Κατηγορία: Υγιεινή Διατροφή & Συμβουλές

Σταφύλια οφέλη και διατροφική αξία

Σύκα, οφέλη και η διατροφική αξία τους

Τα σύκα είναι νόστιμα φρούτα που ευδοκιμούν σε εύκρατο κλίμα και χρειάζονται πολύ ήλιο για να παράγουν τους εύγευστους καρπούς τους.

Φρέσκα είναι διαθέσιμα στο τέλος του καλοκαιριού, ωστόσο μπορεί κανείς να γευτεί τα σύκα αποξηραμένα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Η συκιά

είναι από τα αρχαιότερα δέντρα που καλλιέργησε ο άνθρωπος (7000 π.Χ. στην Ιεριχώ) και το πρώτο δέντρο που αναφέρεται στην Βίβλο, εξ ου και το φύλλο συκής των πρωτοπλάστων.

Καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά στην Αίγυπτο από όπου μεταφέρθηκαν στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα, γύρω στο 1500 π.Χ. και αποτέλεσαν βασικό τρόφιμο στην παραδοσιακή τους διατροφή.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες οι αθλητές συνήθιζαν να καταναλώνουν σύκα για να ενδυναμώσουν τον οργανισμό τους.

Τα βρίσκουμε σε μεγάλη ποικιλία:

άσπρα – μαύρα – κόκκινα – μωβ – πράσινα και το σύκο της Κύμης είναι αναγνωρισμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως προϊόν με Προστατευμένη Ονομασία Προέλευσης.

Τα σύκα τα αγαπούν οι περισσότεροι για τη γλυκιά και ήπια γεύση τους. Έχουν σχετικά χαμηλές θερμίδες και δεν έχουν λίπος. Ένα μεγάλο, φρέσκο σύκο έχει μόλις 47 θερμίδες. Τα φρέσκα σύκα είναι ευαίσθητα και φθαρτά, έτσι συχνά αποξηραίνονται για να διατηρηθούν.

Η αποξήρανσή τους μας δίνει ένα γλυκό και θρεπτικό, φρούτο που μπορείτε να απολαύσετε όλο το χρόνο.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες σύκων, οι οποίες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό στο χρώμα και την υφή. Η φυσική τους γλυκύτητα έκανε τους ανθρώπους να τα χρησιμοποιούν σαν γλυκαντικά πριν τις μέρες των εξευγενισμένων σακχάρων.

Τα 30 μόλις γραμμάρια ξηρών σύκων έχουν

3 γραμμάρια φυτικών ινών. Οι ίνες μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του εντέρου όταν πάσχει από δυσκοιλιότητα και να σας κρατήσουν με το αίσθημα του κορεσμού για μεγαλύτερη διάρκεια και να αποφύγετε έτσι το τσιμπολόγημα και τις επιδρομές στο ψυγείο. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση της χοληστερόλης και να ελέγξουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Επίσης τα σύκα είναι μια καλή πηγή ασβεστίου, η οποία μπορεί να αποτρέψει την οστεοπόρωση καθώς και άλλα θέματα υγείας. Δεν θα βρείτε μια καλύτερη φυτική πηγή ασβεστίου από τα σύκα.

Πηγή:https://www.apostoloschronopoulos.gr

Τα σύκα είναι πλούσια

Σε κάλιο συμβάλλει στη μείωση της υπέρτασης,

Σε ασβέστιο και φώσφορο βοηθά στη μείωση κινδύνου εμφάνισης οστεοπόρωσης,

Σε αντιοξειδωτικά έχει σαν αποτέλεσμα τη δέσμευση ελεύθερων ριζών και την προστασία του οργανισμού από τα διάφορα είδη καρκίνου,

Σε ω-3 λιπαρά οξέα βοηθά στη μείωση των τριγλυκεριδίων. Τα τριγλυκερίδια, όπως είναι γνωστό σε όλους μας, είναι ένας σημαντικός παράγοντας πίσω από διάφορες ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος.

Η κατανάλωση του σύκου πιθανόν να βοηθά στην καταπολέμηση σεξουαλικών δυσλειτουργιών, ενώ στην αρχαιότητα είχε χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων”

Τα σύκα τρώγονται ωμά αλλά και σαν γλυκό ή μαρμελάδα.

Σε σαλάτες, στο γιαούρτι, με ξηρούς καρπούς, με τυριά σαν ορεκτικό.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΥΚΟ ΓΛΥΚΟ ΡΕΤΣΕΛΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΣΥΚΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΣΥΚΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΥΚΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΕΔΩ

Καρπούζι ΤΟ καλοκαιρινό φρούτο, υγιεινό, δροσιστικό

Το καρπούζι, ωστόσο, έχει και πολύ σημαντικές ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό μας:

Βοηθάει στα καρδιαγγειακά και την υγεία των οστών

Το λυκοπένιο στο καρπούζι είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή μειώνει το οξειδωτικό στρες, το οποίο συνήθως μειώνει τη δραστηριότητα των οστεοβλαστών και των οστεοκλαστών (οι δύο μεγάλες οικογένειες οστικών κυττάρων που εμπλέκονται στην οστεοπόρωση). Αυτό σημαίνει ανθεκτικότερα οστά για εκείνους που καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε λυκοπένιο.

Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων του καρπουζιού έχει επίσης συσχετιστεί με βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας, επειδή βελτιώνει τη ροή του αίματος μέσω της αγγειοδιαστολής (χαλάρωση της πίεσης του αίματος).

Τέλος, το καρπούζι είναι πλούσιο σε κάλιο που επίσης βοηθά στη διατήρηση του ασβεστίου στο σώμα σας, με αποτέλεσμα να έχουμε ανθεκτικότερα οστά και αρθρώσεις.

Μειώνει το λίπος του σώματος

Η κιτρουλίνη στο καρπούζι έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τη συσσώρευση του λίπους στα λιποκύτταρά μας. Πρόκειται για ένα αμινοξύ που μετατρέπεται σε αργινίνη με τη βοήθεια των νεφρών. Η κιτρουλίνη έχει την ικανότητα να (μέσω μιας σειράς βημάτων) μείωση τη δημιουργία λίπους από τα λιποκύτταρα.

Έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες

Το καρπούζι είναι πλούσιο σε φαινολικές ενώσεις όπως τα φλαβονοειδή και τα καροτενοειδή. Το καροτενοειδές λυκοπένιο στο καρπούζι είναι ιδιαίτερα επωφελές για τη μείωση της φλεγμονής και την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών. Βεβαιωθείτε ότι έχετε επιλέξει ώριμα καρπούζια, επειδή περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές τις ευεργετικές φαινολικές ενώσεις.

Βοηθάει στο διουρητικό και νεφρικό σύστημα

Το καρπούζι είναι ένα φυσικό διουρητικό που βοηθά στην αύξηση της ροής των ούρων, αλλά δεν “αφυδατώνει” τα νεφρά (σε αντίθεση με το αλκοόλ και την καφεΐνη).

Στηρίζει τους μυς και το νευρικό σύστημα

Πλούσιο σε κάλιο, το καρπούζι είναι ένας μεγάλος φυσικός ηλεκτρολύτης και έτσι βοηθάει στη ρύθμιση της δράσης των νεύρων και των μυών στο σώμα μας. Το κάλιο καθορίζει το βαθμό και τη συχνότητα με την οποία οι μύες μας συσπώνται και ελέγχει τη διέγερση των νεύρων στο σώμα μας.

Βελτιώνει την υγεία των ματιών

Το καρπούζι είναι μια θαυμάσια πηγή βήτα-καροτίνης (είναι η ουσία που του δίνει την έντονη κόκκινη απόχρωση), η οποία μετατρέπεται στο σώμα μας σε βιταμίνη Α. Βοηθά την παραγωγή πολύτιμων ουσιών στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού και προστατεύει την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, που έρχεται με την ηλικία.

Πηγή: https://www.onmed.gr

Ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση και τονώνει το ανοσοποιητικό

Το κάλιο που περιέχει συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης ενώ είναι πλούσιο σε λυκοπένιο, το οποίο είναι γνωστό μεταξύ άλλων και για την ευεργετική του δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα. Αυτό κατ’ επέκταση σημαίνει ότι με την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε λυκοπένιο μειώνεται σε σημαντικό ποσοστό ο κίνδυνος εμφάνισης εγκεφαλικού. Τα φρούτα με κόκκινη σάρκα- όπως η ντομάτα π.χ. – είναι πλούσια σε αυτή τη χρωστική. Δεδομένου του ότι το λυκοπένιο είναι επίσης ισχυρό αντιοξειδωτικό, βοηθά σημαντικά στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών οξυγόνου που επιβαρύνουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Είναι φυσικό βιάγκρα

Σύμφωνα με έρευνες του πανεπιστημίου της Foggia στην Ιταλία, ο χυμός από καρπούζι μπορεί να λειτουργήσει ως η φυσική λύση σε θέματα στυτικής δυσλειτουργίας. Η ιδιότητα αυτή οφείλεται στην κιτρουλίνη, ουσία που περιέχεται σε μεγάλη ποσότητα στο καρπούζι. Ωστόσο για να υπάρξει εμφανής διαφορά, πρέπει να καταναλωθεί σε μεγάλη ποσότητα.

