Food & News – Cook Bake

01/03/202502/03/2025

Ταραμάς και ταραμοσαλάτα

Ταραμάς είναι η πρώτη ύλη για την ταραμοσαλάτα, ένα από τα πιο φημισμένα νηστίσιμα πιάτα. Στην ουσία πρόκειται για αυγά ψαριών, συνηθέστερα του κυπρίνου, του μπακαλιάρου ή κάποιου άλλου είδους ψαριού, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη παρασκευή του γνωστού σαρακοστιανού εδέσματος.

Η λέξη ταραμάς είναι τουρκικής προέλευσης και βγαίνει από τη λέξη ταραμά (tarama) που σημαίνει αυγά ψαριών.

Η καλύτερη ποιότητα ταραμά είναι ο λεγόμενος λευκός αν και στην πραγματικότητα το χρώμα του ελαφρώς γκριζόλευκο.

Ο λευκός ταραμάς

είναι “καθαρός” δηλαδή περιέχει 100% αυγά ψαριών και για αυτό είναι ακριβός, αλλά φτιάχνει νοστιμότερη ταραμοσαλάτα. Φυσικά, υπάρχουν διάφορες ποιότητες με υποδεέστερη ποιότητα, αλλά επίσης νόστιμη, τον ροζ ταραμά, ο οποίος περιέχει χρώμα και άλλες προσμίξεις.

Ο ταραμάς αναμειγνύεται με ελαιόλαδο, ξερό ψωμί, πατάτα, κρεμμύδι και λεμόνι και ανακατεύεται καλά μέχρι να γίνει κρέμα. Η γεύση της ταραμοσαλάτας είναι ιδιαίτερη λόγω του ταραμά.

Ανάλογα με το χρώμα του ταραμά προκύπτει και το χρώμα της ταραμοσαλάτας, δηλαδή ανοιχτό μπεζ ή ροζ. Στην βιομηχανική παραγωγή μπορεί να προστίθεται και χρώμα τροφίμων.

Ο λευκός ταραμάς παρασκευάζεται από αυγά ψαριών (συνήθως βακαλάου) αλάτι και ζάχαρη. Την καλύτερη ποιότητα σε λευκό ταραμά δίνουν οι σκανδιναβικές χώρες.
Στην αγορά βρίσκουμε και κόκκινο ταραμά. Είναι υποδεέστερο προϊόν και γι’ αυτό είναι πολύ φθηνότερος από τον λευκό. Πρόκειται για ένα μείγμα από αυγά ψαριού (σε περιεκτικότητα μικρότερη από 15% επί του συνολικού προϊόντος), αμύλου και νερού. Ακόμη, περιέχει πολλά μη φυσικά συντηρητικά και χρωστικές ουσίες, οι οποίες του δίνουν τη χαρακτηριστική κοκκινωπή απόχρωση.
Στην αγορά βρίσκουμε επίσης σκευάσματα με την ονομασία «ταραμοπολτός». Αυτά περιέχουν αυγά ψαριού (σε περιεκτικότητα 70%), άμυλο (συνήθως άλευρα σόγιας σε ποσοστό 8%), αλάτι και ζάχαρη. Είναι φτηνότερος από τον λευκό ταραμά.
Αν υπολογίσουμε πως για μία ταραμοσαλάτα ή άλλη παρασκευή με ταραμά δεν θα χρειαστεί να αγοράσουμε περισσότερο από 150 γρ., αξίζει να πάρουμε τον αυθεντικό λευκό και όχι τα άλλα σκευάσματα.
Σε μεγάλες κεντρικές αγορές ενδέχεται να βρείτε και «ταραμόγλωσσα». Πρόκειται για το σάκο με τα αυγά του ψαριού (δηλ. τα αυγά καλυμμένα με τη φυσική τους μεμβράνη), παστωμένο και διατηρημένο στο λάδι. Κοστίζει λίγο περισσότερο από τον λευκό ταραμά, ωστόσο οι μερακλήδες θα το εκτιμήσουν, καθότι πρόκειται για ιδιαίτερη λιχουδιά.
Πηγή:
www.gastronomos.gr

ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΔΩ

21/12/202322/12/2023

Παστουρμάς ένα πικάντικο αλλαντικό

Ο παστουρμάς (ή παστρουμάς) είναι αλλαντικό που είναι διαδεδομένο σε όλη την κεντρική και δυτική Ασία. Η ονομασία του προέρχεται από τη λέξη pastırma et που σημαίνει πιεσμένο κρέας στα τουρκικά, πιθανόν εξαιτίας της συνήθειας των τουρκικών φύλων να έχουν μαζί τους παστό κρέας μέσα σε ειδικές τσέπες της σέλας τους, οι οποίες βρισκόταν κάτω ακριβώς από τους μηρούς του ιππέα. Είναι το αντίστοιχο με το “σαλάδο” των ναυτικών.

Ο παστουρμάς είναι διαδεδομένο έδεσμα στην Αίγυπτο την Λιβύη ενώ λέγεται ότι τα πρωτεία τα έχουν η Τουρκία και η Αρμενία. Η φιλοσοφία της δημιουργίας του παστουρμά ξεκινάει από την ανάγκη των στρατιωτών της ανατολής όπως των Οθωμανών που κατά τις εκστρατείες τους έπρεπε να τρέφονται με κάτι θρεπτικό και κάτι που θα διατηρούνταν για καιρό.

Καταναλώνεται ως μεζές (ορεκτικό) που συνηθίζεται σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Βαλκανική χερσόνησο με ούζο, ή ρακή. Το παστράμι (Pastrami), λέξη από τη γλώσσα γίντις, είναι παστό κρέας που παρασκευάζεται σύμφωνα με τις διατροφικές επιταγές της ιουδαϊκής θρησκείας (kosher). Και αυτή η λέξη κατάγεται απο το τουρκικό pastırma. Ιστορικές αναφορές στον παστουρμά συναντάμε σε δελτίο διατίμησης το 1624 στην περιοχή της Θράκης, και σε ένα αντίστοιχο στην Κωνσταντινούπολη το 1640 σύμφωνα με τον Παύλο Ερευνίδη.

Συστατικά

Κύριο συστατικό του παστουρμά είναι το κρέας πλευρών, που μπορεί να είναι από μοσχάρι, αρνί, καμήλα, χοίρο, κατσίκα, ή βούβαλου. Πιο διαλεχτός θεωρείται ο παστουρμάς από κρέας πλευρών καμήλας.

Έτσι ξεκίνησαν να αποξηραίνουν κομμάτια κρέατος κρεμώντας τα να στεγνώσουν στον αέρα η παστώνοντας τα σε αλάτι. Έπειτα το κουβαλούσαν σε ειδικές θήκες στις σέλες τον αλόγων τους όπου υπό κατάλληλες συνθήκες η διάρκεια ζωής του παστουρμά ήταν αρκετά μεγάλη.

Με την εξέλιξη των καιρών και την ανάπτυξη του εμπορίου καθώς και της γαστρονομίας, προστέθηκαν στο απλό κομμάτι παστωμένου κρέατος μπαχαρικά και μυρωδικά που μετέτρεψαν την ανάγκη για φαγητό σε ένα γευστικό έδεσμα υψηλής γαστρονομικής αξίας.

Στην Ελλάδα ο παστουρμάς ήρθε μέσα από τον ελληνισμό της Καισαρείας από όπου και πήρε το όνομα της και η ομώνυμη «Πίτα Καισαρείας».

Το κρέας

Ο παστουρμάς φτιάχνετε κυρίως από τρία είδη κρέατος αρνί, μοσχάρι και καμήλα. Το κρέας καμήλας είναι σπανιότερο να βρεθεί για αυτό και η τιμή του είναι αρκετά υψηλή ωστόσο λέγεται πως η γεύση του παστουρμά καμήλας είναι ανώτερη από κάθε άλλο είδος. Πλέον στην αγορά κυκλοφορεί και παστουρμάς γαλοπούλας αμερικανικής προέλευσης.

Παρασκευή

Το κρέας αφυδατώνεται και ψήνεται με χοντρό αλάτι υπό πίεση (συνήθως ανάμεσα σε δύο ξύλα που συσφίγγονται προοδευτικά όλο και πιο σφιχτά καθώς φεύγει το νερό), ενώ στο τελευταίο στάδιο το παστωμένο κρέας καλύπτεται εξωτερικά με ένα στρώμα από τσιμένι (τουρκ. çemen), μια κοκκινωπή αλοιφή που αποτελείται από κύμινο, τηντιλίδα, σκόρδο και πάπρικα, και στεγνώνει κρεμασμένο στον αέρα, στον ήλιο, για 12 περίπου ημέρες, ή καπνίζεται για συντόμευση του χρόνου, λαμβάνοντας ένα σκούρο κόκκινο χρώμα.

Επισημαίνεται ότι ο παστουρμάς είναι ένα ιδιαίτερα πικάντικο αλλαντικό, εξ ου και η υψηλή τιμή του.
Η κατανάλωσή του, που θα πρέπει να λαμβάνεται μόνο ως ορεκτικό, θα πρέπει να αποφεύγεται τους θερινούς μήνες λόγω της έντονης οσμής που λαμβάνει εξ αυτού ο ιδρώτας. Αν και θεωρείται απαγορευμένο είδος στις δεξιώσεις εντούτοις προσφέρεται σε μικροτεμάχια ως γαρνίρισμα καθώς ακόμα και προσθετικό σε πίτσες.
Στο εμπόριο προσφέρεται είτε σε μεγάλα ατρακτοειδή πεπλατυσμένα τεμάχια των 2 – 3 κιλών, είτε κομμένο σε ψιλές φέτες σε αεροστεγή συσκευασία, έτοιμες για σερβίρισμα χωρίς καμία άλλη πρόσθετη διεργασία.
Σημειώνεται ότι τα 100 γρ. παστουρμά περιέχουν 380 θερμίδες, ενώ κάθε μία ψιλή φέτα περίπου 45 θερμίδες.
Τελευταία κυκλοφορεί στο εμπόριο και παστουρμάς από γαλοπούλα κυρίως αμερικανικής προέλευσης που είναι πολύ ελαφρύς.

Το βασικό μείγμα για τον τουρκικό παστουρμά αποτελείτε από μοσχοσίταρο η τριγωννέλα, κόκκινο πιπέρι γλυκό, σκόρδο, αλεύρι, ξύδι, και νερό. Επίσης στο μείγμα μπορούν να προστεθούν μπαχαρικά και μυρωδικά ανάλογα με τις προτιμήσεις.
Για τον αρμενικό παστουρμά στο βασικό μείγμα πολλές φορές προστίθεται και κάρι. Για έξτρα άρωμα μέσα στο μείγμα μπορεί να προστεθεί ψιλοκομμένο φύλλο τριγωνέλας, το φυτό από το όποιο προέρχεται το μοσχοσίταρο.

Η συνταγή

Υλικά

Για περίπου 1,5-2 κιλά κρέας:

3 κιλά αλάτι

150 γραμμ. Μοσχοσίταρο

150 γραμμ. Πάπρικα γλυκιά

1 κ.γ. κάρι

1 κ.σ. αλεύρι

6-8 σκελίδες σκόρδο χωρίς πράσινα μέρη και φύτρα

150-230 γραμμ. Κρύο νερό η όσο χρειαστεί

1 κ.σ. ξύδι απλό

1 κ.σ. τσίπουρο

1 κ.σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Σε μια μεγάλη λεκάνη τοποθετούμε ένα πιάτο ανάποδα ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό που θα μαζέψει όλα τα υγρά από το κρέας. Ρίχνουμε αλάτι από επάνω, έπειτα τοποθετούμε το κρέας και το σκεπάζουμε πολύ καλά με αλάτι.
Από επάνω τοποθετούμε βάρος όπως μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό, έτσι ώστε να πιέσει το κρέας να αποβάλει τα υγρά του και να παστωθεί.
Το κρέας είναι καλό να μείνει στο αλάτι από 6 έως 10 μέρες ανάλογος ποσό μαστιχωτό η τρυφερό το θέλουμε, όσο πιο πολύ μένει μέσα στο αλάτι τόσο περισσότερο σκληραίνει η υφή του.
Την 2 με 3 μέρα είναι απαραίτητο να βγάλουμε το κρέας και να αδειάσουμε τα υγρά καθώς επίσης να αντικαταστήσουμε το υγρό αλάτι.
Αφού το κρέας είναι έτοιμο και έχει παστωθεί όπως θέλουμε, το βγάζουμε από το αλάτι το ξεπλένουμε καλά και το αφήνουμε μίση ώρα σε κρύο νερό να απομακρύνει την έντονη αλμύρα.
Είναι πολύ σημαντικό αφού τα βγάλουμε από το νερό, να το στεγνώσουμε πολύ καλά με μια πετσέτα και είναι έτοιμο για το τσιμένι!

Σε ένα μπόλ ενώνουμε όλα τα μπαχαρικά μαζί με τα αλεύρι. Σε ένα γουδί ρίχνουμε το σκόρδο, που για ευκολία το περνάμε πρώτα από τα ρεντέ, το ξύδι, το τσίπουρο και το λάδι και πολτοποιούμε παρά πολύ καλά.
Περιχύνουμε το μείγμα στα μπαχαρικά και έπειτα ρίχνουμε σιγά σιγά το νερό μέχρι να πάρει την μορφή πλαστελίνης.
Η πάστα που μας περισσεύει την κρατάμε σε ένα βαζάκι στο ψυγείο μήπως μας χρειαστεί μετά σε περίπτωση που ραγίσει το τσιμένι για να καλύψουμε την τρύπα.
Τοποθετούμε το κρέας σε μια επιφάνεια και περνάμε από την μια μεριά του σπάγκο ώστε να μπορέσουμε να την κρεμάσουμε μετά.
Έπειτα με πολύ υπομονή και προσεκτικά τοποθετούμε επάνω την πάστα-τσιμένι χωρίς να αφήσουμε καθόλου κενό γιατί το κρέας θα μας χαλάσει και το κρεμάμε σε ξερό περιβάλλον χωρίς
ΚΑΘΟΛΟΥ υγρασία γιατί το πιθανότερο είναι να πιάσει μούχλα το κρέας.
Μια καλή λύση είναι κάποια αποθήκη η ένα μεγάλο ντουλάπι. Σε περίπτωση που το κρέας έχει βγάλει εξωτερικά μούχλα η ασπρίσει, κόβουμε την περιοχή με ένα μαχαίρι και τοποθετούμε πάνω πάστα που μας έχει περισσέψει.

