάπ ή για ένα λιγότερο λιπαρό μαγειρευτό στην κατσαρόλα, ψητό, ή μπρεζέ. Ολόκληρο είναι ιδανικό για ψητό.

Ποδαράκια: Είναι κρέας φτωχό σε λιπαρά, με πολλά μικρά κόκαλα, που είναι κατάλληλο για σούπα και μαγειρίτσα.

Συκωταριά: Η συκωταριά θα πρέπει να έχει αφαιρεθεί προσεκτικά από το υπόλοιπο σώμα, ούτως ώστε να μην έχει τρυπήσει και να μην έχει καταστραφεί. Πρέπει να έχει ζωντανό χρώμα. Να δείχνει «ζωντανή» κι όχι μπαγιάτικη. Η μπόλια δεν πρέπει να είναι στεγνή και βέβαια να μην μυρίζει. Ιδανική για τη μαγειρίτσα μας, ή το κοκορέτσι. Το συκώτι είναι νόστιμο και πλούσιο σε σίδηρο. Πασπαλισμένο με αλεύρι θα το ροδίσουμε για λίγα λεπτά σε αντικολλητικό σκεύος μέσα σε λίγο λάδι. Προσοχή, όχι παρατεταμένο τηγάνισμα γιατί θα το σκληρύνει.

Πηγή: https://yourcookingpartner.wordpress.com/

Τips συντήρησης και υγιεινής

· Το κρέας πρέπει να μεταφέρεται αμέσως μετά την αγορά του στο σπίτι και να τοποθετείται στο ψυγείο.
· Μην τοποθετείτε το κρέας στα πάνω ράφια του ψυγείου, μπορεί να στάξει και να μολύνει άλλα τρόφιμα που βρίσκονται από κάτω.
· Μαχαίρι, επιφάνεια κοπής (αποφεύγουμε τις ξύλινες) και οποιοδήποτε σκεύος χρησιμοποιήθηκε για το κρέας πρέπει να πλένεται με ζεστό νερό και απορρυπαντικό απαραιτήτως.
· Για την καλή συντήρηση του νωπού κρέατος θα πρέπει η θερμοκρασία να κυμαίνεται στην ψύξη ανάμεσα στους 1-4°C, ενώ για την κατάψυξη ιδανική θερμοκρασία είναι οι -15°C.
· Το μοσχαρίσιο, αν είναι ολόφρεσκο, μπορεί να συντηρηθεί για μέχρι και 10 μέρες, ενώ το χοιρινό αντέχει μόνο για το μισό χρόνο στο ψυγείο.
· Προσοχή στο ψήσιμο μεγάλων κομματιών κρέατος, ειδικά χοιρινού, τα οποία πρέπει να ψήνονται καλά ως το βάθος. Δεν θέλουμε ούτε να τα στεγνώσουμε τελείως αλλά ούτε και να βγαίνει αίμα.

πηγή: olivemagazine.gr