Πηγή: https://www.olivemagazine.gr

Φτιάξτε γρανίτα καρπούζι

Συνταγή εδώ!

Φτιάξτε γλυκό καρπούζι

Συνταγή εδώ!

Φτιάξτε γλυκό με χειμωνιάτικο καρπούζι

Η Συνταγή εδώ!

Βερίκοκα διατροφικά οφέλη και ιδιότητες

Αγαπημένο φρούτο ανοιξιάτικο το βερίκοκο που πέρα από το ότι το τρώμε φρέσκο και αποξηραμένο μπορούμε να κάνουμε και πολλές συνταγές με αυτό.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΚΕΙΚ ΜΕ ΒΕΡΙΚΟΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΛΙΚΕΡ ΒΕΡΙΚΟΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Όνομα: Βερίκοκο – Βερικοκιά

Επιστημονική ονομασία: Προυνούς Αρμενιάκα – Prunus armeniaca

Οικογένεια: Ροδοειδών

Άλλα ονόματα: Πρεκόκια, βρεκόκια, βερεκόκια, βερικόκκια, βερίκοκκα

Η βερικοκιά είναι οπωροφόρο, μακρόβιο και φυλλοβόλο δέντρο. Στην Κύπρο είναι γνωστή ως χρυσομηλιά. Βρίσκεται αυτοφυής στην Ανατολική Ασία και τα Ιμαλάια, από όπου μεταφέρθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσω της Αρμενίας, εξ’ ου και η επιστημονική της ονομασία Προυνούς Αρμενιάκα.

Η καλλιεργούμενη βερικοκιά πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό που γίνεται σε συγγενικά είδη, κυρίως σε αμυγδαλιά αλλά και σε ροδακινιά, κορομηλιά και δαμασκηνιά.

τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι αυτά με μία μέση σύσταση και λεπτή υφή. Όταν υπάρχει δυνατό και ξαφνικό κρύο ή παγετός τότε οι ανθοί καταστρέφονται, αν και τα δέντρα είναι ανθεκτικά και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Υψηλές θερμοκρασίες επίσης, προκαλούν αλλοιώσεις στον καρπό. Τα δέντρα χρειάζονται καλό πότισμα την περίοδο της ανθοφορίας τους.

Κάτω από καλές συνθήκες μία βερικοκιά μπορεί να ζήσει και πάνω από 100 χρόνια. Σήμερα καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου.

Τα βερίκοκα είναι οι καρποί της βερικοκιάς. Είναι σαρκώδεις, σφαιρικοί καρποί, με μια αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Είναι γλυκείς και εύγευστοι καρποί, με πορτοκαλοκίτρινο χρώμα. Η φλούδα τους είναι λεπτή και χνουδωτή και έχει χρώμα κίτρινο, με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή τους πλευρά.

Το κουκούτσι τους είναι ξυλώδες και περιέχει ένα με δύο σπόρους που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Πολλά έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια, για τις πολύτιμες θεραπευτικές τους ιδιότητες.

Τα βερίκοκα έχουν αρκετές ποικιλίες, με αξιολογότερες, εκείνη της Τίρυνθας που ωριμάζουν 2-30 Μαϊου, τα τσαουλιά της Αττικής που ωριμάζουν στο τέλος Μαϊου, τα Μπεμπέκου που θα τα βρούμε από Ιούνιο μέχρι Ιούλιο, τα Διαμαντοπούλου που είναι εξαιρετικά αρωματικά και λέγεται ότι είναι τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο, τα Luizet και τα Nancy που ωριμάζουν αργά, και τα βρίσκουμε στις αρχές Αυγούστου.

Στην Ελλάδα, η πιο κοινή ποικιλία είναι τα Μπεμπέκου που είναι πιο μεγάλα σε μέγεθος αλλά δεν είναι πολύ γλυκά και αρωματικά. H Τουρκία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή βερίκοκων στον κόσμο. Ακολουθούν το Ιράν, το Ουζμπεκιστάν, η Ιταλία, η Αλγερία, το Πακιστάν, η Γαλλία, το Μαρόκο, η Συρία, η Ισπανία. Η Ελλάδα παράγει πάνω από 45.000 τόνους κατά μέσο όρο ετησίως.

Τα βερίκοκα καταναλώνονται νωπά σαν φρούτα αλλά και αποξηραμένα, γίνονται νοστιμότατη μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική και γίνονται λικέρ και χυμός.

Θερμίδες και διατροφικές αξίες

Τα βερίκοκα έχουν χαμηλή θερμιδική αξία. Δύο βερίκοκα έχουν μόνο 47 θερμίδες. Ωστόσο, η διατροφική τους αξία είναι τεράστια. Για παράδειγμα, τρώγοντας 3 περίπου βερίκοκα ημερησίως, καλύπτουμε σχεδόν το 100% της καθημερινής μας ανάγκης σε βιταμίνη Α. Τα βερίκοκα αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C και φλαβονοειδών.

Εμπεριέχουν επίσης καροτενοειδή (β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη), στα οποία οφείλεται και το πορτοκαλί τους χρώμα- τα ώριμα καθώς και τα αποξηραμένα βερίκοκα έχουν μάλιστα μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε καροτενοειδή. Περιέχουν επίσης, βιταμίνη Β3, σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες.

Αναλυτικότερα, 100 γρ. βερίκοκων περιέχουν:

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

Φυλλικό οξύ 9 μg 2%
Νιασίνη 0.600 mg 4%
Παντοθενικό οξύ 0.240 mg 5%
Πυριδοξίνη 0.054 mg 5%
Ριβοφλαβίνη 0.040 mg 3%
Θειαμίνη 0.030 mg 2.5%
Βιταμίνη A 1926 IU 64%
Βιταμίνη C 10 mg 16%
Βιταμίνη K 3.3 μg 3%

ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ

Νάτριο 1 mg 0%
Κάλιο 259 mg 5.5%

ΜΕΤΑΛΛΑ

Ασβέστιο 13 mg 1.3%
Χαλκός
Σίδηρος 0.39 mg 5%
Μαγνήσιο 10 mg 2.5%

Μαγγάνιο 0.077 mg 3%
Φώσφορος 23 mg 3%
Ψευδάργυρος 0.2 mg 2%

ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ

α-Καροτένιο 19 μg —
β-Καροτένιο 1094 μg —
β-Κρυπτο ξανθίνη 104 μg —
Λουτείνη-ζεαξανθίνη 89 μg —

Ιστορία και παράδοση

Η καλλιέργεια της βερικοκιάς ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2200 π.Χ. Από εκεί μεταφέρθηκε στην Περσία και την Αρμενία. Στην Ελλάδα, φαίνεται ότι τα έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος, καθότι ο Θεόφραστος (400π.Χ) δεν τα αναφέρει.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τα εκτίμησαν τόσο, που τους έδωσαν το όνομα «χρυσά αυγά του ήλιου». Ο Διοσκουρίδης ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού. Στη Β. Ευρώπη καλλιεργήθηκαν με επιτυχία, από το 16ο αιώνα.

Θεραπευτικές δράσεις, ιδιότητες και χρήσεις

-Καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα, χάρη στην κυτταρίνη και την πηκτίνη που περιέχουν και αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή, στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

-Καταπραΰνουν- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικές παθήσεις, αϋπνία, φαρυγγίτιδα και ήπια κατάθλιψη.

-Χάρη στις κατεχίνες που περιέχουν, μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου και των φλεγμονών.

-Είναι χρήσιμα για την υγεία του πεπτικού συστήματος.

-Οι διαλυτές φυτικές ίνες που περιέχουν μπορεί να βοηθήσουν στον έλεγχο της χοληστερόλης στο αίμα.

-Κάνουν καλό στην αναιμία λόγω του σιδήρου που περιέχουν και του χαλκού που βοηθά στη διάθεση του σιδήρου σε όλο το σώμα.

-Συμβάλλουν στη διατήρηση της καλής υγείας της όρασής μας, αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη.

-Είναι χρήσιμα σε εμπύρετες καταστάσεις, ενυδατώνουν το σώμα και βοηθούν στην αποβολή των τοξινών.

-Είναι ωφέλημα για την καλή υγεία του δέρματός μας, χάρη στην προβιταμίνη Α που περιέχουν και που μέσα στο σώμα μας, μετατρέπεται σε βιταμίνη Α.

-Για την πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων εξαιτίας των άφθονων αντιοξειδωτικών που περιέχουν.

-Το λυκοπένιο που περιέχουν, έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Ενδιαφέροντα στοιχεία για το βερίκοκο

Η Β17 ή Αμυγδαλίνη είναι μια βιταμίνη που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα. Έχει παρατηρηθεί ότι η αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17) έχει κάποια (ευεργετική για τον άνθρωπο) δράση πάνω στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο, δεν θεωρείται φάρμακο κατά του καρκίνου, όταν αυτός έχει ήδη εκδηλωθεί.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρησιμοποίηση της αμυγδαλίνης( Β17) είναι περισσότερο προληπτική παρά θεραπευτική. Πιστεύεται ότι η χρόνια ανεπάρκεια σε αμυγδαλίνη ( Β17) οδηγεί σε μείωση της αντίστασης του οργανισμού στην ανάπτυξη κακοήθειας. Από την άλλη δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από κατανάλωση μεγάλων δόσεων αμυγδαλίνης( Β17). Παρόλα αυτά συνίσταται η μέγιστη πρόσληψη αμυγδαλίνης( Β17) να μην υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια την ημέρα.