Tips

Χρησιμοποιούμε γάντια
Πηγή: https://manifestoculinary.wordpress.com

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΔΟΠΙΤΑ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

10/11/202308/01/2025

Χριστόψωμο και έθιμο Χριστουγέννων

Χριστόψωμο λέγεται γενικά το ψωμί (καρβέλι) ή κουλούρα που οι Ελληνίδες νοικοκυρές έχουν παρασκευάσει 2-3 ημέρες προ των Χριστουγέννων ειδικά για τη μεγάλη αυτή θρησκευτική γιορτή. Η μόνη διαφορά με τα άλλα συνήθη ψωμιά είναι ο πλούσιος του στολισμός με διάφορα κεντήματα (κεντίδια) ή «πλουμίδια» όπως ονομάζονται.

Ένα κεφαλαίο Β συμβολίζει το ζυγό του αλετριού (από την ιστορία της σποράς) ενώ άλλες παραστάσεις αλέτρι βόδια κλπ συμβολίζουν το αυτό. Στο άλλο μισό της επιφάνειας του Χριστόψωμου με «σωρό» ζύμης παρίσταται η «στοίβα» (οι θημωνιές), πλαισιωμένη με φύλλα αμπέλου και ελιάς, η προσδοκία, το όνειρο για το ερχόμενο Καλοκαίρι. Επίσης πολλές φορές απεικονίζεται και το σπίτι στο οποίο και θα έρθει η ευτυχία της χρονιάς μια ιδιαίτερη σημασία που τονίζεται και στα κάλαντα:

«Σ΄ αυτό το σπίτι πού ΄ρθαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει»

Ασφαλώς και δεν εννοείται ράγισμα πέτρας αλλά την απευχή του θανάτου που με τους θρήνους και ολοφυρμούς μπορούν να κάνουν και «τις πέτρες να ραΐσουν» γι΄ αυτό και αμέσως μετά η ευχή καμιά συμφορά κι ο νοικοκύρης χίλια χρόνια να ζήσει. Αυτό το ψωμί αφιερώνεται στη Γέννηση του Χριστού που θα στέρξει να μεταβάλει τα «πλουμίδια» σε ευλογημένη πραγμάτωση. Αυτή είναι και η βάση της λατρευτικής ψυχολογίας από πανάρχαιους χρόνους της ελληνικής φυλής που βεβαίως έχει προσαρμοστεί στη νεότερη θρησκεία της.

Το Χριστόψωμο είναι το ψωμί που φτιάχνουν οι γυναίκες προς τιμήν του Χριστού με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή, τις παραμονές των Χριστουγέννων. Τη μορφή, το σχήμα και τον στολισμό τού ψωμιού αυτού κανονίζουν οι τοπικές συνήθειες.

γιωτα στασινοπουλου

Το χριστόψωμο παρασκευάζεται την παραμονή των Χριστουγέννων και εκτός από τη γιορταστική παρουσία του είναι και μια συμβολική προσφορά για την καλοσοδειά και την υγεία των φυτών και των ζώων της οικογενείας (στις αγροτικές περιοχές). Πάνω στο Χριστόψωμο χαράσσεται ο σταυρός. Γύρω – γύρω διάφορα διακοσμητικά σκαλιστά στο ζυμάρι ή πρόσθετα στολίδια. Αυτά τονίζουν το σκοπό του Χριστόψωμου και εκφράζουν τις διάφορες πεποιθήσεις και προσδοκίες των πιστών.

Για παράδειγμα,

το σχήμα που μοιάζει σαν κεφαλαίο Β, συμβολίζει το ζυγό του αλετριού όπου ζεύονται τα δυο βόδια και οργώνουν τα χωράφια που θα φέρουν τον πολύ καρπό Στο άλλο μισό μέρους του Χριστόψωμου, που αναφέρεται στο άλλο μισό έτος, παριστάνουν με πλουμίδια ζυμαριού ένα μεγάλο σωρό, τη στοίβα με θημωνιές που θα γίνουν τον ερχόμενο Ιούνιο.

Σε άλλα σπίτια,

πάνω στις πίτες και στα Χριστόψωμα συνηθίζουν να σχεδιάζουν το βαρέλι και το σπίτι, αφού προσδοκούν να δώσει το αμπέλι τους πλήθος σταφύλια, και το μεγάλο βαρέλι να γεμίσει με το καινούργιο κρασί. Αντίστοιχα, με το σχέδιο με το σπίτι επιδιώκεται να αποδειχθεί η ευτυχία της χρονιάς που θα μας έρθει.

Σε άλλα σπίτια, ποιμενικά, τα στολίδια πάνω στα Χριστόψωμα παίρνουν το σχήμα αρνιών και κατσικιών που οι τσοπάνηδες τα περιμένουν να γεννηθούν σε λίγες εβδομάδες.

Γύρω από το Χριστόψωμο

υπάρχουν κι άλλες παραδόσεις που αναφέρονται στην ενότητα της Εκκλησίας και των λαών, με συμβολικό πρότυπο την ένωση των κόκκων του σίτου σε ένα ψωμί. Οι λαοί κάποτε θα ενωθούν με ένα ποιμένα, τον Χριστό.

Συνταγή για Χριστόψωμο εδώ.

Katerina Pavlara

Voula Makri‎

Katerina Pavlara

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΔΩ

24/08/202203/11/2023

Η ΚΕΤΣΑΠ και η ιστορία της

Όλοι γνωρίζουμε την κέτσαπ.

Το όνομα της μας φέρνει στο μυαλό τηγανητές πατάτες, μπέργκερ ακόμα και πίτες γύρο, ανάλογα με τις γευστικές προτιμήσεις του καθένα να συνοδεύονται από την κόκκινη λαχταριστή σάλτσα τομάτας.

Από που όμως προήλθε η ονομασία της;

Προσπαθώντας να δημιουργήσετε μία γρήγορη απάντηση με την φαντασία σας στο ερώτημα της ονομασίας της.

Πιθανόν σκέφτεστε ότι είναι ένας Αμερικανός όρος που έχουμε έρθει να υιοθετήσουμε σε όλο τον κόσμο για να ονομάσουμε την έτοιμη σάλτσα τομάτας.

Δικαιολογημένα άλλωστε αφού σύμφωνα με την Heinz, την μεγαλύτερη παραγωγό έτοιμων σως στον κόσμο.

Πάνω από 650 εκατομμύρια μπουκάλια της ποικιλίας κέτσαπ πωλούνται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο σε περισσότερες από 140 χώρες.

Το όνομα της όμως έχει στην πραγματικότητα μια πιο εκπληκτική και μακρινή ιστορία…

Η λέξη κέτσαπ προέρχεται στην πραγματικότητα από την κινεζική λέξη kê-tsiap της Hokkien, μια επαρχία της Κίνας στα νοτιοανατολικά της χώρας.

Αποτελεί το όνομα μιας σάλτσας από ψάρια που έχουν υποστεί ζύμωση, κοινώς αντζούγιες, ένα είδος σάλτσας ψαριού δηλαδή.

Το κέτσαπ το χρησιμοποιούσαν κάποτε και ως φάρμακο. Το 1834 το πουλούσαν σε χάπια για τη θεραπεία της διάρροιας και του ίκτερου.

Προφανώς Βρετανοί ναύτες και έμποροι ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με αυτή την σάλτσα στην Νοτιοανατολική Ασία το 1600.

Πιστεύεται ότι οι Βρετανοί προσπάθησαν να αναδημιουργήσουν τη σάλτσα στα τέλη του 17ου και του 18ου αιώνα.

Υπάρχουν αναφορές στις Ανατολικές Ινδίες σε μια συνταγή που δημοσιεύτηκε από τον Richard Bradley το 1732 που ονομάζεται “Πάστα Κέτσαπ”.

Όμως αυτή η έκδοση του κέτσαπ δεν θα ήταν παρόμοια με τη γλυκιά, λαμπερή σάλτσα που αγαπάμε σήμερα, αφού για την δημιουργία της απαιτούσε τη χρήση μανιταριών, καρυδιών, στρειδιών και γαύρων σε μια προσπάθεια αναπαραγωγής των γευστικών γεύσεων ψαριού. Αυτού του είδους κέτσαπ είχαν λεπτή σύσταση και προστίθενται κυρίως σε σούπες, σάλτσες, κρέας και ψάρι.

Την κέτσαπ το 1834, την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο και την πουλούσαν σε χάπια για την θεραπεία του ίκτερου και της διάρροιας.

Το 1800 ο κόσμος θεωρούσε τις ντομάτες δηλητηριώδης και τις απέφευγαν!

Τη δεκαετία του 1830, ξεκίνησε η εκστρατεία της ντομάτας και των παραγώγων της, όπως η κέτσαπ την οποία παρουσίασαν σαν φάρμακο για πολλές ασθένειες.

Στην πραγματικότητα όντως οι ντομάτες περιέχουν αντιοξειδωτικά, τα οποία βοηθούν στην πρόληψη του καρκίνου, καθώς και καρδιακών παθήσεων, αλλά δυστυχώς πλέον η πολυαγαπημένη για πολλούς κέτσαπ κοσμεί τα ράφια των σούπερ μάρκετ και όχι των φαρμακείων.

Μόνο το 1812 ξεκίνησε η πρώτη αναφορά σε ντομάτες στη συνταγή κέτσαπ.

Η πρώτη γνωστή συνταγή για κέτσαπ ντομάτας θεωρείται ότι γράφτηκε από τον James Mease, μελετητή κηπευτικών και επιστήμονα.

Μάλιστα αναφέρετε στις ντομάτες ως “μήλα της αγάπης”.

Στη συνταγή του χρησιμοποιεί πολτό ντομάτας, μπαχαρικά και μπράντυ.

Η ιδέα της Ketchup ήταν ότι θα μπορούσε να διατηρηθεί για ένα χρόνο, αφού εκείνη την εποχή όλοι οι παραγωγοί προσπαθούσαν να διατηρήσουν τα προϊόντα τους για την κάλυψη των αναγκών των μη παραγωγικών μηνών, αλλά η διατήρηση της σάλτσας εξακολουθούσε να αποτελεί μια δύσκολη επιχείρηση εκείνη την εποχή.

Οι πρώτες εκδόσεις κέτσαπ περιείχαν επιβλαβή επίπεδα συντηρητικών όπως λιθανθρακόπισσα, η οποία προστέθηκε για να δώσει το κέτσαπ στο κόκκινο χρώμα.

Ένας Αμερικανός γιατρός, ο Harvey Washington Wiley, είχε ιδιαίτερη αντιπαράθεση για τη χρήση βενζοϊκών στην κέτσαπ.

Προς το τέλος του 19ου αιώνα και επέμεινε ότι δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιούνται συντηρητικά εάν τα συστατικά ήταν αρκετά υψηλής ποιότητας.

Συνεργάστηκε με έναν άνθρωπο που ονομάστηκε Henry J. Heinz στο Πίτσμπουργκ και άρχισε να παράγει την Heinz ketchup.

Μια σάλτσα χωρίς συντηρητικά που χρησιμοποιούσε ώριμες ντομάτες και πολύ περισσότερο ξύδι που κυριάρχησε στην αγορά από τότε.

Αυτή η σάλτσα ντομάτας ανταποκρίθηκε καλά στις προτιμήσεις των Αμερικανών της εποχής, οι οποίοι σύντομα οργάνωσαν και τα δύο για να την προετοιμάσουν στο σπίτι και να την πουλήσουν.

Ο πρώτος ήταν ο Jonas Yerks το 1837, αλλά η μάρκα που έκανε τη διαφορά ήταν χωρίς αμφιβολία Heinz, που άρχισε να παράγει κέτσαπ τομάτας το 1876.

Το βάρος του Heinz στην ιστορία του κέτσαπ δεν τελειώνει εκεί.

Στην πραγματικότητα, ήταν αυτή η εταιρεία το 1906 που άλλαξε τη συνταγή για άλλη μια φορά μετά το Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων απαγόρευσε τη χρήση βενζοϊκού νατρίου ως συντηρητικό και παχυντικό.

Αυτή η απόφαση ανάγκασε τους παραγωγούς να αλλάξουν τον τύπο ντομάτας που χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή της σάλτσας:

ήταν απαραίτητο, στην πραγματικότητα, προτιμάτε ώριμες ντομάτες και όχι τα άγουρα που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως.

Εκτός αυτού, ο Heinz πρόσθεσε επίσης περισσότερη ζάχαρη, ξύδι και κρεμμύδια.

Μια νέα έκδοση του κέτσαπ ντομάτας που όχι μόνο έγινε το οριστικό, για να το πούμε, αλλά επιβεβαίωσε το γεγονός ότι όταν μιλάμε για «κέτσαπ» είναι ακριβώς αυτή η σάλτσα στην οποία αναφερόμαστε.

Τα υπόλοιπα είναι, όπως λένε, γνωστή ιστορία.

Η κέτσαπ χρησιμοποιείται τώρα σε όλο τον κόσμο, συχνά σε συνδυασμό με μπιφτέκια και μάρκες, ακριβώς όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν γίνει ένα από τα συμβολικά τρόφιμα.

Πηγή: http://minisite.marnellos.gr/gr/blog

23/08/202223/08/2022

Η ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ και η ιστορία της

Η Μαγιονέζα και η ιστορία της

Μαγιονέζα

Η μαγιονέζα είναι μία απ’ τις παλαιότερες και πιο βασικές σάλτσες στη γαστρονομία.

Λάδι, αυγό, λεμόνι και μουστάρδα αρκούν για να την παρασκευάσετε. Ποιος όμως είναι εκείνος που την εμπνεύστηκε για πρώτη φορά και γιατί οφείλει την ύπαρξη και το όνομά της σε δύο ατυχήματα;

Η μαγιονέζα εφευρέθηκε το 1756 από τον αγνώστων λοιπών στοιχείων σεφ του Louis Francois Armand de Vignerot du Plessis, Δούκα του Richelieu (1696-1788) υποκαθιστώντας, ως λύση ανάγκης, μια τοπική σπεσιαλιτέ-σος που έφτιαχναν με ελαιόλαδο, κρόκους αυγών, λεμόνι και διάφορα μυρωδικά που είχε ζητήσει ο Δούκας, όταν “ατυχώς” ο σεφ διαπίστωσε ότι είχε ξεμείνει από κρέμα.