Προφυλάξεις

Αγοράστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).

Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα.

Φυσικά πριν την κατανάλωσή τους, πρέπει να τα ξεπλένεται με άφθονο νερό και κατά προτίμηση ζεστό. Προτιμάτε πάντα τα ώριμα βερίκοκα αλλά όχι τα ζαρωμένα καθώς και χωρίς γδαρσίματα.

Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.

Πηγές:

medlabgr.blogspot.com

el.wikipedia.org

el.wikipedia.org

sarantakos.wordpress.com

enallaktikidrasi.com

Φρούτα  αγαπημένα  που  τρώγονται  φρέσκα  από  τα  τέλη  Μαΐου  μέχρι  τα  μέσα  Ιουλίου. Βέβαια, μπορούμε  να  τα  απολαμβάνουμε  και  όλο το χρόνο σε  γλυκά του κουταλιού, αρωματικά λικέρ ή σε κονσέρβες., μαρμελάδες, τάρτες.

Η συγκομιδή τους από τους παραγωγούς γίνεται μόνο με το χέρι, ένα-ένα και απαιτεί πολύ χρόνο και κόπο. Δεν πρέπει να αποχωρίζεται ο καρπός από το κοτσάνι τους για να μην φεύγει ο ζωμός τους και να μην χαλάνε γρήγορα.

Υπάρχουν δύο τύποι κερασιών και εκατοντάδες ποικιλίες: το γλυκό κεράσι, γνωστό και ως Prunus avium και το ξινό κεράσι, γνωστό ως βύσσινο – επιστημονική ονομασία Prunus cerasus. Από τις γλυκές ποικιλίες ιδιαίτερες προτιμήσεις συγκεντρώνει αυτή με τους μεγάλους, βαθυκόκκινους και χυμώδεις καρπούς. Στην Ελλάδα παράγονται στον Κολινδρό Πιερίας, στην Έδεσσα, στα Γρεβενά, στη Βόρεια Χίο και σε αρκετές άλλες περιοχές της, βόρειας κυρίως Ελλάδας.

Κανείς δεν ξέρει να πει με σιγουριά ωστόσο, οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα κεράσια προερχόταν από τη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα από την πόλη της Κερασούντας, εξ ου και το όνομα, κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Ο Ρωμαίος στρατηγός Λούκουλος τα ανακάλυψε και τα έφερε στην Ιταλία.

Τα κεράσια είναι γλυκά, όξινα και στυφά και έχουν θερμαντική δράση στον οργανισμό.

Εξουδετερώνουν την πνευματική κόπωση είναι άρα πολύ χρήσιμα στους μαθητές, ειδικά σε περιόδους εξετάσεων του τέλους της σχολικής χρονιάς για παράδειγμα, που συμπίπτει με την εποχή που υπάρχουν σε αφθονία τα κεράσια, γι’ αυτό συστήνεται να τρώνε τουλάχιστον δύο με τρία κιλά κεράσια την εβδομάδα.

Αγορά και συντήρηση:

Αγοράζουμε μόνο όσα θέλουμε να καταναλώσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Κατά την αγορά τους βεβαιωνόμαστε ότι τα κοτσάνια τους έχουν πράσινο χρώμα και δεν είναι ξεραμένα, ότι οι καρποί έχουν υγιή όψη και δεν είναι χτυπημένοι και ότι το χρώμα τους είναι «ζωντανό».
Για να κρατήσουμε τα κεράσια φρέσκα τα τοποθετούμε στη συντήρηση του ψυγείου. Η συντήρηση έχει περισσότερη υγρασία από το υπόλοιπο ψυγείο και θα βοηθήσει τα κεράσια να διατηρηθούν φρέσκα για μεγαλύτερο χρόνο. Προτού τα καταναλώσουμε πρέπει να τα πλύνουμε με άφθονο χλιαρό νερό.

Ένα κεράσι έχει 4 θερμίδες. Εκτός του ότι τα κεράσια τρώγονται ως φρέσκα φρούτα, υπάρχουν και κονσερβοποιημένα, χρησιμοποιούνται για την κατασκευή γλυκισμάτων, και ως γαρνίρισμα σε διάφορα είδη ζαχαροπλαστικής. Με την ενζυματική ζύμωση των μαύρων πικρών κερασιών παίρνουμε το Kirch, το Cherry brandy και διάφορα άλλα ποτά.

Στην Ελλάδα, τα περίφημα γλυκά του κουταλιού γίνονται τόσο από τις γλυκές όσο και από τις υπόξινες ποικιλίες. Τα δε κουκούτσια, χρησιμοποιούνται για να δίνουν άρωμα στο “μπράντι”.

Πηγή: http://ingolden.gr/

Γλυκό κουταλιού κεράσι, συνταγή

Κεράσια αγαπημένα φρούτα!’

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΗ ΚΕΡΑΣΟΤΑΡΤΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΚ ΜΕ ΚΕΡΑΣΙΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΕΛΕΙΟ ΚΕΙΚ ΜΕ ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΥΡΙ ΚΡΕΜΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Μακαρονάδα, τιπς και συμβουλές

Τα ζυμαρικά έχουν υψηλή θρεπτική αξία αφού βρίσκονται στη βάση της Πυραμίδας της Μεσογειακής Διατροφής, γεγονός που συνιστά τη συχνή εβδομαδιαία κατανάλωση τους.

Σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι τα ζυμαρικά παχαίνουν, μία κανονική μερίδα από μακαρόνια (100 γρ) περιέχει λιγότερο από 2 γραμμάρια λίπους. Ταυτόχρονα, τα ζυμαρικά έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και νάτριο (αλάτι). Συνδυάζοντάς τα με σάλτσες λαχανικών, κόκκινο κρέας, πουλερικά ή ψάρια, μπορούν να αποτελέσουν ένα πλούσιο σε γεύση και χαμηλό σε θερμίδες γεύμα.

Επιπρόσθετα, είναι σημαντικό το γεγονός ότι τα ζυμαρικά μπορούν να καταναλωθούν από όλους ακόμα και από την τρίτη ηλικία, λόγω του ότι είναι εύπεπτα, δεν χρειάζονται ιδιαίτερο μάσημα και είναι εύκολα και γρήγορα στην προετοιμασία.

Τα οφέλη της κατανάλωσης ζυμαρικών

επαυξάνονται όταν είναι ολικής αλέσεως, δηλαδή όταν φτιάχνονται από αλεύρι που περιέχει όλα τα τμήματα του σπόρου του σιταριού.

Ειδικότερα, τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε:

– Βιταμίνες του συμπλέγματος Β, που είναι σημαντικές για τη λειτουργία του νευρικού συστήματος και την ενίσχυση του μεταβολισμού.

– Χαλκό, που είναι απαραίτητος για το σχηματισμό του συνδετικού ιστού, τα ερυθροκύτταρα και την καλή λειτουργία του νευρικού, του ανοσοποιητικού και του καρδιαγγειακού συστήματος.

– Σελήνιο, το οποίο βελτιώνει τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.

– Μαγνήσιο, που είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της πίεσης του αίματος και τη σκελετική υγεία.

– Μαγγάνιο, χρήσιμο για το σχηματισμό οστών και το μεταβολισμό των υδατανθράκων και των πρωτεϊνών.

– Φυτικές ίνες, που αυξάνουν την κινητικότητα του εντέρου, καταπολεμώντας στη δυσκοιλιότητα, καθώς επίσης μειώνουν την απορρόφηση του διατροφικού λίπους. Επιπλέον, οι φυτικές ίνες σε συνδυασμό με τους σύνθετους υδατάνθρακες των ζυμαρικών ολικής αλέσεως δεν προκαλούν απότομες μεταβολές στα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα , με αποτέλεσμα να μπορούν να καταναλώνονται και από άτομα με σακχαρώδη διαβήτη.

Ποια ζυμαρικά ολικής αλέσεως να προτιμώ;

Εκείνα που παρασκευάζονται από 100% σιμιγδάλι ολικής αλέσεως, το οποίο έχει αλεστεί με τη μέθοδο «pearling» (αποφλοίωση). Η συγκεκριμένη παραγωγική διαδικασία διατηρεί τα πιο θρεπτικά τμήματα του πίτουρου και ταυτόχρονα αποδίδει ένα απόλυτα ομοιογενές σιμιγδάλι ολικής αλέσεως άριστης ποιότητας, όπου δημιουργεί ομοιογενή ζυμαρικά ολικής αλέσεως με πιο φυσικό χρώμα και λιγότερη ξινή γεύση, συγκριτικά με άλλα προϊόντα της ίδιας κατηγορίας.
Πόση ποσότητα ζυμαρικών καταναλώνεται σε ένα γεύμα:

Μια υγιεινή μερίδα ζυμαρικών για έναν ενήλικα είναι 1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού μαγειρεμένα.