Η σάλτσα χρειαζόταν για το επίσημο δείπνο προκειμένου να εορτασθεί η μεγάλη νίκη του Δούκα με τα πολλά ονόματα, όταν κατέκτησε τη πόλη Mahon, στο Ισπανικό νησί Μινόρκα.

Έτσι, η αυθεντική ονομασία της ήταν “Mahonnaise”.

Αυτό βέβαια μέχρι το 1841, όταν κάποιος τυπογράφος ενός απ’ τους πρώτους μαγειρικούς οδηγούς, προφανώς ζαλισμένος απ’ την πολλή σάλτσα, έβαλε το γράμμα “h” ανάποδα και έτσι τυπώθηκε αυτό ως “y”, με αποτέλεσμα η πρώην Mahonnaise, να μαθευτεί στο ευρύ κοινό ως Mayonnaise.

Άλλοι υποστηρίζουν,

ότι στην περίοδο της μάχης της Arques πίσω στο 1589, ήταν η σος που δεν χόρταινε να απολαμβάνει ο Δούκας της Mayenne και βασικός αντίπαλος του βασιλικού στρατού και του ίδιου του Βασιλιά Ερρίκου Ε’.

Ο Δούκας περνούσε περισσότερη ώρα ξαπλωμένος κάτω από τα δέντρα, μετά από λουκούλλεια γεύματα με μαγιονέζα παρά πάνω στο άλογό του.

Η μαγιονέζα γεννιέται και η μάχη χάνεται φυσικά για τον Δούκα.

Κατά μια τρίτη εκδοχή, ο διάσημος Γάλλος σεφ Prosper Montagne, που γεννήθηκε στην Carcassone το 1865, ισχυρίζεται πως η μαγιονέζα προέρχεται πολύ απλά από τη γαλλική λέξη moyeu που σημαίνει κρόκος αυγού.

Σήμερα βέβαια οι Γάλλοι ούτε το moyeu δεν αναγνωρίζουν, αφού τον κρόκο τον αναφέρουν ως jaune d’oeuf (το κίτρινο του αυγού).

Tην πρώτη έτοιμη μαγιονέζα στην ιστορία την έφτιαξε ένας νεαρός Γερμανός μετανάστης στις ΗΠΑ, ο Richard Hellmann.

Ο 27χρονος Richard έφτασε στην Νέα Υόρκη το 1903.

Δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε μια κοπέλα, η οποία, εκτός των άλλων, έφτιαχνε και καταπληκτική μαγιονέζα.

Την οποία διέθετε στο μαγαζί με ντελικατέσεν που είχε ανοίξει.

Ήταν τόσο δημοφιλής, που ο Hellmann την πουλούσε στους ξύλινους κάδους που χρησιμοποιούσε για να ζυγίζει το βούτυρο.

Αρχικά, την παρασκεύαζε σε δύο διαφορετικούς τύπους και για να ξεχωρίζουν μεταξύ τους, έβαλε στον έναν μια μπλε κορδέλα.

Ήταν τέτοια η ζήτηση της συσκευασίας με την κορδέλα που το 1912 ο Hellmann, σχεδίασε την φίρμα «Μπλε κορδέλα»

Έτσι και άρχισε να την πουλάει σε γυάλινα βάζα.

Πηγή: https://www.itrofi.gr/diatrofi/istoria/article/387/magioneza-i-istoria-tis-vasilissas-ton-sauce

Συνταγή για μαγιονέζα σπιτική θα βρείτε εδώ:

Κλασική μαγιονέζα

11/08/2022

Αχινός ένας υπέροχος μεζές και ιστορία

Θεωρείται το γλυκό της θάλασσας, επιτρέπεται μόνο κατά τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Ιούλιο, Αύγουστο και Δεκέμβριο κάθε έτους.

Επιτρέπεται η αλίευση μέχρι είκοσι (20) άτομα αχινών ανά ημέρα ανά ερασιτέχνη αλιέα και τριάντα (30) άτομα αχινών ανά ημέρα συνολικά ανά ερασιτεχνικό σκάφος, με τα εργαλεία πιρούνα ή χέρα, με χειρισμό με το χέρι χωρίς τη βοήθεια οποιουδήποτε μηχανικού μέσου, καθώς και με ελεύθερη κατάδυση

Ο αχινός ή εχίνος ή αχινιός είναι μικρό ασπόνδυλο θαλασσινό ζώο, ο οποίος ανήκει στην τάξη των εχινόδερμων και απαντάται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου.

Έχει σχήμα σφαιρικό και ο δερματοσκελετός του αποτελείται από πολλά μικρά ασβεστολιθικά πλακίδια, που είναι ενωμένα μεταξύ τους καθώς και αγκάθια που προστατεύουν το σώμα του και του επιτρέπουν να κινείται.

Για την κίνησή τους χρησιμοποιούν και βαδιστικούς ποδίσκους που έχουν σχήμα σωλήνα. Τρέφονται με φύκια αλλά και με μύδια και άλλα ασπόνδυλα.

Κυριότεροι εχθροί τους είναι οι αστερίες και διάφορα σαρκοφάγα ζώα και ψάρια της θάλασσας.

Υπάρχουν 700 είδη αχινών, από τα οποία αρκετά είναι εδώδιμα και αποτελούν αλιεύματα. Τον βρίσκουμε στη λάσπη του βυθού, σε βραχώδη μέρη με φύκια.

Αν είστε γενναίοι, μπορείτε να τους μαζέψετε μόνοι σας και να απολαύσετε το ουζάκι σας με τον καλύτερο μεζέ του κόσμου. Χρειάζεται θάρρος, πάντως, γιατί τα πρόστιμα για την αλιεία αχινών από ερασιτέχνες είναι τσουχτερά. Όπως και να ‘χει, ψαρεμένος ή αγορασμένος, ο αχινός είναι λατρεία. Κρύβει μέσα του την αλμύρα και τη μυρωδιά της θάλασσας και έχει μία γεύση πραγματικά μοναδική.

Η ύπαρξη αχινών θεωρείται ένδειξη καθαρής θάλασσας.

Η κατανάλωση αχινών δεν είναι συνήθεια μόνο των νεοελλήνων. Ούτε καν μόνο των αρχαίων Ελλήνων, αφού σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, ακόμη και οι πρόγονοί μας από τη νεολιθική εποχή τους κατανάλωναν με όρεξη.

Περισσότερο όμως από κάθε λαό, οι Ιάπωνες είναι αυτοί οι οποίοι λατρεύουν πραγματικά τους αχινούς.

Παράλληλα αποτελούσε ιδανικό φάρμακο για αρκετές παθήσεις όπως η ψώρα, διάφορα έλκη, υπερσαρκώματα κ.α.

Στη ρωμαϊκή αρχαιότητα, ο αχινός λατρεύτηκε τόσο που υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές του στις περιγραφές των πολυσυζητημένων ρωμαϊκών συμποσίων, με διάφορες παραλλαγές, ωμό, μαγειρεμένο ή σε σάλτσες.

Σήμερα τον απολαμβάνουμε ωμό με λεμόνι, τρόπος που φαίνεται να είναι και ο καλύτερος και αυτός που αναδεικνύει την αρμύρα της θάλασσας ή βραστός, ως σούπα ή ως συστατικό σε μακαρονάδες.

Βρώσιμοι είναι οι αρσενικοί αχινοί.

Είναι κατάμαυροι, έχουν μεγάλα αγκάθια και μεγαλύτερο χνούδι μπροστά στο στόμα τους, λέγονται δε συχνά “οβραίοι.”

Οι θηλυκοί έχουν διάφορες αποχρώσεις του μαύρου -συχνά δυσδιάκριτες με το έντονο φως- μικρότερα αγκάθια και είναι αυτοί που δίνουν τα υπέροχα αβγά του.

Οι εποχές που θεωρούνται αυγωμένοι, είναι όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο. Οι αχινοί δεν διατηρούνται για μέρες αλλά πάντα έχουν καλύτερη γεύση μερικές ώρες μετά, αφού τους βγάλουμε από τη θάλασσα. Για να διατηρηθούν ζωντανοί, τοποθετούνται σε κουβά με θαλασσινό νερό ή στο ψυγείο με μια υγρή πετσέτα πάνω τους.

Πηγή: www.tasty-day.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΤΡΑΚΑ

07/07/202226/11/2022

Σοκολάτα , διατροφικά οφέλη, ιστορία, χρήση

Η Παγκόσμια Ημέρα Σοκολάτας γιορτάζεται στις 7 Ιουλίου

Στο τέλος του άρθρου θα βρείτε πολλές υπέροχες συνταγές με σοκολάτα!

Η Ιστορία της και τα διατροφικά οφέλη της

Η 7^η Ιουλίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια (ή Διεθνής) Ημέρα Σοκολάτας. Η καθιέρωση της ημερομηνίας, τέθηκε το 2015, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 465 χρόνων από τότε που η σοκολάτα εισήχθη στην Ευρώπη.

Η αγαπημένη σε όλους σοκολάτα, φτιάχνεται από τους καρπούς του κακαόδεντρου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αζτέκοι το αποκαλούσαν «τροφή των Θεών» αφού με την υπέροχη γεύση του και τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, αποτελούσε ήδη προϊόν πολυτελείας.

Όταν με την αποικιοκρατία οι Ευρωπαίοι άρχισαν να ανακαλύπτουν την ‘μαγεία’ του κακάο και της σοκολάτας, άρχισαν να τα εξελίσσουν δημιουργώντας τις στερεές μπάρες σοκολάτας που απολαμβάνουμε σήμερα καθώς και άλλες εκδοχές της όπως η σοκολάτα γάλακτος κ.ά.

Σήμερα, το κακάο απειλείται από την κλιματική αλλαγή και φαίνεται πως σε μερικές μόλις δεκαετίες η αγαπημένη μας σοκολάτα θα είναι «είδος υπό εξαφάνιση». Ακόμη, μία διαφορετική συζήτηση περί ηθικής κατανάλωσης προκύπτει όταν μαθαίνει κανείς πόση εκμετάλλευση εργαζομένων υφίσταται στις κακαοφυτείες, με τους εργάτες (με πολλούς από εκείνους να είναι ανήλικοι) να ζουν στα όρια της σκλαβιάς.

Πάμε να μάθουμε για το «ταξίδι» της σοκολάτας στους αιώνες

Το «ρόφημα των Θεών» ‘choclatl’ έχει τεράστια αξία για τους αυτόχθονες λαούς

Είμαστε περί τα 600 μ.Χ., εποχή κατά την οποία τα πρώτα μεταναστευτικά ρεύματα της φυλής των Μάγια, μεταβαίνουν από τη σημερινή Γουατεμάλα, στη Χερσόνησο Γιουκατάν (το σημερινό Μεξικό). Εκείνοι, μετέφεραν στην νέα τους πατρίδα, εκτός των άλλων συνηθειών τους, και την καλλιέργεια του κακαόδενδρου, από το οποίο παράγεται η γνωστή σοκολάτα.

Μιλάμε βέβαια για μια εποχή, κατά την οποία η σοκολάτα ήταν διαδεδομένη με τη μορφή ενός ροφήματος, το choclatl, όπως το αποκαλούσαν οι Αζτέκοι, και όχι με τη σημερινή στερεή της μορφή. Το choclatl παρασκευαζόταν με τη τριβή των κόκκων κακάο ώσπου να γίνει σκόνη, στην οποίο προσέθεταν διάφορα άλλα μπαχαρικά και έπιναν το ρόφημα ζεστό.

Τετρακόσια χρόνια μετά, γύρω στο 1000 μ.Χ, οι κόκκοι του κακάο αποκτούν τόσο μεγάλη αξία, που χρησιμοποιούνται πλέον αντί νομίσματος, εξυπηρετώντας τις διάφορες εμπορικές συναλλαγές. Δέκα κόκκοι κακάο ισοδυναμούσαν με την αξία ενός κουνελιού και με 100 κόκκους, μπορούσε κάποιον να αγοράσει έναν σκλάβο! Το 1200, η φορολογία των λαών που ήταν υποτελείς στους Αζτέκους πληρωνόταν σε κόκκους κακάο.

Οι Ευρωπαίοι μαθαίνουν την σοκολάτα και εθίζονται στην γεύση της

Το 1519, o Ισπανός αποικιοκράτης και υποδουλωτής του πολιτισμού των Αζτέκων, Hernán Cortés, θα εκτιμήσει την εμπορική αξία του κακάο. Αφού μετατρέψει τους Αζτέκους σε σκλάβους του Στέμματος της Καστίλης, θα δημιουργήσει στην περιοχή τις πρώτες φυτείες κακαόδενδρων, στο όνομα των βασιλιάδων της Ισπανίας.

Μέχρι το τέλος του 16^ου αιώνα, το απολαυστικό ρόφημα κατακτά τη Βασιλική Αυλή της Ισπανίας και των ευγενών της Ισπανικής αριστοκρατίας, προσφέροντας απολαυστική ικανοποίηση στους ουρανίσκους των αριστοκρατικών τάξεων.

Ταυτόχρονα, το 1606, ο Φλωρεντιανός Αντόνιο Καρλέτι επισκέπτεται τη Γουατεμάλα, προκειμένου να καταγράψει όλη τη διαδικασία, από τη σπορά μέχρι το σερβίρισμα του ροφήματος. Έτσι, στην Τοσκάνη, το ρόφημα αρχίζει να αλλάζει σταδιακά την παραδοσιακή του γεύση, που εμπλουτίζεται με την προσθήκη αρώματος γιασεμιού, βανίλιας και κανέλας, καθώς και ξύσματος από φλούδες κίτρου και λεμονιού.

Στη Γαλλία, το σοκολατένιο ρόφημα εξαπλώνεται με τις προσμίξεις βασιλικών γάμων. Ο Λουδοβίκος ΙΓ’ της Γαλλίας παντρεύεται την πριγκίπισσα της Ισπανίας, Άννα την Αυστριακή. Η Ισπανίδα πριγκίπισσα, ως δώρο γάμου, του χαρίζει σοκολάτα συσκευασμένη σε ένα περίτεχνα διακοσμημένο σκάκι.