Πηγή:Λόγω Διατροφής

Μαγείρεμα και συμβουλές

• Για σωστό μαγείρεμα μακαρονιών θα πρέπει να βράσεις τα ζυμαρικά σου σε μεγάλη κατσαρόλα με άφθονο νερό. (1 λίτρο νερού για κάθε 100 γρ. ζυμαρικών)
• Ρίξε 2 κ.σ. αλάτι σε 5 λιτρα στο νερό που θα βράσεις 1 πακέτο μακαρόνια. Αυτό σημαίνει περίπου μισό κουταλάκι αλάτι για κάθε λίτρο νερό. Για ακόμα πιο εντονη γεύση μπορεις να βαλεις και μια ακόμα κουταλιά στα 5 λίτρα αλλά όχι παραπανω.
• Αν βάλεις αλάτι πριν βράσει το νερό καθυστερείς τον βρασμό για κάτι λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα.
• Αν δεν θέλεις να σου κολλήσουν τα μακαρόνια ανακάτευε συχνά.
• Τα μακαρόνια σου πρέπει να είναι al dente. Σαφώς αυτό είναι θέμα γούστου αλλά τα al dente είναι τα αυθεντικά, ιταλικά ζυμαρικά.
• Η προσθήκη λαδιού στο νερό που βράζει δεν βοηθάει και τόσο πολύ στο να μην κολλάνε τα μακαρόνια όπως πολύ συχνά ακούγεται. Το πιο σημαντικό που κάνει το λάδι αν το βάλεις στην κατσαρόλα πριν τα μακαρόνια είναι πως σταματάει το άφρισμα που πολλές φορές δημιουργείται.
• Αν θέλεις να μην κολλάνε τα μακαρόνια βάλε άφθονο νερό (όπως σου προτείναμε παραπάνω) και λάδι ή βούτυρο αφού τα βγάλεις από την φωτιά .
• Βάλε λάδι ή βούτυρο στα μακαρόνια σου σε ένα μπολ ή στην κατσαρόλα. Όχι μέσα στο σουρωτήρι γιατί είναι πολύ δύσκολο να καθαριστεί ειδικά αν είναι πλαστικό.
• Δεν πετάμε το νερό από τα μακαρόνια. Χρησιμοποιούμε λίγο από αυτό όταν ανακατεύουμε τα ζυμαρικά με τη σάλτσα μέσα στην κατσαρόλα ή το μπολ.
• Ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα και όχι με μεταλλική γιατί ρίχνει την θερμοκρασία του βρασμού.
• Για τα πάντα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα! Αν θέλεις πιο γρήγορο και πιο οικονομικό αποτέλεσμα με λιγότερο ρεύμα μπορείς να αφήσεις κάποιους κανόνες στο πλάι . Πχ να βράσετε σε μικρότερη θερμοκρασία με καπάκι ή σε λιγότερο νερό και ας λασπώσουν λιγάκι.
• ΜΗΝ βάζεiς νερό για να ξεπλύνεις τα μακαρόνια. Η μόνη περίπτωση που θα πρέπει να γίνει αυτό είναι αν τα ξεχασες και έχουν έβρασαν υπερβολικά τα μακαρόνια και θέλετε να σταματήσετε τον βρασμό.
• Πριν πετάξεις το νερό που έβρασες τα μακαρόνια κράτα 1 κούπα από αυτό για να προσθέσεις στην σάλτσα καθώς το άμυλο που περιέχει θα την δέσει τέλεια.
• Ανακάτεψε κατευθείαν τα μακαρόνια με την σάλτσα  και μην βάζεις στο πιάτο πρώτα τα μακαρόνια και μετά την σάλτσα.
• Τα μακαρόνια είναι χαμηλά σε περιεκτικότητα λιπών και δεν περιέχουν χοληστερίνη.
• Τα ζυμαρικά περιέχουν φώσφορο και μαγνήσιο, είναι πλούσια σε βιταμίνες Β και Ε και φυτικές ίνες
• Τα ζυμαρικά βοηθούν στην καταπολέμιση του στρές
• Ο εγκέφαλος συνθέτει ευκολότερα την ορμόνη που ελέγχει την διάθεση δρώντας ως αντικαταθλιπτικό, όταν η διατροφή βασίζεται σε υδατάνθρακες.
• Προτίμησε ζυμαρικά ολικής αλέσεως στην καθημερινή σου διατροφή, καθώς έχουν έως και διπλάσια ποσότητα φυτικών ινών.
• Τα ζυμαρικά βρίσκονται στην βάση της διατροφικής μας πυραμίδας.
• Πηγή: https://bletsas.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών καθιερώθηκε το 1998, με πρωτοβουλία της Ένωσης των Ευρωπαίων Βιομηχάνων Ζυμαρικών (UNAFPA) για να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό τη γευστική και θρεπτική αξία των ζυμαρικών.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση του πρώτου συνεδρίου της Ένωσης το 1995.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/183

ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΕ ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Τύποι Αλεύρων και η χρήση του

Στην αγορά υπάρχουν πολλά είδη και τύποι αλευριού. Δεν προορίζονται όλα για την ίδια χρήση. Εσύ ξέρεις ποιο είναι κατάλληλο για κάθε γλυκιά, ή αλμυρή δημιουργία σου;

Αλεύρι ονομάζουμε το προϊόν που προκύπτει από την άλεση των σπόρων των  δημητριακών αλλά κι άλλων αμυλούχων σπόρων.

Το αλεύρι

αποτελεί το κύριο συστατικό του ψωμιού, των αρτοσκευασμάτων και της αρτοποιίας γενικότερα, άρα είναι και η βάση της διατροφής μας σύμφωνα με την πυραμίδα της μεσογειακής διατροφής.

Κάποτε από την επάρκειά και τη διαθεσιμότητά του διαμορφωνόταν η οικονομία μιας χώρας κι έλλειψή του αποτελούσε μείζον πολιτικό ζήτημα .

Το αλεύρι όταν αναμιγνύεται με νερό κι άλλα υγρά και διογκωτικά στοιχεία μας δίνει ζύμες διαφόρων ειδών και υφών που προορίζονται για διαφορετικές χρήσεις. Το συστατικό του αλευριού που συμβάλλει περισσότερο στην συνεκτικότητα της ζύμης είναι οι πρωτεΐνες και κυρίως η γλουτένη.

Στην αγορά βρίσκουμε πολλών ειδών τύπων αλεύρων :

από σιτάρι κυρίως αλλά κι από σίκαλη, κριθάρι, βρώμη, καλαμπόκι, ρύζι κι όσπρια (σόγια, ρεβίθι) και καρπούς δέντρων (χαρούπι, αμύγδαλα).

Οι ποιότητες και οι κατηγορίες των αλεύρων διακρίνονται από την ποιότητα του σιταριού και των άλλων δημητριακών απ’ όπου προέρχονται, από τον τρόπο του αλέσματος και το βαθμό κοσκινίσματος.

Σ’ αυτό το άρθρο θ’ ασχοληθούμε μόνο με τα αλεύρια σταριού. Από άποψη ποιότητας διακρίνονται σε άλευρα σκληρού σιταριού, μαλακού σιταριού και ημίσκληρου. Στα άλευρα από σκληρό σιτάρι ανήκει και το σιμιγδάλι.

Στο σούπερ μάρκετ θα βρεις πολλούς τύπους σταρένιου αλευριού. Για να μη χάνεσαι μπροστά στα ράφια και τις χρωματιστές συσκευασίες τους δες τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά τους και ποιο να διαλέξεις για κέικ, κουλουράκια, ψωμί και πίτες.

Ανάλογα με το βαθμό άλεσης, έχουμε και τον τύπο του αλεύρου, ενώ το ποσοστό των περιεχομένων πρωτεϊνών διαχωρίζει τα άλευρα σε σκληρά και μαλακά (δυνατά και αδύνατα). Ως βαθμό άλεσης, ορίζουμε το παραγόμενο βάρος αλεύρου, όταν αλέσουμε 100 μέρη βάρους καθαρισμένου σιταριού.

Έτσι, έχουμε το αλεύρι τύπου 55% για ψωμάκια πολυτελείας, ψωμί τοστ, φρυγανιές κλπ, προϊόντα με υψηλό πρωτεϊνικό περιεχόμενο.

Το αλεύρι τύπου 70% το οποίο έχει πολύ μικρή ποσότητα πιτύρων, για το σύνηθες λευκό ψωμί. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες αλεύρου αυτού του τύπου: το δυνατό, το μαλακό ή ντεμί το οποίο δεν είναι άλλο από κάτι ενδιάμεσο.

Οι βασικές διαφορές των παραπάνω αλεύρων είναι ότι προέρχονται από διαφορετικές ποικιλίες σιταριών, οι οποίες διαφοροποιούνται τόσο ως προς το ποσοστό της γλουτένης, όσο και ως προς τη δύναμη της γλουτένης.

Σκληρό αλεύρι

Είναι πλούσιο σε γλουτένη και προσδίδει ελαστικότητα στη ζύμη. Έχει υποκίτρινο χρώμα, κυρίως λόγω των καροτενοειδών, αν και μερικές φορές υπόκειται σε λεύκανση.