Η σοκολάτα προσαρμόζεται στα Δυτικά γούστα

Έτσι, η γεύση αρχίζει να εξαπλώνεται παντού, δημιουργώντας κυριολεκτικά μια σοκολατομανία, που οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου καταστήματος πώλησης σοκολάτας στη Μ. Βρετανία, το 1657, ενώ για πρώτη φορά σοκολάτα σε στερεά μορφή, παρασκεύασε το παραδοσιακό μαγαζί του Λονδίνου Ο Μύλος του Καφέ, το 1674, που παρουσίασε σοκολατένια ραβδάκια “αλά ισπανικά” και ένα γλύκισμα σοκολάτας σε συμπαγή μορφή.

Το 1693, απελευθερώνεται επίσημα το εμπόριο του κακάο και δημιουργείται μεγάλη ζήτηση, αποτελώντας ταυτόχρονα χρυσή ευκαιρία πλουτισμού για πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που έσπευσαν να δημιουργήσουν αποικίες, σε μέρη όπου ευδοκιμούσαν κακαόδενδρα και ζαχαροκάλαμα.

Κατά τον 18^ο αιώνα, η μαύρη σοκολάτα αρχίζει να χάνει την “σκληρή” της γεύση και να προσαρμόζεται στο εκλεπτυσμένο γούστο των Ευρωπαίων. Την τάση αυτή ακολούθησαν αντίστοιχα σκεύη, κυρίως φλιτζάνια για το σερβίρισμα του ροφήματος, που αρχικά εισάγονταν από την Ασία και γενικότερα, την Ανατολή. Αργότερα, οι διάσημες γαλλικές πορσελάνες Limoges κατασκεύασαν ολόκληρες σειρές, ειδικά για το σερβίρισμα της σοκολάτας.

Η Βιομηχανική Επανάσταση, στα μέσα του 18^ου αιώνα, έχει επίδραση και στην πορεία της σοκολάτας, καθώς η χρήση των μηχανών δημιουργεί τη δυνατότητα φθηνής και μεγάλης παραγωγής.

Το 1870, εμφανίζεται η πρώτη σοκολατοβιομηχανία στη Γαλλία και το 1828, ο χημικός Βαν Χούτεν (Van Houten) εφευρίσκει την πρώτη πρέσα διαχωρισμού του κακάο από το βούτυρο κακάο, με συνέπεια την παραγωγή ενός προϊόντος περισσότερο σταθερού και οικονομικού.

Το 1875, ο Ελβετός Ντανιέλ Πέτερ ενσωματώνει στη σοκολάτα αφυδατωμένο γάλα και παράγεται η πρώτη σοκολάτα γάλακτος. Η μετέπειτα συνεργασία του με τον Νεστλέ θα αποτελέσει τον πρόγονο της σοκολατοβιομηχανίας Nestle, βάζοντας έκτοτε την Ελβετία μεταξύ των μεγαλύτερων ονομάτων της σοκολάτας, παγκοσμίως και κάνοντας τη σοκολάτα ένα προϊόν φθηνό, που μπορεί να το απολαμβάνει ο καθένας.

Tα οφέλη της σοκολάτας για τον άνθρωπο

Η σοκολάτα περιέχει ένα σύνολο αντιοξειδωτικών, που εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες που παράγονται από το μεταβολισμό του λίπους.

Η κατανάλωσή της με μέτρο, συνεπάγεται μια σειρά από θετικά αποτελέσματα στο ανθρώπινο σώμα.

Κυρίως γύρω από τη βελτίωση της καρδιο – αγγειακής υγείας.

Έχει αποδειχθεί, ότι η σοκολάτα μειώνει την αρτηριακή πίεση, ενώ βοηθά εξίσου στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Έχει επίσης συνδεθεί με την απελευθέρωση των ενδορφινών, γεγονός που εξηγεί γιατί είναι συνδεδεμένη με την ανύψωση της διάθεσης. Η σοκολάτα συχνά αναμιγνύεται με άλλα τρόφιμα, που ενισχύουν τη γεύση και μπορούν να βελτιώσουν την υγεία. Όπως μέντα, πορτοκάλι, φιστίκια, αμύγδαλα, καρύδες κ.α.

Το εμπόριο του κακάο «απειλεί» την σοκολάτα

Το 2013, η Greenpeace επεσήμανε σε καμπάνια της, ότι“ο αγαπημένος μας… εθισμός κινδυνεύει να γίνει άλλο ένα θύμα των κλιματικών αλλαγών” .

Γίνονται μεγάλες προσπάθειες να γίνει ηθικότερο το εμπόριο και η καλλιέργεια του κακάο.

Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση των εργατών στις φυτείες, οι οποίοι εργάζονται σχεδόν υπό καθεστώς σκλαβιάς.

Πηγή: https://www.thatslife.gr/her-life/wellness/simera-einai-i-pagkosmia-imera-sokolatas-mathainoume-tin-istoria-tis/

ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

09/11/2021

Καβουρμάς θρακιώτικος παραδοσιακός κρεατομεζές

Τι είναι

Πρόκειται για ένα παραδοσιακό προϊόν, κάτι ανάμεσα σε μαγειρεμένο φρέσκο κρέας και αλλαντικό.

Επάξια έχει κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις πιο “κολασμένες” ελληνικές γεύσεις. Θα λέγαμε ότι μοιάζει και λίγο με πηχτή, αλλά η υφή του είναι πιο συμπαγής.

Η παρασκευή του καβουρμά είναι μια συνήθεια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, που μετράει από τα πολύ παλιά χρόνια και το παραδοσιακό σφάξιμο του γουρουνιού το δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων.

Μάλιστα, οι φανατικοί οπαδοί του αλλά και οι ερασιτέχνες, που απλώς λατρεύουν τη νοστιμιά του, ξέρουν πολλά μυστικά και λεπτομέρειες για την επιτυχία του.

Πώς και πού παράγεται

Μάς έρχεται κυρίως από τη βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα τη Θράκη.

Παρασκευάζεται σε κυλινδρικά μπαστούνια και κυκλοφορεί σε διάφορες, απίθανες εκδοχές.

Άπαχο βοδινό κρέας, αρνίσιο κρέας με αρκετούτσικο λίπος, αλλά με πιο συμπυκνωμένη νοστιμιά.

Μετά ανάμεικτος, δηλαδή με χοιρινό και βοδινό κρέας, αλλά και πικάντικος με πράσο και διάφορα μπαχαρικά.

Τα τελευταία χρόνια, οι Θρακιώτες παραγωγοί τον φτιάχνουν με βουβαλίσιο κρέας από την Κερκίνη σε μια πολύ νόστιμη εκδοχή που αξίζει να δοκιμάσετε.

Τον συναντάμε, όμως, στα νησιά και στην Ηπειρωτική Ελλάδα αλλά με διαφορετικές ονομασίες.

Ιδιότητες και χρήσεις

Φυσικά και περιέχει πρωτεΐνες, ψευδάργυρο και σίδηρο, νιασίνη, ψευδάργυρο, κάλιο, εξαιτίας του βοδινού και χοιρινού κρέατος που περιέχει, αλλά να θυμάσε ότι περιέχει και χοληστερίνη και αρκετές θερμίδες, γι’ αυτό θέλει προσοχή στην κατανάλωσή του.

Τρώγεται ωμός σε μικρά κυβάκια και συνοδεύεται υπέροχα με ένα ξινόμαυρο κρασί. Συνδυάζεται με λαχανικά στην κατσαρόλα, μπαίνει με αβγά στο τηγάνι, ακουμπά πάνω σε λίγο φρυγανισμένο ψωμάκι δίνοντας τον τέλειο μεζέ για τσίπουρο, ενώ απογειώνει τις μακαρονάδες.

Πηγή: https://www.olivemagazine.gr

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΚΑΒΟΥΡΜΑ ΜΕ ΑΥΓΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΚΟ ΚΑΒΟΥΡΜΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

30/09/2021

Αυγοτάραχο το δικό μας χαβιάρι έδεσμα

Από τις λιμνοθάλασσες του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού, το αυγοτάραχο δεν είναι τίποτε άλλο από ταριχευμένα αυγά ψαριών, όπως ακριβώς δηλώνει και η ετυμολογία της λέξης (αυγό και ταριχεύω).

Το προϊόν προέρχεται από τις ωοθήκες του κέφαλου (mugil cephalus) τις οποίες οι ντόπιοι επεξεργάζονται με αλάτι, κατόπιν τις υποβάλλουν σε ελαφριά ξήρανση και στη συνέχεια τις εμβαπτίζουν μέσα σε κερί για να διατηρηθούν αναλλοίωτες.

Η εκλεκτή κεχριμπαρένια λιχουδιά, έδεσμα με τη ξεχωριστή νοστιμιά και το φίνο άρωμα συγκαταλέγεται στις γκουρμέ γεύσεις και ανάμεσα στις πρώτες επιλογές της απαιτητικής γαστρονομίας.

Θεωρείται πηγή σημαντικής ενέργειας και υψηλής διατροφικής αξίας, καθότι περιέχει σημαντική ποσότητα βιταμινών και ω-3 πολυακόρεστων λιπαρών.

Το αυγοτάραχο Μεσολογγίου έχει χαρακτηριστεί προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), το μοναδικό αλιευτικό προϊόν ΠΟΠ στην Ελλάδα.

Το αυγοτάραχο στην αρχαιότητα

Η τακτική της συντήρησης του αυγοτάραχου από τόνο ή κέφαλο έχει τις ρίζες της στους αρχαίους Ελληνες και Αιγύπτιους. Το 1668 ο Τούρκος χρονογράφος και περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει το αυγοτάραχο ως μεζέ “πραγματικά άξιο δώρο για σουλτάνους”, “ξανθό σαν το σαφράν”, ευωδιαστό, νόστιμο και τονωτικό.

Το αυγοτάραχο έγινε γνωστό στην Ευρώπη από το λόρδο Βύρωνα, που επισκέφθηκε το Μεσολόγγι τον Ιανουάριο του 1824. Λόγω της μοναδικότητας του το αυγοτάραχο δινόταν και ως πεσκέσι που αφορούσε ποτό ή φαγητό. Ακόμη και στη λογοτεχνία υπάρχουν αναφορές.

Ο Παπαδιαμάντης στο κορυφαίο του διήγημα “Η Φόνισσα” αναφέρει πως η Φραγκογιαννού προσπάθησε στη δίκη του γιου της να δωροδοκήσει τους ενόρκους με εκλεκτά είδη στα οποία συμπεριλαμβανόταν το αυγοτάραχο…

Διαδικασία αλίευσης και παραγωγής αυγοτάραχου

Κατά την περίοδο αναπαραγωγής της μπάφας, από τα τέλη Αυγούστου μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου, αρχίζει το ψάρεμα στα ιβάρια∙ στα φυσικά ιχθυοτροφεία που έχουν δημιουργηθεί στους γαλήνιους κόλπους της λιμνοθάλασσας.

Εδώ, οι ψαράδες με γνώση και μαεστρία έχουν τοποθετήσει τις «πείρες» (διχτυωτές ιχθυοπαγίδες), απ’ όπου τα ψάρια είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγουν. Απόχες και καμάκια επιστρατεύονται για το ψάρεμα∙ ακολουθεί η διαλογή των ψαριών και η παραγωγή του αυγοτάραχου αρχίζει…

• Με κοφτερά – σαν ξυράφια μαχαίρια –

αφαιρούνται οι δυο επιμήκεις κυλινδρικοί λοβοί με τα αυγά από την κοιλιά των ψαριών, πολύ προσεκτικά, καθώς η οποιαδήποτε αμυχή μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στο προϊόν.

• Οι αυγόσακοι

ξεπλένονται καλά και παστώνονται με αλάτι. Με επιδέξιες πιέσεις των δακτύλων, παίρνουν τετράπλευρο σχήμα το οποίο σταθεροποιείται μέσα στα ειδικά κλουβιά με σίτες, όπου μένουν για να στεγνώσουν, τρείς μέρες τουλάχιστον.

Η διαδικασία της ξήρανσης είναι ελεγχόμενη και τα αυγοτάραχα διατηρούνται μελίχρωμα, δηλαδή μαλακά με ένα υπέροχο μελί χρώμα.

• Ακολουθεί το κέρωμα,

με εμβάπτιση σε αγνό υγροποιημένο κερί, ώστε να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του αυγοτάραχου, που ξεπερνά τον ένα χρόνο.

Η καλύτερη, όμως, περίοδος ανάλωσης είναι μέσα στο πρώτο δεκάμηνο της παραγωγής∙ όσο πιο νωπό καταναλώνεται, τόσο πιο δυνατή είναι η γεύση του.

• Τέλος, οι ράβδοι

τυλίγονται σε μεμβράνη (οι συσκευασίες ξεκινούν από τα 100 – 120 γρμ. αλλά μπορεί να ξεπεράσουν και το ένα κιλό) και παίρνουν τον δρόμο για τα ντελικατέσεν και τη κουζίνα μας…

Πώς τρώγεται το αυγοτάραχο

Ο πιο απλός τρόπος να το απολαύσετε, ως ορεκτικό, είναι σε καναπεδάκι με φρέσκο ψωμί και λίγο βούτυρο συνοδευόμενο από ένα ποτηράκι ούζο, τσίπουρο, βότκα, σαμπάνια ή κάποιο εξαιρετικής ποιότητας ουίσκι.

Ταιριάζει απόλυτα με σπαγγέτι αλλά και με μια δροσερή σαλάτα με αβοκάντο, κρεμμυδάκια, ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Όμως το αυγοτάραχο, ως εξαιρετική πρώτη ύλη,

έχει κεντρίσει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα καταξιωμένων σεφ για τη δημιουργία εμπνευσμένων πιάτων: στο φούρνο με μέλι, δάφνη, σόγια και πετιμέζι ή σε εμπνευσμένες δημιουργίες από θαλασσινά, γαρίδες, αστακό, ψητά ψάρια.

Όπως κι αν επιλέξετε να το απολαύσετε ακολουθείστε μια συμβουλή: μην το μασήσετε αλλά αφήστε το να λιώσει σιγά σιγά στο στόμα… μια συγκλονιστική έκρηξη γεύσης θα πλημμυρίσει τον ουρανίσκο σας!