Είναι ιδανικό για να φτιάχνεις ψωμί (αφού δίνει όγκο κι ελαστικότητα στο ζυμάρι), για ν’ ανοίγεις φύλλο για πίτες (αν κι ανοίγει δυσκολότερα) και γενικά για να φτιάχνεις ζύμες μαγιάς, όπως τσουρέκια, μπριός, σαβαρέν κλπ.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Υπάρχουν κι εξειδικευμένα άλευρα για τέτοιου είδους ζύμες με την ένδειξη «για τσουρέκι» που είναι εμπλουτισμένα με γλουτένη για ακόμη καλύτερη ελαστικότητα στο ζυμάρι και κατ’ επέκταση για καλύτερο φούσκωμα στο προϊόν, ή για «ζυμωτό ψωμί» που δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα καθώς πρόκειται για μείγματα σκληρών αλεύρων.

Μαλακό αλεύρι

Το αλεύρι από μαλακό σιτάρι, έχει χαρακτηριστική αλευρώδη υφή, μικρή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και γλουτένη και πιο άσπρο χρώμα από το σκληρό.

Με το μαλακό αλεύρι, η ζύμη μένει χαμηλή, χωρίς ελαστικότητα, αλλά δίνει τραγανό αποτέλεσμα στο ψήσιμο. Άρα είναι ιδανικό για μπισκότα, κουλουράκια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, κέικ και για ζαχαροπλαστική γενικότερα.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΚΕΙΚ ΜΑΡΜΠΡΕ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Παράγεται από την ανάμειξη αλευριού από σκληρό και μαλακό σιτάρι κι έχει μικρότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες απ’ ότι το αλεύρι από σκληρό σιτάρι.

Είναι η μέση λύση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις, με σχετικά ικανοποιητικά αποτελέσματα.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΚΟ ΨΩΜΙ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Είναι ιδανικό τόσο για να φτιάξουμε ψωμί, όσο και για κέικ, κουλούρια, μπισκότα και τη ζαχαροπλαστική γενικότερα.

Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

Σ’ αυτό το είδος αλευριού προστίθενται εξαρχής μπέικιν πάουντερ κι άλλες διογκωτικές ουσίες. Χρησιμοποιείται σε συνταγές όπου το μείγμα πρέπει να διογκωθεί στο ψήσιμο για να γίνει ελαφρύ κι αφράτο.

Έτσι είναι ιδανικό για όλα τα κέικ, καθώς και για ορισμένα αρτοσκευάσματα και για κάποια είδη ψωμιού ταχείας παρασκευής.

Προτιμάται πολύ από τις νοικοκυρές γιατί περιέχει την ιδανική ποσότητα διογκωτικών κι έχει σίγουρο αποτέλεσμα αφού δεν ψήνεις το κέικ με την αγωνία αν θα φουσκώσει, δεν θα φουσκώσει, ή μήπως ξεχειλίσει η φόρμα, αν έβαλες πολύ, ή λίγο μπέικιν πάουντερ, ή μήπως το ξέχασες εντελώς;

Το μειονέκτημά του είναι ότι χαλάει πολύ γρήγορα όταν εκτίθεται σε υγρασία.

Σιμιγδάλι

Πρόκειται για χοντροαλεσμένο αλεύρι που προέρχεται από το ενδόσπερμα της ποικιλίας πολύ σκληρού σιταριού durum και έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες. Για αναπλήρωση της έλλειψης σε γλουτένη, χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα αλεύρια σιταριού και κυρίως στην παραγωγή ζυμαρικών.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΑΛΒΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Ιδανικό για σπιτικά ζυμαρικά, για κρέμες και σιροπιαστά γλυκά που διογκώνονται από σιρόπι όπως ο χαλβάς, το σάμαλι, το ραβανί κλπ.

Αλεύρι ολικής άλεσης

Παράγεται από την άλεση ολόκληρου του καρπού, περιέχει δηλαδή εκτός από το ενδόσπερμα, το πίτουρο και το φύτρο του σιταριού, ή μέρος αυτών.

Το πίτουρο περιορίζει την ανάπτυξη της γλουτένης κι επομένως και το φούσκωμα του ψωμιού.

Εξαιτίας την άλεσης ολόκληρου του καρπού, το ψωμί από αλεύρι ολικής άλεσης έχει πιο έντονη και γεμάτη γεύση.

Στα ψωμιά ολικής άλεσης που υπάρχουν στην αγορά και είναι πολύ αφράτα χρησιμοποιείται μείγμα από αλεύρι ολικής κι άλλα άλευρα που δεν είναι ολικής άλεσης.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΝΟΣΤΙΜΟ ΚΕΙΚ ΟΛΙΚΗΣ ΜΕ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΤΑΧΙΝΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Το αλεύρι ολικής είναι ιδανικό για την παρασκευή ψωμιών, κουλουριών, μπισκότων, cookies κλπ. όπου δεν έχουμε ανάγκη από εντυπωσιακό φούσκωμα.

Αλεύρι Ζέας

Γνωστή κι ως δίκοκκο σιτάρι, η ζέα είναι αρχαία υπόθεση καθώς ήταν για χιλιάδες χρόνια το βασικό δημητριακό των αρχαίων Ελλήνων και των λαών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής και προέρχεται από τη λέξη «Ζείδωρος», αυτός που δωρίζει ζωή, δηλαδή.

Ποιος δεν έχει ακούσει τη μαρίνα Ζέας απ’ όπου έφευγαν τα δελφίνια για Αργοσαρωνικό;  

Το όνομά της είναι τόσο παλιό όσο και το αρχαίο δημητριακό που της δάνεισε τ’ όνομά του, γιατί από εκεί γινόταν η διακίνηση της ζέας σ’ άλλα λιμάνια. Σήμερα, λόγω της γενικότερης στροφής προς μια πιο υγιεινή διατροφή, η ζέα επανήλθε στο προσκήνιο, χάρη στα τόσο ωφέλιμα συστατικά της.

Το αλεύρι ζέας

είναι πλούσιο σε βιταμίνες (Α, Β2, Β3, Β5, Β6, Ε, Κ), φολικό οξύ, ιχνοστοιχεία, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο και ψευδάργυρο. Με μικρότερη ποσότητα γλουτένης, περισσότερες πρωτεΐνες κι αμινοξέα και πολλές φυτικές ίνες.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΚΟ ΨΩΜΙ ΖΕΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

 Η ζέα θεωρείται πιο εύπεπτη από το σιτάρι και πιο ευεργετική για την υγεία. Γι’ αυτό και οι σπόροι της τα τελευταία πέντε χρόνια άρχισαν να καλλιεργούνται ξανά στη χώρα μας.

Είναι ιδανικό για την παρασκευή ψωμιού κι αρτοσκευασμάτων.

Αλεύρι dinkel

Γνωστό και ως σπελτ και είναι αλεύρι που παρασκευάζεται από σιτάρι ντίνκελ, μακρινό πρόγονο του σιταριού, που πρωτοκαλλιεργήθηκε-σύμφωνα με ευρήματα- στην Περσία.

Η καλλιέργειά του εξαπλώθηκε στην Ευρώπη ενώ στη συνέχεια σταδιακά μειώθηκε και περιορίστηκε στις περιοχές της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ελβετίας. Έχει περισσότερη πρωτεΐνη κατά 10-25% από το σιτάρι και περιέχει γλουτένη διαφορετικής μορφής, κατάλληλη για όσους έχουν δυσανεξία.

Είναι πλούσιο σε σίδηρο, ψευδάργυρο, μαγνήσιο και βιταμίνες Β1 και Β2, ενώ οι υδατάνθρακες που περιέχει δρουν ως αντιπηκτικά του αίματος κι ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Είναι ιδανικό για την παρασκευή ψωμιού κι αρτοσκευασμάτων.

Μυστικά για το ψωμί:

• Το ψωμί δεν περιέχει -και δεν χρειάζεται να περιέχει- κανένα συντηρητικό.
• Το χρώμα δεν είναι ενδεικτικό της ποιότητάς του (π.χ. το λευκό ψωμί με προσθήκη λίγου καλαμποκάλευρου ή χρωστικής ουσίας αποκτά κίτρινη χροιά, οπότε μοιάζει σαν να προέρχεται από σκληρό σιτάρι που έχει πολλές φυτικές ίνες).
• Το ψωμί «πολυτελείας» και το λευκό ψωμί του τοστ δεν περιέχουν καθόλου φυτικές ίνες.

• Το ψωμί με γλυκιά γεύση περιέχει ζάχαρη σε ποσοστό που φτάνει το 25%-30%!

• Η τραγανή κόρα δεν είναι απαραίτητο στοιχείο ενός καλού ψωμιού.
• Το ολικής αλέσεως και το πολύσπορο είναι ψωμιά με πολλές φυτικές ίνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.
• Η μαγιά κατά το ψήσιμο του ψωμιού γίνεται αλκοόλη και κατόπιν εξατμίζεται.
• Το υπερβολικό τρίψιμο της ψίχας όταν κόβουμε μια φέτα ψωμιού ημέρας δηλώνει έλλειψη υγρασίας
στη ζύμη και αδιαφορία του αρτοποιού.
• Σε ορισμένα άλευρα και ψωμιά προστίθενται χημικές ουσίες για να φουσκώσει το ψωμί όταν ψηθεί
ή/και για να είναι πιο ελαστικό (γι’ αυτό και μερικά ψωμιά τεντώνουν κάπως όταν προσπαθείτε να τα
κόψετε με το χέρι).
• Οταν το ψωμί είναι ξεροψημένο (δηλαδή ελαφρύ στο χέρι), δεν μουχλιάζει εύκολα εκτός ψυγείου.
• Αν αποφασίσετε να φτιάξετε μόνοι στο σπίτι σας ψωμί, αποφύγετε τα πλαστικά σκεύη, γιατί το ζυμάρι δεν… τα συμπαθεί. Χρησιμοποιήστε ξύλινες ή πήλινες γαβάθες και βαμβακερές πετσέτες.