Ευεργετικά οφέλη

Πλούσια σε πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας, λιπαρά οξέα αλλά και βιταμίνες όπως η βιταμίνη Ε και η βιταμίνη C, το αυγοτάραχο δεν προσφέρει μόνο ιδιαίτερη γεύση αλλά και θρέψη.

Τα αυγοτάραχα όπως και το κερωμένο αυγοτάραχο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα, σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα συμπεριλαμβανομένων των πολύτιμων ωμέγα-3 λιπαρών, κυρίως του εικοσαπενταενοϊκού οξέος (EPA) και του εικοσιδυαεξαενοϊκού οξέος (DHA).

Πολυάριθμες, επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες υποδεικνύουν πως το ΕPA και το DHA παίζουν κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και του αμφιβληστροειδούς.

Προάγουν τις λειτουργίες του ανοσοποιητικού, βελτιώνουν τη γνωστική ικανότητα, ενώ έχουν συσχετιστεί με την πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων και εμφάνισης καρκίνου.

Επίσης το αυγοτάραχο περιέχει σημαντικές ποσότητες σκουαλενίου (ουσία την οποία συναντάμε και στο ελαιόλαδο) και φυτοστερολών (ουσίες που υπό προϋποθέσεις μειώνουν το επίπεδο χοληστερόλης).

Στο αυγοτάραχο ενυπάρχουν σημαντικές ποσότητες της αντιοξειδωτικής βιταμίνης Ε (περίπου 4 mg/100 γρ.) που λειτουργεί παράλληλα ως αναστολέας της δράσης του Παράγοντα Ενεργοποίησης Αιμοπεταλίων.

Ο Παράγοντας Ενεργοποίησης Αιμοπεταλίων είναι ένας από τους ισχυρότερους φλεγμονώδεις παράγοντες που έχουν εντοπιστεί και φέρει άμεση ευθύνη για το σχηματισμό των αθηρωματικών πλακών στα αγγεία.

Ένα σημαντικό συμπέρασμα έρευνας του Χαροκόπειου είναι ότι η επεξεργασία που υπόκεινται οι ωοθήκες της μπάφας για να μας δώσουν το τελικό προϊόν δεν επιδρά σημαντικά στα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και στη σύσταση του προϊόντος. Μάλιστα το τελικό προϊόν έχει το πλεονέκτημα ότι η υψηλή περιεκτικότητα του σε κηρούς ενδέχεται να αυξάνει την απορρόφηση και την αξιοποίηση των απαραίτητων ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.

Πηγή:https://iaitoloakarnania.gr/2019/03/aygotaracho-mesologgioy-to-elliniko-chaviari-tis-limnothalassas/

20/07/202120/07/2021

Ιμβερτοποιημένη ζάχαρη-τι είναι-πως φτιάχνεται

Το ιμβερτοποιημένο σάκχαρο.

Τι είναι αυτό;

Η ζάχαρη που καταναλώνουμε καθημερινά είναι σακχαρόζη.

Η σακχαρόζη

είναι ένα μόριο που αποτελείται από υδρογόνο, οξυγόνο και άνθρακα, αλλά για να μην προχωρήσουμε περαιτέρω στην χημική δομή, αυτό που μας ενδιαφέρει στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι αποτελείται από δυο μικρότερα μόρια, την γλυκόζη και την φρουκτόζη.

Ιμβερτοποίηση

λοιπόν είναι ο διαχωρισμός της φρουκτόζης και της γλυκόζης με υδρόλυση. Η σακχαρόζη κάτω από την επίδραση της θερμότητας και οξέων, που αναμιγνύονται με νερό και σακχαρόζη (ζάχαρη) χωρίζεται σε φρουκτόζη και γλυκόζη (υδρόλυση).

Δημιουργούμε με βράσιμο ζάχαρης, νερού και χυμό λεμονιού, που θα διαβάσετε παρακάτω στην συνταγή.

Χρησιμοποιούμε στην ζαχαροπλαστική και αρτοποιία. Δίνει στην ζύμη ελαστικότητα και αφράτη υφή και δεν κρυσταλλώνει τα γλυκά όπως παγωτά κρέμες κλπ.

Το σιρόπι που δημιουργείται είναι ιμβερτοποιημένο σάκχαρο.

Περιττό να σας πω, ότι αυτή η ίδια αντίδραση λαμβάνει χώρα κάθε μέρα στο έντερό μας ή όταν φτιάχνουμε μαρμελάδες (οξέα φρούτων + ζάχαρη).

Είναι λίγο πιο γλυκό από την κλασσική ζάχαρη και χρησιμοποιείται σε πολλές συνταγές (παγωτά, κέικ, ζύμες), διότι έχει κάποιες ιδιότητες π.χ δεν κρυσταλλώνει, διατηρεί την υγρασία στις ζύμες, ώστε να διατηρούνται μαλακές και γενικά λειτουργεί πολύ διαφορετικά σε σύγκριση με την κοινή ζάχαρη.

Υπάρχει φυσικά έτοιμο (με χημικά μέσα).

Μια άλλη μέθοδος, για να γίνει η υδρόλυση, βασίζεται στην χρήση ενός ενζύμου που λέγεται ιμβερτάση.

Όταν η μέλισσα πηγαίνει σε ένα λουλούδι και παίρνει το νέκταρ, αυτό αποτελείται κατά κύριο λόγο από σακχαρόζη.

Το νέκταρ αυτό το μεταφέρει στο στομάχι της κι εκεί εκλύει το ένζυμο ιμβερτάση.

Η ιμβερτάση λοιπόν διασπά την σακχαρόζη σε δυο πιο απλά σάκχαρα, την φρουκτόζη και την γλυκόζη.

Και ποιο ειδικά:

H ιμβερτάση είναι ένζυμο που μπορεί να προκαλέσει υδρόλυση της σακχαρόζης και να σχηματίσει ισομοριακό διάλυμα γλυκόζης και φρουκτόζης…

δηλαδή διασπά τη ζάχαρη (επιστ. ονομασία σακχαρόζη) που ανήκει στους δισακχαρίτες (χημική ένωση ενός μορίου γλυκόζης και ενός μορίου φρουκτόζης) στα απλά σάκχαρα της (γλυκόζη και φρουκτόζη) που είναι μονοσακχαρίτες

Άρα το μέλι περιέχει, κατά 80% περίπου, ιμβερτοποιημένο σάκχαρο.

Πηγή: https://toxrysomeli.blogspot.com

ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΙΜΒΕΡΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΖΑΧΑΡΗΣ

https://oxilithos.com/

30/06/202130/06/2021

Ροδάκινα Νεκταρίνια διατροφική αξία και οφέλη

Το ροδάκινο αναφέρεται ότι προέρχεται από την Κίνα και ευδοκιμεί σε θερμές περιοχές τόσο στο νότιο όσο και στο βόρειο ημισφαίριο. Ο εξωτερικός φλοιός του φρούτου συναντάται από λείος έως τραχύς και η σάρκα του είναι λευκή, χρυσοκίτρινη ή κόκκινη.

Θρεπτικά συστατικά

Τα ροδάκινα είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και φυτικές ίνες. Ένα μεσαίου μεγέθους ροδάκινο(150gr) περιλαμβάνει:

Θερμίδες: 58

Πρωτεΐνη: 1 gr

Υδατάνθρακες: 14 gr

Λίπος: λιγότερο από 1 gr

Ίνες: 2 gr

Βιταμίνη C: 17%

Βιταμίνη Α: 10%

Κάλιο: 8%

Βιταμίνη Κ: 5%

Βιταμίνη Ε: 5%

Χαλκός: 5%

Μαγγάνιο: 5%

Τα ροδάκινα περιέχουν φυσικά σάκχαρα και μπορούν να αντικαταστήσουν κάποια από τα σάκχαρα που λαμβάνετε με την διατροφή σας.

Παρακάτω θα δούμε 10 από τα οφέλη του ροδάκινου στην υγεία του ανθρώπου:

1.Ενίσχυση του ανοσοποιητικού :

Το σύμπλεγμα βιταμινών C και Ε που περιέχει βοηθάει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού .

2.Βοηθούν στην πέψη

Το ροδάκινο λόγω των φυτικών ινών βοηθάει στη πέψη και τη καλή λειτουργία του εντέρου. Σε ένα ροδάκινο οι μισές περίπου φυτικές ίνες είναι διαλυτές και οι άλλες μισές αδιάλυτες . Οι αδιάλυτες ίνες ενισχύουν την μικροχλωρίδα του εντέρου μειώνοντας την πιθανότητα δυσκοιλιότητας.

3.Αντικαρκινικές ιδιότητες

Τα ροδάκινα είναι μια εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών. Αυτό σημαίνει ότι βοηθούν στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν καταστροφή στα κύτταρα του σώματος μας και να παρέχουν προστασία από κάποιες μορφές καρκίνου. Είναι επίσης ιδιαίτερα υψηλές σε πολυφαινόλες, ενώσεις που περιορίζουν την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων .

4.Καλύτερη λειτουργία της καρδιάς

Τα ροδάκινα περιέχουν ενώσεις που συμβάλλουν στη μείωση των παραγόντων καρδιακών παθήσεων όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση , η μείωση των επιπέδων τριγλυκεριδίων και της LDL χοληστερόλης.

5.Προστασία του δέρματος

Η βιταμίνη Α και η υψηλή περιεκτικότητα σε νερό που περιέχει το ροδάκινο κρατάει σε φυσιολογικά επίπεδα την υγρασία στο δέρμα μας διατηρώντας το απαλό και ελαστικό.

Η βιταμίνη C ως αντιοξειδωτική ουσία προστατεύει το δέρμα μας από τις ελεύθερες ρίζες και ο συνδυασμός αυτών των θρεπτικών συστατικών διατηρεί το δέρμα μας υγιές.

6.Μείωση επιπέδων σακχάρου στο αίμα

Λόγω των διαλυτών ινών που περιέχει το ροδάκινο επιβραδύνεται η απορρόφηση της ζάχαρης στο αίμα και σε συνδυασμό πάντα με άλλες τροφές πλούσιες σε διαλυτές φυτικές ίνες δημιουργείται μείωση των επιπέδων σακχάρων στο αίμα.

7.STOP στα συμπτώματα αλλεργίας

Πολλές φορές όταν ερχόμαστε σε επαφή με μια ουσία που έχουμε αλλεργία εμφανίζουμε συμπτώματα όπως βήχα, κνησμό και φτέρνισμα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο οργανισμός μας παράγει σε αυτές τις περιπτώσεις τις ισταμίνες για να αντιμετωπίσει την αλλεργιογόνο ουσία. Τα ροδάκινα εμποδίζουν την παραγωγή ισταμίνης και με αυτό τον τρόπο περιορίζονται τα συμπτώματα της αλλεργίας.

8.Προστασία των ματιών

Οι βιταμίνες Α και C καθώς και το β καροτένιο που περιέχει το ροδάκινο αυξάνουν τη ροή του αίματος με αποτέλεσμα να δημιουργείται προστασία από οφθαλμολογικές διαταραχές όπως καταρράκτης και εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας. Επίσης προστατεύει και τον αμφιβληστροειδή και τον φακό του ματιού που προκαλούνται από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου.

9.Πρόληψη οστεοπόρωσης

Η υψηλή περιεκτικότητα σε Κάλιο συμβάλει στη μείωση ανάπτυξης πέτρας στα νεφρά και προλαμβάνει την οστεοπόρωση. Άλλα ανόργανα στοιχεία όπως Σίδηρος, Φώσφορο , Μαγνήσιο, Ασβέστιο, Μαγγάνιο, Ψευδάργυρος και Χαλκός συμβάλλουν στη καλή ρύθμιση των οστών, των μυών και του νευρικού συστήματος.

10.Λίγες θερμίδες

Ένα ροδάκινο προσφέρει πολλή απόλαυση αλλά μόνο λίγες θερμίδες. Ένα μεσαίου μεγέθους ροδάκινο έχει περίπου 58 θερμίδες. Είναι μια ζουμερή και γλυκιά απόλαυση που μπορούμε να φάμε χωρίς ενοχές σε κάθε ώρα της ημέρας χωρίς να μας προσθέτει βάρος.

Ας δούμε και κάποιους συνδυασμούς με το ροδάκινο που μπορούμε να κάνουμε στη διατροφή μας

Τα ροδάκινα μπορούμε να τα καταναλώσουμε ωμά με τη φλούδα ή χωρίς, ψητά, μέσα στη σαλάτα, ακόμα και σε κυρίως πιάτα. Μπορούμε να τα προσθέσουμε στο γιαούρτι με ή χωρίς ξηρούς καρπούς. Μπορούμε επίσης να απολαύσουμε ένα ποτήρι κρύα λεμονάδα ή κρύο τσάι και να προσθέσουμε μέσα κομμάτια ροδάκινου. Επίσης έχουμε τη δυνατότητα να προσθέσουμε στο νερό κομμάτια ροδάκινου και αφού το στραγγίξουμε να πάρουμε ένα φρουτώδες και υγιεινό έγχυμα.

Πηγή: https://www.apostoloschronopoulos.gr/

Νεκταρίνια

Τα νεκταρίνια ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία των τροφίμων που είναι σχεδόν «ταυτόσημα» με το καλοκαίρι. Μάλιστα τα νεκταρίνια τα καταναλώνουμε οι περισσότεροι σε καθημερινή βάση κατά τους θερινούς μήνες. Αυτό γιατί είναι εξαιρετικά εύγευστα και μπορούν να αποτελέσουν ιδανικό σνακ. Γι’ αυτό «επιβάλλεται» να τα γνωρίσουμε λίγο παραπάνω.

Λίγη ιστορία

Τα νεκταρίνια όπως και τα ροδάκινα μάλλον προέρχονται από την Κίνα, όπου καλλιεργήθηκαν πριν από 2.000 χρόνια πριν, όπως επίσης καλλιεργήθηκαν στην αρχαία Περσία, την Ελλάδα και τη Ρώμη.

Ωστόσο, η διάδοση τους

ξεκίνησε στη Μεγάλη Βρετανία στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα και εισήχθησαν στην Αμερική από τους Ισπανούς.

Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά στην αγγλική γλώσσα είναι από το 1616 αλλά πιθανότατα είχε αναπτυχθεί πολύ νωρίτερα μέσα στην περιοχή των ροδάκινων της κεντρικής και ανατολικής Ασίας.

Διατροφικός θησαυρός
Αρχικά να πούμε πως ένα νεκταρίνι 100 γρ. έχει 50 θερμίδες και το κύριο διατροφικό στοιχείο που διαθέτει είναι οι φυτικές ίνες. Όσον αφορά τα θρεπτικά συστατικά, τα φρούτα και τα λαχανικά με έντονο κόκκινο, πορτοκαλί και κίτρινο χρώμα, διαθέτουν μεγάλη ποσότητα β-καροτένιου.

Το β-καροτένιο είναι ένα αντιοξειδωτικό που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στο σώμα.

Η βιταμίνη Α θεωρείται πολύ καλή για την υγεία των ματιών, των βλεννογόνων, του δέρματος και του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης, τα νεκταρίνια διαθέτουν βιταμίνη C στα που θεωρείται ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό, που συμβάλλει στην προώθηση της καλής υγείας και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Ακόμη, τα νεκταρίνια διαθέτουν λουτεΐνη,

που είναι ένα θρεπτικό συστατικό που προστατεύει τα μάτια και το δέρμα. Θεωρείται σημαντικό αντιοξειδωτικό επειδή προστατεύει από τις ελεύθερες ρίζες, μειώνοντας τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος.

Τα νεκταρίνια διαθέτουν επίσης και άλλες βιταμίνες και μέταλλα, που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός σε καθημερινή βάση για την εύρυθμη λειτουργία.

Σημαντικό είναι

πως βοηθά στη δυσκοιλιότητα ιδιαίτερα όταν καταναλώνεται με την φλούδα λόγω των φυτικών ινών που διαθέτει και συμβάλλει στην καλή λειτουργία του εντέρου όταν συνδυάζονται και με άλλα φρούτα, όπως για παράδειγμα δαμάσκηνα.

Κατανάλωση
Τα νεκταρίνια μπορούν να καταναλωθούν και με την φλούδα . Αυτό είναι προτιμότερο καθώς προσφέρει περισσότερες φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά. Φυσικά θα πρέπει να τα πλύνετε πολύ καλά πριν την κατανάλωση.

Πηγή: https://www.olivemagazine.gr

12/06/2021

Όροι μαγειρικής Μπεν Μαρί (Bain Marie)

Συχνά σε διάφορες συνταγές διαβάζουμε τον όρο «Μπεν Μαρί» (Bain Marie)

Γνωρίζετε ωστόσο τι ακριβώς είναι;

Ουσιαστικά πρόκειται για βύθισμα του σκεύους ψησίματος σε ένα άλλο σκεύος με βραστό νερό

και σε στη συνέχεια, τα δύο σκεύη μπαίνουν στο φούρνο για να ψηθεί το περιεχόμενο του πρώτου σκεύους είτε είναι αλμυρό είτε γλυκό.

Το νερό λειτουργεί

κατά κάποιον τρόπο ως «μονωτής» επιβραδύνοντας τη μεταφορά θερμότητας από το φούρνο στο σκεύος ψησίματος αναδιανέμοντας τη θερμοκρασία περιμετρικά του σκεύους.

Το μπεν μαρι είναι μια μέθοδος με την οποία θερμαίνουμε υλικά που είναι ευαίσθητα σε θερμοκρασίες άνω των 55 βαθμών η υλικά που είναι ευαίσθητα στις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας.

Τέτοια υλικά είναι η κουβερτούρα, οι σάλτσες που περιέχουν αυγό, το κερί, κ.α.

Στο εμπόριο βρίσκουμε πλέον το ειδικό διπλό σκεύος,

μια μεγάλη κατσαρόλα και μια μικρότερη που εφαρμόζει επάνω στην πρώτη μέσα στην οποία σιγοβράζει νερό, ώστε να μαγειρεύεται κάτι χωρίς να ακουμπάει πάνω στην εστία μας.

Πηγή: https:https://www.olivemagazine.gr/

Σταθερή θερμοκρασία μαγειρέματος σημαίνει

μείωση των πιθανοτήτων καψίματός του μειώνοντας επίσης και το ενδεχόμενο η επιφάνεια του φαγητού ή του γλυκού να «σπάσει».

Χαρακτηριστικά παραδείγματα χρήσης του μπεν μαρί είναι όταν λιώνουμε τη σοκολάτα βάζοντάς τη σε μεταλλικό σκεύος πάνω από ένα κατσαρολάκι με ζεστό-όχι βραστό- νερό για να μην καεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΨΗΣΙΜΑΤΟΣ ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ

ΜΑΘΕΤΕ ΕΔΩ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΚΟΨΙΜΟ ΖΟΥΛΙΕΝ

08/06/202118/06/2021

Όροι Μαγειρικής ψήσιμο μοσχαρίσιου κρέατος

Αν λέξεις όπως σοτάρω, μπλανσάρω κτλ κάτι σου λένε αλλά δεν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνουν, το παρακάτω λεξικό θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τι πραγματικά τρως και κυρίως ποιες τεχνικές χρησιμοποιείς.

Για τις επόμενες μέρες θα σας παρουσιάζουμε κάθε μέρα κι από έναν όρο.

Μπλε (bleu), Σενιάν (Saignant), α πουεν (à point), μπιεν κουί (bien cuit)

Όλα τα παραπάνω αναφέρονται στην θερμοκρασία που φτάνει το κρέας στο μαγείρεμα, κοινώς περιγράφει πόσο έχει ψηθεί.

Medium Rare Το κέντρο του κρέατος είναι στους 55°C και έχει ρoζ χρώμα

Medium Σκούρο καφέ χρώμα στο εξωτερικό του κρέατος και στο κέντρο ανοιχτό ροζ στους 63°C.

Medium Well Το κέντρο του κρέατος φτάνει στους 68°C και υπάρχει μια ευδιάκριτη διχρωμία, με το εξωτερικό σκούρο και το κέντρο του ανοιχτό ροζ.

Well done Η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 73°C και δεν υπάρχει έντονη διχρωμία ανάμεσα στο κέντρο και στο εσωτερικό του.

Στην περίπτωση του σενιάν (αγγλιστί rare) ας πούμε, το κρέας είναι σχεδόν ωμό, μέτρια ψημένο εξωτερικά, υγρό, ζουμερό και με αίμα στο κέντρο.

στην Ελλάδα δεν αρέσει ιδιαίτερα αυτό το επίπεδο ψησίματος, 2-3 λεπτά σε κάθε πλευρά και να τρέχει το αίμα!

Πολύς κόσμος προτιμάει το à point κοινώς μέτριο (medium rare). To κρέας έχει ένα απαλό ροζ χρώμα.

Tο bien cuit (well done) είναι κοινώς το καλοψημένο.

06/06/202110/06/2021

Όροι μαγειρικής κόψιμο Ζουλιέν (Julienne)

Η μαγειρική είναι το πάθος πολλών μας και γι αυτό νομίζω ότι είμαστε σε αυτή την ομάδα.

Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες… facebook

Σήμερα σειρά έχει το κόψιμο λαχανικών.

Ζουλιέν (Julienne)

Ένας από τους πολλούς τρόπους κοπής των λαχανικών.

Τα λαχανικά Ζουλιέν είναι σε λεπτές λωρίδες, ώστε να μοιάζουν με μακρόστενα μπαστουνάκια, σαν σπιρτόξυλα. Το συνηθισμένο ζουλιέν είναι 3mm×3mm×3–5cm. Αν βγουν πιο παχιά, αυτός ο τρόπος ονομάζεται jardinière.

Άμα θέλετε να κόψετε Ζουλιέν να τα τρία βήματα:
1. Κόβουμε τα πλαϊνά του λαχανικού (στρογγύλεμα), για να μην έχει πολλές καμπύλες και να είναι εύκολο να σταθεί πάνω στο ξύλο κοπής,
2. Κρατάμε το μαχαίρι κάθετα, κόβουμε φέτες που έχουν το ίδιο πάχος, στο μήκος που αναφέραμε πιο πάνω,
3. Βάζουμε τις φέτες τη μια πάνω στην άλλη και τις κόβουμε κατά μήκος κι έχουμε τα μπαστουνάκια μας που μοιάζουν με σπιρτόξυλα
Τα λαχανικά που έχουμε κόψει ζουλιέν, μπορούμε να τα μαγειρέψουμε με βούτυρο και να τα σερβίρουμε σαν συνοδευτικό, το πιο συνηθισμένο είναι καρότο, κολοκυθάκι, πράσο. Επίσης τα να χρησιμοποιούμε σε σούπες, κυρίως τις ασιατικές.

Επίσης, μπορούν να σερβιριστούν ωμά, μαζί με κάποια σάλτσα ή ντιπ, ιδανικό συνοδευτικό για κρασάκι άμα προσέχουμε τη γραμμή μας .
Μην τα βράσετε πολλή ώρα.

Πηγή: https://www.bovary.gr/

05/06/202110/06/2021

Όροι μαγειρικής Μιζ αν πλας (Mise en place)

Όροι μαγειρικής

Η μαγειρική είναι το πάθος πολλών μας και γι αυτό νομίζω ότι είμαστε σε αυτή την ομάδα.

Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες… facebook

Οι επαγγελματίες μάγειρες ξέρουν πόσο απαιτητική δουλειά είναι και ότι οι γνώσεις που χρειάζονται είναι απεριόριστες. Δεν σταματάνε να μαθαίνουν, να διαβάζουν, να δοκιμάζουν, να προσπαθούν για να καταφέρουν να πετύχουν τα πιάτα τους και να ικανοποιήσουν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους.

Τα τελευταία χρόνια χάρη σε αρκετές εκπομπές μαγειρικής (Master chef, Top chef, Chef’s table κτλ κτλ κτλ) και άπειρους τηλεμάγειρες να εμφανίζονται καθημερινά στις τηλεοράσεις μας ακούμε κάποιους όρους και τεχνικές που έχουν να κάνουν με την κουζίνα, που φαντάζουν εξωτικοί και πολύ απόμακροι από εμάς τις νοικοκυρές και απλούς καθημερινούς μάγειρες, ενώ δεν είναι πάντα έτσι!

Όντως οι περισσότεροι όροι προέρχονται από τα γαλλικά. Η γαλλική κουζίνα άλλωστε κρατάει γερά τα ηνία της καλής κουζίνας και γαστρονομίας.

Αρχίζουμε με τον παρακάτω όρο

Μιζ αν πλας (Mise en place)

Ακριβής μετάφραση: «τοποθέτηση στη θέση τους» και είναι η καλή αρχή, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις στην κουζίνα. Βασικά είναι η προετοιμασία των υλικών για το μαγείρεμα. Διευκολύνει όλη τη διαδικασία. Το να έχεις τα πάντα κομμένα και τοποθετημένα σε μπασινάκια (σκεύη) απλά μετά θα σε βοηθήσει να αποδώσεις μια καλύτερη συνταγή.

Το να μένεις οργανωμένος βοηθάει στο μαγείρεμα κι επίσης στο να κρατάς τον πάγκο σου καθαρό

Πηγή: https://www.bovary.gr/

28/01/202128/01/2021

Σύγκλινο Μάνης παστό χοιρινό κρέας

Τι είναι το Σύγκλινο Μάνης?

Παστό χοιρινό, το οποίο αλατίζεται, στεγνώνει και καπνίζεται για πάρα πολλές ώρες με χλωρή φασκομηλιά, που στη Μάνη τη λένε σπάκα.

Τα κομμάτια του χοιρινού που γίνονται σύγκλινο είναι η σπάλα, η σούμαινα και το μπούτι.

Μετά το κάπνισμα, τα μεγάλα κομμάτια ψαχνού βράζονται σε λάδι και νερό μαζί με πορτοκάλια.

Στη συνέχεια τα κομμάτια μπαίνουν σε δοχεία και καλύπτονται με γλίνα (χοιρινό λίπος δηλαδή) ή και ελαιόλαδο έτσι ώστε το σύγκλινο να διατηρηθεί για καιρό.

Για να το φάνε οι ντόπιοι,

συνήθως βράζουν την επιθυμητή ποσότητα στην κατσαρόλα με νερό και μισοκομμένα πορτοκάλια και μετά αφήνουν το κρέας να κρυώσει.

Θα σας το σερβίρουν κρύο ξαφνιάζοντας ευχάριστα τον ουρανίσκο σας, ή ζεστό σε ομελέτες.

Όλα αυτά θα τα μάθετε σε παραδοσιακό κρεοπωλείο στην Αρεόπολη, εκεί δηλαδή που φτιάχνεται η μεγαλύτερη ποσότητα σύγκλινου και λουκάνικου στη Μέσα Μάνη.

Αν είστε μάλιστα τυχεροί,

θα δοκιμάσετε επιτόπου μαζί με ζυμωτό ψωμί το μυθικό αυτό έδεσμα της Μάνης, που με την πρώτη αλμυρή μπουκιά γεμίζει το στόμα με μια ευωδιά φασκομηλιάς.

Γευθείτε το σε όλες τις μικρές ταβέρνες της Μάνης σκέτο ή με χωριάτικα τηγανητά αυγά και χοντροκομμένες πατάτες: είναι ένας αξέχαστος και ιδιαίτερα δυναμωτικός μεζές.

Πηγή: https://www.readmetro.com

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ

26/01/202126/01/2021

Τυρί Μπάτζος παραδοσιακό για σαγανάκι

Ο Μπάτζος παράγεται στις περιοχές δυτικής και κεντρικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας.

Ο Μπάτζος Π.Ο.Π. είναι ένα από τα αρχαιότερα Ελληνικά τυριά (το αρχαιότερο σκληρό τυρί), καθώς η παρασκευή του ξεκίνησε παράλληλα με την παρασκευή της Φέτας.

Η γεύση του είναι ευχάριστα υπόξινη, ελαφρά πικάντικη και αλμυρή.

Λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας του σε λιπαρά ενδείκνυται για ψήσιμο στη σχάρα. Καταναλώνεται κυρίως σε σαγανάκι (τηγανητός με αλεύρι), τηγανητός με αβγά (μαλακώνει όμορφα, χωρίς να χάνεται), καθώς και σε διάφορους μεζέδες ή κύρια πιάτα.