Τύποι Αλεύρων, Αλεύρι και η χρήση του

α. Αλεύρι σίτου 405 (για οικιακή χρήση).
β. Αλεύρι σίτου 550 (για ψωμάκια, λευκό ψωμί και μπαγκέτες).
γ. Χονδρό αλεύρι πιτυρούχο 1050.
δ. Χονδρό αλεύρι πιτυρούχο 1700.
ε. Άλευρα σίκαλης τύπων 997 και 1150, ιδανικά για ψωμί.
στ. Χονδρό σίκαλης τύπου 1800.
ζ. Αλεύρι σίκαλης ολικής, τύπου 100% πολύ σκούρο και χαρακτηριστική γεύση (Farine de Seigle).
η. Αλεύρι σίτου ολικής 1100, τύπου 100%, το οποίο περιέχει ολόκληρο τον σπόρο (πίτυρο και φύτρο).
θ. Αλεύρι σίτου αυτοδιογκούμενο.
ι. Αλεύρι Campaillou, το οποίο περιέχει βύνη και ξηρό προζύμι, αποδίδοντας ιδιαίτερη ξινή γεύση.
κ. Αλεύρι τύπου 00 (Ιταλικής προέλευσης). Είναι περίπου ίδιο με το 550.
λ. Βιολογικά άλευρα (ORGANIC) σε πολλούς και διαφορετικούς τύπους.

Πηγή: http://erevnhths.blogspot.com

Πηγή:https://blog.kotsovolos.gr/aleyri-poio-na-dialexo/

Σπαράγγια είδη, καθάρισμα , τρόποι μαγειρέματος

Το σπαράγγι (Asparagus officinalis) ήταν γνωστό στην αρχαία Αίγυπτο καθώς έχουν βρεθεί τοιχογραφίες στις πυραμίδες όπου πιστεύεται ότι χρονολογούνται γύρω στο 5000 π.Χ. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το καλλιεργούσαν, μπορεί να ήταν και αυτοφυές.

Στην μικρά Ασία

πιστεύεται ότι καλλιεργήθηκε 2000 χρόνια πριν από την εποχή των Ρωμαίων, ήταν γνωστό φάρμακο για τον οδοντόπονο, καρδιοπάθεια, νύγματα εντόμων και άλλες περιπτώσεις. Από τη Μεσόγειο διαδόθηκε στη Βόρεια Ευρώπη και από εκεί στη Βόρεια Αμερική. Στη Βόρεια Ευρώπη διαδόθηκε η παραγωγή λευκών σπαραγγιών, ενώ στη Βόρεια Αμερική η καλλιέργεια πράσινου σπαραγγιού.

Στην Ελλάδα

εμφανίστηκε ως άγριο, αυτοφυές φυτό σε πολλές υγρές, ημιορεινές περιοχές με την ονομασία «βλαστάρια». Γρήγορα εκτιμήθηκε η αξία του για τις διάφορες φαρμακευτικές και διαιτητικές του ιδιότητες, γι’ αυτό και άρχισε η εντατική καλλιέργειά του.

Oι ασπάραγοι ή ασφάραγοι, που εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι αρχαίοι, έδωσαν και την παγκόσμια ονομασία στον πολύτιμο αυτό βλαστό. Λευκά, βιολέ ή πράσινα, τα σπαράγγια στη σημερινή τους μορφή είναι προϊόν μακρόχρονης επιλεκτικής καλλιέργειας, που άρχισε από τη ρωμαϊκή εποχή. Τα πικρά, άγρια σπαράγγια ήταν κυρίως εκείνα που έτρωγαν οι αρχαίοι. Οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι προτιμούν τα λευκά σπαράγγια ενώ στην Αμερική αυτή την εποχή θα βρείτε παντού τα λεπτά γευστικότατα πράσινα, που τα κάνουν συνήθως ψητά – είτε στα κάρβουνα είτε στην πυρωμένη πλάκα – και τα σερβίρουν με παρθένο ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού. Το μαγείρεμα αυτό αναδεικνύει τη γεύση και το άρωμα των σπαραγγιών και δικαιολογεί απόλυτα την τιμή αλλά και το χαρακτηρισμό τους σαν τα εκλεκτότερα λαχανικά της άνοιξης.

Άγρια Σπαράγγια

Πώς μοιάζουν:

η άγρια σπαραγγιά είναι χαμηλός θάμνος με σκούρο πράσινο χρώμα, που αντί για φύλλα έχει αγκάθια. Οι βλαστοί της βγαίνουν ξεχωριστά απευθείας από το χώμα, χωρίς την ύπαρξη κεντρικού κορμού. Αυτό που τρώγεται είναι τα νεαρά βλαστάρια. Το χρώμα τους ποικίλει από υπόλευκα, σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, έως σκούρο πράσινο σχεδόν μαύρο.

Πού θα τα βρούμε:

η άγρια σπαραγγιά βρίσκεται σχεδόν παντού, από δίπλα στη θάλασσα ως τα ψηλά βουνά! Αγαπάει τα νερά, τις δροσιές αλλά θα την βρεις και σε ξερούς πευκώνες! Της αρέσουν οι φράχτες, που τους χρησιμοποιεί για να πλέξει τα κλαδιά της, τα εγκαταλειμμένα οικόπεδα ή κτήματα, κοντά σε ποτάμια ή τρεχούμενα νερά. Αν δεις πευκώνες, σίγουρα από κάτω τους υπάρχουν σπαραγγιές, είναι από τα λίγα φυτά που μπορούν να επιζήσουν κάτω από τις πευκοβελόνες. Ο έμπειρος τροφοσυλλέκτης “σκανάρει” με το βλέμμα την περιοχή και εντοπίζει τα βλαστάρια που (αυθάδικα) ορθώνονται.

Πότε και πώς τα μαζεύουμε:

είναι το πρώτο βλαστάρι της άνοιξης. Στα ήπια και παραθαλάσσια μέρη ξεκινάει από τα τέλη Φεβρουαρίου (οι ενδιαφερόμενοι τρέξτε, οι φωτογραφίες είναι από χτεσινή βόλτα στη Ραφήνα), όσο απομακρυνόμαστε και ανεβαίνουμε σε ύψος το Μάρτιο, (στην Τσαγκαράδα το μαζεύουμε) τον Απρίλιο, ακόμα πιο ψηλά μέχρι το Μάιο! Από το φυτό μαζεύουμε το τρυφερό βλαστάρι πριν απλώσει φύλλα, που βγαίνει από την ίδια ρίζα δίπλα με τα περσινά και παλιότερα “κλαδιά”. Προσοχή- τα παλιά κλαδιά τσιμπάνε! Το κόβουμε με το χέρι έως το σημείο που είναι τρυφερό. Με αυτό τον τρόπο μαζεύουμε βλαστάρια 8-15 εκατοστών.

Πώς τα διατηρούμε:

Τα τρώμε αυθημερόν! Άντε να τα κρατήσουμε μια ημέρα σε ποτήρι ή ανθοδοχείο (είπαμε αριστοκράτης!) με νερό.

Πώς θα τα φάμε:

Το αποτέλεσμα της συλλογής μας τρώγεται με διάφορους τρόπους:

• Ωμά με λαδόξυδο και αλάτι αναδεικνύοντας την υπόπικρη γεύση τους. Μπορούμε ακόμη να προσθέσουμε τις τρυφερές κορυφές στις ωμές σαλάτες.
• Βραστά: τα βράζουμε για λίγα λεπτά σε αλατισμένο νερό, δεμένα με σπαγκάκι. Σερβίρουμε με λαδόξυδο ή λαδολέμονο. Τους αρέσει και το ψιλοκομμένο σκορδάκι!
• Ριζότο: μια φίλη Ιταλίδα (που μας το έδειξε) κρατάει τις τρυφερές κορυφές (4 εκατοστά) χώρια, βράζει ελαφρά τα υπόλοιπα και τα σοτάρει μετά μαζί με το ρύζι χρησιμοποιώντας και το νερό τους αντί για ζωμό λαχανικών. Όταν κλείσει τη φωτιά προσθέτει τις κορυφές!
  • Ομελέτα με άγρια σπαράγγια ΑΜΑΝΙΤΑΥλικά
    • 1 μπουκετάκι τρυφερά βλαστάρια
    • 3 αυγά
    • λίγο γάλα
    • ελαιόλαδο
    • αλάτι και πιπέρι
    • Πηγή: http://www.bostanistas.gr

    Σπαράγγια πράσινα

    

    Για να τα καθαρίσετε τα σπαράγγια απλά πιέστε τα ελαφρά στο κάτω μέρος, βρείτε το σημείο που σπάνε από μόνα τους και πετάξτε το. 

    Για να τα απολαύσετε, εκτός από βραστά, μπορείτε να τα ψήσετε σε αντικολλητικό τηγάνι: ζεστάνετε το καλά, τοποθετήστε τα σπαράγγια το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς λιπαρή ουσία και ψήστε τα μέχρι να καψαλιστούν ελαφρά. Λίγο πριν τα βγάλετε από τη φωτιά ρίξτε ελαιόλαδο, λεμόνι και χοντρό αλάτι και είναι έτοιμα!

    Μπορείτε να ψήσετε τις τρυφερές κορφές ή να τις δέσετε σε μάτσο και να τις βράσετε 8-10 λεπτά σε αλατισμένο νερό. Με τα σκληρά μέρη θα κάνετε σούπες, εκλεκτές σάλτσες για ψαρικά αλλά και υπέροχο ριζότο.

    

    

  • Πώς θα μαγειρέψετε τα λευκά σπαράγγια

  • 

Σύμφωνα με την κλασική γαλλική τεχνική, θα δέσετε τακτικά τα παχουλά λευκά σπαράγγια σε ματσάκια, θα τα ρίξετε στην ειδική μακρουλή κατσαρόλα όταν το νερό – με αλάτι – πάρει βράση και θα τα αφήσετε να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Μπορείτε όμως να μαγειρέψετε τα σπαράγγια στον ατμό, οπότε κερδίζετε χρόνο, αφού δεν θα χρειαστεί να τα δέσετε ενώ επιπλέον θα διατηρηθούν καλύτερα οι θρεπτικές ουσίες τους και η γεύση τους στο ακέραιο.

Είναι καλύτερα να ξεφλουδίσετε το κάτω μέρος, όπου τα σπαράγγια είναι σκληρά και ινώδη. Με τον ειδικό αποφλοιωτή για τις πατάτες ή με πολύ κοφτερό μαχαίρι αφαιρέστε τη φλούδα από τα 2/3 των σπαραγγιών αρχίζοντας από πάνω και σταματώντας στο σκληρό κάτω μέρος το οποίο θα κόψετε. Κρατήστε το μαζί με τα φλούδια που θα κρέμονται, για να τα χρησιμοποιήσετε και να φτιάξετε νοστιμο ζωμό λαχανικών. Μόνο οι τρυφερές κορφές των σπαραγγιών μένουν ακαθάριστες.

Για να βρείτε το ιδανικό τρυφερό κομμάτι, με το ένα χέρι κρατήστε το σπαράγγι και με το δείκτη και τον αντίχειρα του άλλου χεριού πιάστε το κάτω μέρος, 1-2 εκατοστά πριν από την άκρη, και λυγίστε το σπαράγγι μέχρι να σπάσει. Σπάζει στο σημείο που πρέπει. Τις χοντρές  άκρες μπορείτε είτε να τις ξεφλουδίσετε και να τις μαγειρέψετε στον ατμό είτε να τις φυλάξετε, μαζί με τα υπόλοιπα φλούδια κλπ να τα λιώσετε στο μπλέντερ και να τα κάνετε σούπα, σάλτσα ή ριζότο.

Σπαράγγια λευκά στον ατμό – για 4 άτομα

Θα χρειαστείτε 1 κιλό σπαράγγια μέτρια καθαρισμένα και κομμένα όπως περιγράφω πιο πάνω.

Σε κατσαρόλα βάλτε 2 εκατοστά νερό για να πάρει βράση. Βάλτε τα σπαράγγια στο ειδικό καλαθάκι και τοποθετήστε το στην κατσαρόλα. Χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο.  Αν το σπαράγγι λυγίζει ελαφρά, όταν το σηκώνετε κρατώντας το από τη μέση και η κομμένη άκρη του λιώνει όταν την πατάτε, τότε τα σπαράγγια είναι έτοιμα. Συνήθως χρειάζονται 4-5 λεπτά για τα σπαράγγια με διάμετρο λιγότερο από 1 εκατοστό και 5-6 λεπτά για τα μεγαλύτερα. Στραγγίστε και σερβίρετε τα σπαράγγια αμέσως, ζεστά, προσθέτοντας σάλτσα βινεγκρέτ (δείτε πιο κάτω) ή όποια γαρνιτούρα. Αν θέλετε να τα σερβίρετε την επομένη, βουτήξτε τα αμέσως σε κρύο νερό για να σταματήσει ο βρασμός, στραγγίστε τα καλά και φυλάξτε τα σκεπασμένα στο ψυγείο.

Σημείωση: Αν δεν έχετε το ειδικό καλαθάκι για βράσιμο στον ατμό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τρυπητό που εφαρμόζει πάνω σε κατσαρόλα. Το σκεύος που θα χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να μπορεί να σκεπαστεί. Προσοχή – τα σπαράγγια δεν πρέπει να ακουμπούν στο νερό.

Πηγή: http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.article&id=974

Οφέλη σπαρραγιού στον οργανισμό μας

Τα νόστιμα σπαράγγια είναι τα κατεξοχήν ανοιξιάτικα λαχανικά καθώς κάνουν την εμφάνιση τους τις πρώτες μέρες της Άνοιξης. Εκτός από τη γεύση που μας προσφέρουν, κάνουν και καλό στον οργανισμό μας, ενώ δεν μας προσθέτουν καθόλου θερμίδες! 

Ένα φλιτζάνι σπαράγγια

μας δίνει μόνο 27 θερμίδες, 5 γραμμάρια υδατανθράκων, 3 γραμμάρια πρωτεΐνης, 3 γραμμάρια φυτικών ινών και καθόλου λίπος.
Η ίδια ποσότητα μας βοηθάει να καλύψουμε το 20% των αναγκών μας σε βιταμίνη Α, το 17% σε φολικό οξύ και το 13% σε βιταμίνη C.

–  Τα μικρά αυτά λαχανικά είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά όπως η γλουταθειόνη, δηλαδή ουσίες που μάχονται κατά των ελεύθερων ριζών που δημιουργούν προβλήματα στον οργανισμό μας.
– Η κατανάλωση των σπαραγγιών κάνει καλό στον εγκέφαλό μας καθώς έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φολικό οξύ το οποίο σε συνεργασία με τη βιταμίνη Β12, φαίνεται ότι προστατεύει τις εγκεφαλικές λειτουργίες. Επίσης, το φολικό οξύ είναι απαραίτητο για τον οργανισμό στις περιόδους ταχείας ανάπτυξης όπως είναι η εγκυμοσύνη και η εφηβεία.
– Τα σπαράγγια περιέχουν το ασπαραγινικό οξύ, το οποίο όχι μόνο αυξάνει τη διούρηση αλλά βοηθάει στην αποβολή της περίσσειας αλάτων από το σώμα.
–  Είναι πλούσια σε βιταμίνη Κ. Ένα φλιτζάνι σπαραγγιών μας εφοδιάζει με το 70% των ημερήσιων αναγκών μας σε βιταμίνη Κ. Η βιταμίνη Κ παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών καθώς συμβάλει στην απορρόφηση του ασβεστίου από τα οστά.
– Τέλος, τα σπαράγγια βοηθούν σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας γιατί είναι πλούσια σε νερό και σε φυτικές ίνες.

Πως να βάλετε στη διατροφή σας τα νόστιμα σπαράγγια :

– Τα σπαράγγια μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή μαγειρεμένα κι οπωσδήποτε ολόφρεσκα. Για να διατηρηθούν λίγες μέρες μπορείτε να τα βάλετε σε πλαστική σακούλα στο ψυγείο αφού τυλίξετε τις κομμένες άκρες τους σε βρεγμένο χαρτί.
–  Προσθέστε τα σπαράγγια στη σαλάτα σας ή στην ομελέτα σας.
–  Μπορείτε να τα σοτάρετε ελαφρώς σε μικρή ποσότητα εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου κι αν θέλετε να βάλετε και λίγο σκορδάκι.

Σταματάκη Αστερία, Msc Μsc στην Κλινική διατροφή διαιτολόγος ‐ διατροφολόγος

Πηγή: ttps://www.onmed.gr/diatrofi

Μελιτζάνες, νόστιμες και θρεπτικές

Είδη μελιτζάνας

Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες, εκείνες που καλλιεργούνται στην Ευρώπη και Β. Αμερική είναι κυρίως μώβ, άσπρες ή πράσινες. Τα ασιατικά είδη μπορεί να είναι κίτρινα, πράσινα και κοκκινωπά, έντονο ρόζ ή κατάμαυρα.

1) Οι φλάσκες:

Είναι μεγάλες, χοντρές και στρογγυλές μελιτζάνες με σκούρο μώβ έντονο χρώμα.

4) Οι πράσινες: Καλλιεργούνται στη Τήνο, είναι σφαιρικές, μικρές με λίγους σπόρους.

Κολοκύθα κίτρινη, ωφέλιμη και θαυματουργή

Η κολοκύθα μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην ελληνική σύγχρονη κουζίνα όπως τα κολοκυθάκια, είναι όμως ένα λαχανικό γευστικό και άκρως θρεπτικό που δεν θα πρέπει να λείπει από τη διατροφή μας.