Η πικάντικη γεύση του τηγανητού Μπάτζου προκαλεί να τον θεωρήσουμε ως ένα εκ των κορυφαίων συνοδευτικών του ούζου ή του τσίπουρου.

Διατροφική αξία

Τυρί ΜΠΑΤΖΟΣ ΠΟΠ	Ανά μερίδα 28g	Τυπικές ανά 100g
Ενέργεια	66.30 kcal	990.8Kj/236.8kcal
Ολικά Λιπαρά	5.32g	19.00g
Κορεσμένο Λίπος	3.75g	13.40g
Πρωτεΐνη	3.75g	13.40g
Υδατάνθρακες	1.48g	5.30g
Φυτικές Ίνες	0.00g	0.00g
Σάκχαρα	0.95g	3.40g
Αλάτι	0.95g	3.40g

Πηγή: http://www.patriafeta.com/index.php/el/products/mpatzos

18/01/2021

Κοπανιστή Κυκλάδων, μαλακό, κρεμώδες τυρί

Μαλακό, κρεμώδες τυρί, ΠΟΠ, ονομασίας προέλευσης.

Παράγεται στα περισσότερα Κυκλαδονήσια,

με φυσική πυτιά, σε χαμηλή θερμοκρασία, από μη παστεριωμένο κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα κι ενίοτε από αγελαδινό ή από μείγμα τους.

Η χαρακτηριστική πικάντικη ως πιπεράτη γεύση του οφείλεται στο γεγονός ότι το τυρί ζυμώνεται στο χέρι, στεγνώνει σε τσατνίλες.

Σουρώνει, μένει πάνω σε καλαμωτές ή στον ήλιο για μια μέρα, μετά το ζυμώνουν ξανά για να ανακατευτεί η πέτσα του με το υπόλοιπο τυρί.

Το αλατίζουν και αφού επαναληφθεί άλλη μια φορά η διαδικασία, τοποθετείται σε δοχείο.

Καλά πιεσμένο και παραμένει σε πολύ δροσερό μέρος (ενίοτε και θαμμένο κάτω από τη γη) για να ωριμάσει.

Εξ αιτίας αυτού του τρόπου παραγωγής το τυρί αποκτά ένα χρώμα που κυμαίνεται από το σπασμένο λευκό έως το απαλό ροζ.

Η υφή του παραμένει ακανόνιστη κι ελαφρά κοκκώδης ενώ η γεύση του είναι χαρακτηριστικά καυτερή σχεδόν πιπεράτη.

Με μια όξινη επίγευση που επιτρέπει να το προσομοιάζουν με κάποια πικάντικα μπλε τυριά.

Η κοπανιστή τρώγεται σκέτη, ως άλειμμα σε ψωμί.

Όποτε η γεύση της είναι δριμεία (στυφή) προτείνεται να δουλευτεί με ελαιόλαδο.

Συνοδεύεται από τσίπουρο ή ούζο και σύμφωνα με όσους την θεωρούν συγγενή των μπλε τυριών με πορτ ή βισάντο.

Πηγή: https://www.athinorama.gr/umami/umamipedia/?id=736

Ενημερωθείτε για περισσότερα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ ΕΔΩ

17/01/202117/01/2021

Φέτα τυρί, περιγραφή και ιστορία

Παρασκευάζεται αποκλειστικά από γάλα προβάτου ή αιγοπρόβειο, δηλαδή μείγμα με έως 30% γάλα γίδας . Η γεύση της φέτας είναι αλμυρή και αποθηκεύεται σε υγρό άλμης ή ξινόγαλου για περίπου 3 μήνες. Από τη στιγμή που απομακρυνθεί από την άλμη, η φέτα χάνει όλα τα υγρά της και γίνεται πιο συμπαγής.

Η φέτα έχει άσπρο χρώμα ενώ αποθηκεύεται συνήθως σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια. Η ποικιλία αλλάζει ανάλογα και με την σκληρότητα του τυριού. Έτσι λοιπόν μπορούμε να την βρούμε από σκληρή έως και πολύ μαλακή μορφή. Αναλόγως διαφέρει και η γεύση. Το λίπος που περιέχεται κυμαίνεται από 30% έως 60%, ενώ ο μέσος όρος είναι γύρω στο 45%.

Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης

Η φέτα έχει κατοχυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (Π.Ο.Π.) και πρέπει να προέρχεται μόνο από συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας και από συγκεκριμένες φυλές αιγοπροβάτων.

Περιοχές παραγωγής που μπορούν σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία να βάζουν την ετικέτα και να παράγουν φέτα είναι η ηπειρωτική Ελλάδα, Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρος, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος και από την νησιωτική χώρα μονάχα τα νησιά Κεφαλληνία και Λέσβος.

Ιστορία

Αναζητώντας την προέλευση στην αρχαία Ελλάδα, παρατηρούμε ότι έχουμε τις πρώτες αναφορές από τον Όμηρο στην Οδύσσεια και πιο συγκεκριμένα στο μύθο του κύκλωπα Πολύφημου.

Ο μύθος λέει ότι ο Πολύφημος ήταν ο πρώτος κατασκευαστής φέτας και γενικά των τυριών. Κουβαλώντας το γάλα από τα πρόβατα κάθε μέρα σε προβιές ζώων διαπίστωσε προς μεγάλη του έκπληξη ότι μετά από μερικές μέρες το γάλα έπηζε και γινόταν στερεό, φαγώσιμο και εύκολα αποθηκεύσιμο.

Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%AD%CF%84%CE%B1_(%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF)

16/01/202116/01/2021

Λούζα, αλλαντικό Κυκλάδων

Παραδοσιακό αλλαντικό των Κυκλάδων.

Φτιάχνονταν παλαιότερα 1 μήνα πριν τα Χριστούγεννα, την περίοδο των χοιροσφαγίων.

Οι λούζες είναι ουσιαστικά 2 κομμάτια καθαρό χοιρινό κρέας.

Αφαιρούνται από την δεξιά και αριστερή πλευρά του χοίρου.

Για τη λούζα επιλέγεται χοιρινή μπριζόλα χωρίς κόκαλο και λίπος, που αλατίζεται και παραμένει στο αλάτι για κάποιο διάστημα.

Στη Μύκονο και τη Σύρο για 24 ώρες, ενώ στα υπόλοιπα νησιά η διαδικασία παρατείνεται έως και 3 μέρες.

Κατόπιν, ξαλμυρίζεται και αφού στεγνώσει την αρωματίζουν:

στη Μύκονο χρησιμοποιούν μπαχάρι, πιπέρι, θρούμπι και ρίγανη, στη Σύρο κανέλα, πιπέρι, μπαχάρι και γαρίφαλα.

Στη Σέριφο, την Τήνο και την Άνδρο προτιμούν το μαραθόσπορο, το πιπέρι και το μπαχάρι και πριν αρωματιστεί η λούζα μαρινάρεται σε γλυκό κρασί.

Στην Τζια από την άλλη, η λόζα -όπως την αποκαλούν- επίσης μαρινάρεται σε κρασί, κατόπιν αρωματίζεται με πιπέρι, μπαχάρι και θρούμπι.

Τέλος μπαίνει σε χοιρινό έντερο και αφήνεται να «στεγνώσει» στον αέρα για 20-25 μέρες.

16/01/202116/01/2021

Απάκι χοιρινό καπνιστό αλλαντικό Κρήτης

Απάκι χοιρινό, καπνιστό αλλαντικό Κρήτης

Το απάκι είναι ένα νόστιμο καπνιστό αλλαντικό με καταγωγή από την Κρήτη, που παρασκευάζεται από άπαχο χοιρινό.

Το Απάκι παραπέμπει σε μια ιδιαίτερη γεύση που συναντάται στα βουνά της Κρήτης. Στο ιστορικό χωριό των Ανωγείων οι άνθρωποι ζουν εξαρτώμενοι από την φύση διαιωνίζοντας αρχαίες παραδόσεις. Η ανάγκη διατήρησης μεγάλης ποσότητας κρέατος, έως ότου καταναλωθεί, οδήγησε σε ξεχωριστές μεθόδους με πολύ γευστικά αποτελέσματα.

Το κρητικό Απάκι φτιάχνεται από άπαχο χοιρινό κρέας και δεν περιέχει συντηρητικές ουσίες ή άλλα χημικά πρόσθετα. Η διαδικασία παραγωγής έχει ως εξής:

1. Παραμένει 2-3 μέρες σε υψηλής ποιότητας κρητικό ξύδι από κρασί.

2. Στη συνέχεια κρεμιέται σε ειδικό φούρνο όπου καπνίζεται με ειδικά αρωματικά φυτά όπως φασκόμηλο και θυμάρι.

Το Απάκι επιτρέπει στη φαντασία σας να δημιουργήσει μαγειρικά. Μπορεί να καταναλωθεί ωμό, στο φούρνο ή στα κάρβουνα αλλά και να μαγειρευτεί σε ένα τηγάνι με λίγο λάδι, γρήγορα και εύκολα.

29/08/202005/12/2020

Τελευταία Συνάντηση Ομάδας, σας ευχαριστώ!

Με αυτήν την πολύ πετυχημένη για άλλη μία φορά συνάντηση μελών της Ομάδας μου Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες αποχαιρετάμε τις μεγάλες μαζώξεις μας.

Απέκτησα πολλούς φίλους, που ευχαριστώ, επιτυχία, φιλία, αναγνωρισιμότητα, γέλια, χαρές..

Η πρώτη Ομάδα με συναντήσεις μελών, με την μεγαλύτερη επιτυχία στον χώρο του fb, με κοπές βασιλόπιτας, καφεδάκια, συμβουλές , ιδέες, φιλίες, γέλιο, χαρούμενες στιγμές, συνεντεύξεις, φωτογραφίσεις…

Ο Μπουφές μας πάντα γεμάτος σε κάθε συνάντηση με καλούδια από τα χεράκια σας.

Ο κορονοϊός δυστυχώς μας άλλαξε την ζωή και τα σχέδια μας…

Εγώ δεν είμαι σεφ , είμαι μία απλή νοικοκυρά με πολλά χρόνια εμπειρίας σε εργαστήρια αρτοζαχαροπλαστικής ως υπεύθυνη, ότι κάνω είναι για ευχαρίστηση , είναι το χόμπυ μου μιας και δεν εργάζομαι πλέον.

Η Ομάδα μας Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες συνεχίζει κανονικά όπως και η σελίδα μου Η Κουζίνα της Ειρήνης, η Ομάδα, Διατροφή, υγειά, αδυνάτισμα, αυτοάνοσα νοσήματα και ευερέθιστο έντερο στο facebook που όλα κυλάνε υπέροχα όπως πάντα.

Βρίσκομαι και στο instagram, pinterest, youtube οπότα κάντε εγγραφές.

Επίσης η ιστοσελίδα μου εδώ cook – bake συνεχίζει δυναμικά.

Επικεντρωνόμαστε με απόσταση λόγω κορονοϊού λοιπόν στις υπέροχες συνταγές, στην μαγειρική, ζαχαροπλαστική, τις συμβουλές και ιδέες επάνω στην κουζίνα εδώ και πάντα με…

Συνταγές, εύκολες γρήγορες και νόστιμες…

Σας ευχαριστώ πολύ για όλα!

Irini Patiloudi

28/07/202030/07/2020

Μία βόλτα στην πανέμορφη Θάσο

Μία βόλτα στην πανέμορφη Θάσο

Όσοι δεν επισκεφθήκατε την Θάσο να το κάνετε.

Πέρα από το πράσινο του νησιού, τα καθαρά νερά, τις υπέροχες απέραντες παραλίες της έχει και πολύ ωραία κουζίνα.

Δοκιμάστε τα λιαστά χταπόδια, τους λουκουμάδες, το γλυκό καρυδάκι. Τις ελιές θρούμπες, το αγνό και παρθένο ελαιόλαδο και την αρωματική ρίγανη. Τα φρέσκα ψάρια κατευθείαν από το καίκι.

Δοκιμάστε τους λουκουμάδες στα Λιμενάρια.

Το χταποδάκι που μου έμαθε η φίλη μου Λευκή να το ψήνω στην λαδόκολλα με ξύδι και ρίγανη.

Θάσος με το υπέροχο αγνό μέλι με τις διάφορες γεύσεις.

Κάντε μία βόλτα του νησιού με τα καραβάκια, αξίζει!

Φάτε στο Πυροφάνι που πηγαίνουμε πολλά χρόνια στην παραλία της Τρυπητής.

Εξαιρετική επιλογή για να απολαύσετε θέα, ηρεμία, υπέροχα studios με αισθητική είναι το παλιό εξοχικό μας 2 χλμ κοντά στα Λιμενάρια, που ανακαινίστηκε και νοικιάστηκε σε ένα νέο ζευγάρι με γούστο και μεράκι. Endless View Villa.

Θα το βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/endlessviewvilla/?_rdc=1&_rdr

και εδώ: http://www.endlessviewvilla.gr/en/

Κλείστε δωμάτιο στο Life’s Moments κοντά στα Λιμενάρια που είναι ιδιοκτήτριες τα κορίτσια που μεγαλώσανε τα καλοκαίρια μαζί με τα δικά μου παιδιά και θα σας προσέξουν ιδιαίτερα.

Το νησί Θάσος

βρίσκεται στη βόρεια Ελλάδα, αντίκρυ από τις ακτές της Ανατολικής Μακεδονίας.

Το μήκος των ακτών της φτάνει τα 115 χλμ. και η επιφάνεια του εδάφους της απλώνεται σε 378,84 τετρ. χλμ. Μια απόσταση 18 ναυτικών μιλίων τη χωρίζει από την Καβάλα και μόλις 6 μίλια από την Κεραμωτή και το Αεροδρόμιο της Καβάλας. Διοικητικά η Θάσος υπάγεται στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ενώ εμπεριέχεται, μαζί με τις νησίδες που την περιβάλλουν, στον ομώνυμο δήμο και στην ομώνυμη περιφερειακή ενότητα.

Έδρα του νησιού είναι ο Λιμένας, ο οποίος συχνά συγχέεται με τα Λιμενάρια, τη δεύτερη κωμόπολη του νησιού. Το νησί είναι κατάφυτο και η ξυλεία αποτελεί ένα από τα κύρια εισοδήματα των Θασίων, όπως και η εξόρυξη μαρμάρου, ο τουρισμός, το λάδι, οι ελιές, το μέλι κ.ά.

Ελιές, πεύκα, πλατάνια, έλατα, φλαμουριές, κέδρα, κρανιές και άλλα ήμερα και άγρια δένδρα καλύπτουν τους μικρούς κάμπους μέχρι τις κορφές των βουνών. Έχει περίπου 14.000 κατοίκους.

17/11/201901/12/2019

Ιταλία Brescia, εκπαιδευτική βόλτα

Ιταλία Brescia,

εκπαιδευτική βόλτα στη βόρεια Ιταλία στην φημισμένη σχολή αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής και μαγειρικής,

Scuola di cucina Cast Alimenti – CAST Alimenti

Φυσικά μαζί με την εκπαίδευση συνδυάσαμε και την βόλτα μας στην Brescia, Milano και Verona.

Δοκιμάσαμε απ όλα, παγωτό, μπριός, πίτσες, μακαρονάδες απίστευτες.

Brescia, μου άρεσες και θα ξανάρθω!

Ξεκινήσαμε την μέρα μας με ένα ιταλικό εσπρέσσο ο οποίος ήταν γευστικότατος.

Κάναμε την βόλτα μας στις τεράστιες πλατείες της πόλης και τα στενά σοκάκια της.

Brescia,

η αρχαία Βρεσκία των Ελλήνων, είναι πόλη στην περιοχή της Λομβαρδίας στη βόρεια Ιταλία. Βρίσκεται στους πρόποδες των Άλπεων, λίγα χιλιόμετρα από τη λίμνη Γκάρντα.

Η Μπρέσια είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της περιοχής, μετά το Μιλάνο, και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, με πληθυσμό περίπου 190.000 κατοίκους.

Είναι πλούσια σε αρχαία ρωμαϊκά και μεσαιωνικά μνημεία αλλά και σε σύγχρονη βιομηχανία. Θεωρείται κέντρο της τρίτης βιομηχανικής περιφέρειας της Ιταλίας σε παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων κυρίως αυτοκινητοβιομηχανίας και παραγωγής όπλων όπου και το εργοστάσιο Μπερέτα καθώς και με μεγάλο αριθμό βιοτεχνιών. Το Πανεπιστήμιο της Μπρέσια είναι ένα από τα πλέον σύγχρονα πανεπιστήμια της Ιταλίας.

Σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης είναι η ιστορική πλατεία “ντέλα Λότζια” , ο “παλαιός καθεδρικός ναός” (Ντουόμο Βέτσιο), λεγόμενος και “Ροτόντα”, που πρόκειται για κυκλικό οικοδόμημα του 11ου αιώνα, ο “νέος καθεδρικός ναός” (Ντουόμο Νουόβο), ο “Πύργος Μπρολέτο”, πολλές άλλες παλαιές εκκλησίες, η Βιβλιοθήκη με πολλά σπάνια χειρόγραφα, η “Πινακοθήκη Μαρτινέγκο”, με πολλά σπουδαία έργα – πίνακες, οι πάμπολλες κρήνες και το σύνολο σχεδόν των μεσαιωνικών κτιρίων του κέντρου της παλαιάς πόλης.

Η κουζίνας της…

Από τους μπουφέδες της σχολής.

Φυσικά φάγαμε και έξω τις υπέροχες μακαρονάδες που είχαν αρκετό ελαιόλαδο, πίτσες με λεπτή βάση, γλυκά υπέροχα και φυσικά σούπερ gelato, παγωτό.

νιόκι πατάτας

Παρακάτω στις φωτογραφίες θα δείτε και άλλα που δοκιμάσαμε και τι είδαμε στα μανάβικα και στα παντοπωλεία.

Ο Γιάννης πήρε το πτυχίο του και φυσικά επισκέφτηκα κι εγώ την σχολή και έμαθα καινούρια πραγματάκια.

Ελπίζω να ξαναπάμε σε εκπαιδευτικό ταξιδάκι και να μάθουμε καινούρια πράγματα, νέες γεύσεις και άλλες τεχνικές.

15/11/201929/09/2020

Φεστιβάλ ιταλικής κουζίνας στην Θεσσαλονίκη

Στον Πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας στο κέντρο

Συμμετείχαν πολλά καταστήματα της περιοχής που μας τρέλαναν με τα υπέροχα γλυκά, φαγητά, πίτσες, φοκάτσιες, πιαντίνες, παντσερότο, παγωτά, καφέδες, ποτά και κρασιά.

Φυσικά δοκίμασα όσο περισσότερα μπορούσα και τα απόλαυσα με την ιταλική μουσική που έπαιζε. Με την φαντασία μου και τις υπέροχες γεύσεις στον ουρανίσκο ταξίδεψα πάλι στην αγαπημένη Ιταλία.

Εύχομαι να βρεθήκατε κι εσείς στο,

Φεστιβάλ ιταλικής κουζίνας στην Θεσσαλονίκη και να απολαύσατε τα πάντα.

14/11/201910/06/2022

Stuttgart, Στουτγάρδη, μία βόλτα στην Γερμανία

Καιρό είχα να επισκεφτώ την πόλη μου που γεννήθηκα και μεγάλωσα, το Muehlacker κοντά στην Stuttgart.

Η πόλη μου, εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα στο Muehlacker…

Το σπίτι που μέναμε, ένα μικρό κάστρο με έναν υπέροχο κήπο στην πίσω πλευρά.

Το σχολείο μου.

Πεθύμησα τα γερμανικά γλυκά και τα φαγητά της.

Stuttgart

Τα Spaetzle τα γερμανικά παραδοσιακά μακαρόνια, τα λουκάνικα με την σάλτσα κάρυ, την μπύρα, τις τούρτες, τάρτες, Ας δούμε μερικά…

06/11/201930/10/2022

Συνταγές. Εύκολες. Γρήγορες. Νόστιμες. Οι μπουφέδες μας.

Συνταγές Εύκολες Γρήγορες Νόστιμες

Η μεγάλη Ομάδα μαγειρικής μας!

Οι μπουφέδες των συναντήσεων των μελών της Ομάδας μας ..

Υπέροχες και νόστιμες δημιουργίες, γλυκές και αλμυρές όλων των μελών.

28/09/201927/06/2021

Cook-Bake Irini Patiloudi. Καλώς ήρθατε στην ιστοσελίδα μου. Λίγα λόγια για εμένα…

Είμαι η Ειρήνη Πατυλούδη (Irini Patiloudi) και ζω στην όμορφη Θεσσαλονίκη.

Μετά την πετυχημένη μου Ομάδα στο Facebook Μαγειρικής – Ζαχαροπλαστικής , Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες, την σελίδα μου Η Κουζίνα της Ειρήνης στο Facebook και την νέα Ομάδα μας Διατροφή για υγεία και αδυνάτισμα σκέφτηκα να δημιουργήσω έναν ιστότοπο. Να μπορούν όλοι πλέον να μας βρούνε και εδώ, να βλέπουν τις συνταγές μας, τα νέα μας , τις συμβουλές μας.

Στην κουζίνα μπήκα 13 ετών. Εκεί ανακάλυψα πόσο μου αρέσει να αυτοσχεδιάζω και να πειραματίζομαι. Να δημιουργώ εύκολα, γρήγορα και νόστιμα καθημερινά φαγητά και γλυκά.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Γερμανία και οι ρίζες μου είναι από τον Έβρο.

Εδώ στο Cook-Bake Irini Patiloudi θα μαγειρεύουμε παρέα με τις δικές μου αλλά και τις δικές σας συνταγές. Αναλυτικές, απλές, γρήγορες, παραδοσιακές,για αρχάριους και μη και για όλα τα γούστα. Υπάρχουν τα νέα μας. Ιδέες, μυστικά και tips, τι είδα και μου άρεσε, τι δοκίμασα και μου άρεσε.

Οι συνταγές μου απευθύνονται σε οικογένεια 4 με 6 ατόμων. Έτσι θα υπολογίσετε αν κάνετε ολόκληρη την συνταγή ή την μισή ποσότητα.

Δεν είμαι επαγγελματίας, δεν είμαι σεφ. Είμαι μία απλή νοικοκυρά με πολλά χρόνια προυπηρεσίας στον χώρο της αρτοζαχαροπλαστικής και με τρεις άντρες στο σπίτι. Εδώ δεν θα βρείτε πιάτα γκουρμέ δικά μου, food styling ούτε επαγγελματικές φωτογραφίες. Στο Cook-Bake όλα είναι όπως τα κάνω στην κουζίνα μου τραβώντας φωτογραφίες με ένα απλό κινητό.

Θέλω να πω ένα μεγάλο Ευχαριστώ στον σύζυγο μου Γιάννη Τρέσκα. Με στηρίζει, με βοηθά , με ανέχεται όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε μαζί, 30 και…

Ένα μεγάλο Ευχαριστώ και στους επίσημους δοκιμαστές της κουζίνας μου που δεν είναι άλλοι από τα παλικάρια μου Θεοδόσης και Πάνος Τρέσκας!

Μπορείτε να μου εκφράζετε τις απορίες σας στην στήλη της επικοινωνίας που με χαρά θα απαντώ μέσω e-mail. Επίσης μπορείτε να μου στέλνετε εκεί και τις δικές σας συνταγές που θα τις δημοσιεύω με το όνομα σας. Θα βρείτε στην φόρμα επικοινωνίας και στοιχείων τις φόρμες που θα συμπληρώσετε και θα μου στείλετε.

Θα χαρώ επίσης και για οποιαδήποτε συνεργασία.

Θα με βρείτε στο instagram και στο pinterest

Καλά μας μαγειρέματα και καλή σας απόλαυση με Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες!

13/05/201907/04/2020

Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες

Συνάντηση Ομάδας στη Θεσσαλονίκη

Τι να πρωτογράψω για την υπέροχη αυτή Ομάδα Μαγειρικής μου στο Facebook? Συνταγές, εύκολες, γρήγορες και νόστιμες…

5 χρόνια με υπέροχους ανθρώπους, μέλη, φίλοι, σταθεροί που δεν έχουν ιδιοτροπίες, που δεν τους ενοχλεί ο δίπλα τους , που δεν ζηλεύουν , που δεν προσπαθούν να κερδίσουν κάτι από την Ομάδα με τα 200.000 και άνω μέλη από όλο τον κόσμο. Σε χώρες που δεν φαντάστηκα ποτέ ότι ζούνε Έλληνες και χαίρομαι που μπαίνουν στην Ομάδα που θυμίζει Ελλάδα και βρίσκονται με πατριώτες. Που μαγειρεύουν ελληνικά τα μέλη του εξωτερικού αλλά μας μαθαίνουν και πολλά δικά τους πιάτα από τις χώρες που ζούνε.

Άνθρωποι έρχονται συνέχεια, περνάνε όμορφα, μαγειρεύουν, μαθαίνουν, μαθαίνω κι εγώ πολλά που δεν γνώριζα.

Φαγητά και γλυκά υπέροχα, συμβουλές, ιδέες, γνωριμίες, φιλίες.

Έτσι ξεκίνησα να καλώ τα μέλη μας σε εκδηλώσεις, συναντήσεις βασικά με σκοπό την γνωριμία μεταξύ μας, την δοκιμή των χειροποίητων εδεσμάτων από τα χεράκια όλων μας.

Έχει γίνει πλέον συνήθεια να βρισκόμαστε , να περνάμε υπέροχα όπως πάντα και να χαιρόμαστε που βλεπόμαστε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πάρα πολύ όλα τα μέλη/φίλους πλέον για την παρουσία σας στην συνάντησή μας!
Περάσαμε υπέροχα όπως πάντα. Γεμίσαμε μία τεράστια αίθουσα. Πάνω από 80 άτομα τιμήσατε την Ομάδα μας/σας!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ιδιαίτερα τα μέλη μας που ήρθαν από μακριά για να βρεθούν κοντά μας, με πολλά έξοδα μόνο και μόνο να περάσουμε όμορφα! Από Λάρισα, από Καβάλα, από Δράμα, από Γερμανία, από περίχωρα της Θεσσαλονίκης.

‘Ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στην παράταξη του υποψηφίου Δημάρχου Μάκη Κυριζίδη, Θεσσαλονίκη Θετικά στην οποία ανήκω και είμαι υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος που επίσης ήρθε στην συνάντηση μας. Μαζί του η σύζυγος του Χριστίνα και οι φίλοι και συνυποψήφιοι μου Δημοτικοί Σύμβουλοι που κάνουμε παρέα. Ευχαριστηθήκανε τον μπουφέ μας και την παρέα μας.

Σας ευχαριστώ και πάλι!

Ως την επόμενη συνάντηση μας λοιπόν!

Τα καλούδια υπέροχα που στόλισαν τον τεράστιο μπουφέ του Καφωδείο Ελληνικό που μας φιλοξένησε και πάλι και ευχαριστούμε!

Ακολουθούν φωτογραφίες…

25/07/201801/12/2019

Μία βόλτα στην όμορφη Λευκάδα

Πρώτη φορά ερχόμαστε για λίγες μέρες στην Λευκάδα. Ένα όμορφο νησί καταπράσινο με όμορφα σοκάκια, καταγάλανα νερά, πεζόδρομους και πάρα πολύ κόσμο , Ιταλούς τουρίστες κυρίως…

Έμαθα τα τοπικά τους προιόντα, το σαλάμι Λευκάδας, την λαδόπιτα, την συκομαίδα, ροδακινάδα, σουμάδα, μάντολες, λαδοκούλουρα, λικέρ Ροζολί τα χειροποίητα ζυμαρικά τους, το θυμαρίσιο μέλι, το παρθένο ελαιόλαδο, το τοπικό κρασί και τις φακές Εγκλουβής! Τα αμυγδαλωτά πολύ νόστιμα, δεν πρόλαβα να τα βγάλω φωτογραφία, τα τσακίσαμε.

Πήγαμε να δούμε τα Σύβωτα Λευκάδας,

το Πόρτο Κατσίκι φυσικά και μας κόπηκε η λαλιά από την ομορφιά του γαλάζιου της θάλασσας που αντικρύσαμε! Πανέμορφο και γραφικό το λιμανάκι της Βασιλικής.