Οφέλη για την υγεία

Υψηλή περιεκτικότητα σε καροτενοειδή: Οι κολοκύθες οφείλουν το φωτεινό πορτοκαλί χρώμα τους στο υψηλό ποσοστό καροτενοειδών που περιέχουν.

Τα καροτενοειδή αποτρέπουν τις ελεύθερες ρίζες στο σώμα και να βοηθούν στην πρόληψη της πρόωρης γήρανσης, των καρδιαγγειακών νοσημάτων και άλλων λοιμώξεων. Συγκεκριμένα το β-καροτένιο είναι το πιο πλούσιο σε περιεκτικότητα συστατικό της κολοκύθας.

Διαθέτει εξαιρετικές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Έχει διαπιστωθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών νοσημάτων εμποδίζοντας την οξείδωση της χοληστερίνης στο σώμα.

Επίσης, λόγω της δράσης του κατά των ελευθέρων ριζών, μειώνει τον κίνδυνο διάφορων μορφών καρκίνου και κυρίως του καρκίνου του εντέρου και του πνεύμονα.

Σε έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο «Cancer Epidemiology, Biomarkers and Prevention», εξετάστηκαν οι διατροφικές συνήθειες και ο τρόπος ζωής 60.000 ενηλίκων στην Κίνα και διαπιστώθηκε ότι όσοι έτρωγαν τρόφιμα πλούσια σε β-καροτένιο είχαν μικρότερο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα.

Όταν στην έρευνα αξιολογήθηκαν και οι καπνιστές, βρέθηκε ότι η ομάδα που έτρωγε τρόφιμα πλούσια σε β-καροτένιο είχε 37% μικρότερο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα από τους καπνιστές που δεν κατανάλωναν τέτοια τρόφιμα.

Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στην κίτρινη κολοκύθα βοηθούν στην αποβολή μέρους της χοληστερίνης από τον οργανισμό. Ακόμη, βοηθούν και στην αντιμετώπιση της χρόνιας δυσκοιλιότητας αυξάνοντας την κινητικότητα του εντέρου.

Η κατανάλωση κολοκύθας είναι ιδιαιτέρα ευεργετική για όσους υποφέρουν από γαστρικά προβλήματα, γιατί μειώνει την οξύτητα των υγρών του στομάχου.

Οι κολοκύθες είναι φυσικά διουρητικά και βοηθούν στην αποβολή των τοξινών και ανεπιθύμητων αποβλήτων από το σώμα, αφήνοντας μας ανανεωμένους και υγιείς.

Αποτρέπει το σχηματισμό πετρών στα νεφρά: Καταναλώστε 5 έως 10 γραμμάρια σπόρους κολοκύθας κάθε μέρα καθώς διεγείρουν τα νεφρά και εμποδίζουν τον σχηματισμό λίθων οξαλικού ασβεστίου.

Η κολοκύθα είναι πλούσια πηγή βιταμίνης Α. Η τακτική κατανάλωσή της (σπόροι και σάρκα), μπορεί να προωθήσει την υγεία των ματιών και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα εντυπωσιακά.

Είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών Β1, Β3, Β5, Β6, C.

Είναι πλούσια σε μαγνήσιο και κάλιο.

Μας δίνει επίσης χαλκό, Ω3 λιπαρά οξέα, αλλά και σύνθετους υδατάνθρακες, όπως το άμυλο.

Με τόσα πολλά οφέλη για την υγεία, δεν αποτελεί κατάπληξη το ότι η κολοκύθα συμπεριλαμβάνεται στις «Υπερτροφές».

Κρατήστε τη σάρκα και τους σπόρους της και χρησιμοποιήστε τα σε διάφορες συνταγές. Μπορείτε να τη συντηρήσετε έως και 6 μήνες, αφού το σκληρό της κέλυφος την κάνει ιδιαίτερα ανθεκτική.

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στο hippieteepee.gr έχουν πληροφοριακό χαρακτήρα.

Συμβουλεύεστε πάντα κάποιον ειδικό πριν εφαρμόσετε οποιαδήποτε πληροφορία. Η χρήση όσων αναφέρονται είναι αποκλειστικά και μόνον δική σας ευθύνη.

Πηγή : https://www.newspepper.gr

Ένα μήλο την ημέρα…

Όπως λέει άλλωστε και το γνωστό μας ρητό «ένα μήλο την ημέρα.. τον γιατρό τον κάνει πέρα»! Και όμως οι ποικιλίες των μήλων που υπάρχουν, δεν είναι μόνο τα «Γκόλντεν», τα «Ξινόμηλα», τα «Σμιθ» και τα κλασικά κόκκινα που γνωρίζουμε. Υπάρχουν δέκα διαφορετικές ποικιλίες μήλων.

Ένα μήλο περιέχει περίπου 8,4 mg βιταμίνης C, καθώς επίσης και ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2), βιταμίνη Κ, βιταμίνη Α, πυριδοξίνη (βιταμίνη Β6) και κάλιο. Είναι πλούσιο σε υδατάνθρακα (25 γραμμάρια περίπου) και δεν εμπεριέχει καθόλου λίπος. Ακόμη, εμπεριέχει 0.3 γραμμάρια πρωτεΐνης και 4.5 γραμμάρια φυτικές ίνες.

Φούτζι:

Η ποικιλία αυτή, έχει ένα χαρακτηριστικό ροζ – κόκκινο χρώμα. Η σάρκα τους είναι πολύ σκληρή, ενώ ο χυμός τους, είναι γλυκός σαν μέλι. 

Λέιντι Γουίλιαμς

Σ’ αυτήν την ποικιλία των μήλων, το χρώμα τους είναι κατά τα ¾ βαθύ κόκκινο. Όπως και τα «φούτζι», έχουν και αυτά σκληρή σάρκα. Ωριμάζουν αργά και αποκτούν γλυκιά γεύση. 

Γκραν Σμιθ:

Η φλούδα τους έχει ένα πρασινο-κίτρινο χρώμα. Η σάρκα τους είναι πράσινη και επειδή ακριβώς λιώνει εύκολα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε γλυκά και φαγητά. Κυκλοφορούν στην αγορά όλο τον χρόνο.

Ρουαγιάλ Γκαλα:

Έχουν ένα χαρακτηριστικό ανοιχτό κίτρινο με βαθύ κόκκινο χρώμα. Έχουν σκληρή σάρκα και ιδιαίτερα γλυκιά γεύση. Θεωρούνται ως μια από τις καλύτερες ποικιλίες. Κυκλοφορούν στην αγορά από τον Φεβρουάριο ως τον Μάιο.

Τζόναθαν:

Το χρώμα τους είναι πράσινο ανοιχτό και κατά λωρίδες κίτρινο ή κόκκινο. Η σάρκα τους είναι λευκή και τραγανή. Είναι αρκετά ζουμερά και γλυκά. Και αυτά κυκλοφορούν στην αγορά από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο.

Ρέντ Ντελίσιους:

Έχουν χαρακτηριστικό βαθύ κόκκινο χρώμα και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πρασινοκίτρινα με κόκκινες λωρίδες. Ιδιαίτερα γλυκιά γεύση. Χρησιμοποιήστε τόσο σε γλυκά όσο και σε σαλάτες. Κυκλοφορούν στην αγορά όλο τον χρόνο.

Μπράουμπερν:

Έχουν γυαλιστερή και κατακόκκινη φλούδα. Η σάρκα τους είναι πολύ γλυκιά, χρώματος κρεμ. Ιδανικό να συνοδέψει αλμυρά τυριά.

Γκόλντεν Ντελίσιους ή Μπανανόμηλα

Χαρακτηριστικό πρασινοκίτρινο χρώμα. Όσο ωριμάζουν το χρώμα τους γίνεται χρυσαφί. Πολύ αρωματικά με γλυκιά γεύση. Κυκλοφορούν στην αγορά από το τέλος Μαρτίου έως και τον Νοέμβριο.

Πινκ Λέιντι:

Αυτή η ποικιλία, είναι μια διασταύρωση μεταξύ Γκόλντεν και Λέιντι Γουίλιαμς. Το χρώμα τους είναι πρασινοκίτρινο με ανοικτό κόκκινο. Είναι μια ποικιλία κατάλληλη για ψήσιμο.

Μπόντζα:

Είναι μια ποικιλία που δεν κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά. Έχουν ένα πράσινο και κόκκινο χρώμα ανακατεμένο με άσπρη σφιχτή σάρκα.

Όλες οι ποικιλίες των μήλων, είναι κατάλληλες για κατανάλωση. Αν θέλετε τώρα να διατηρήσετε το σχήμα των κομματιών του μήλου, τότε μαγειρέψτε τα μέσα σε ζάχαρη ή σε σιρόπι. Οι ποικιλίες που έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη, όπως είναι τα Γκόλντεν, διατηρούν καλύτερα το σχήμα τους κατά το μαγείρεμα.

Φιρίκι:

Όσο πιο κόκκινο, τόσο πιο γευστικό και θρεπτικό είναι. Οι αντιοξειδωτικές και φαινολικές ουσίες του πολλαπλασιάζονται όσο μεγαλώνει η κόκκινη επιφάνεια. Πρέπει να τρώγεται με τη φλούδα, αλλιώς χάνει την αντιοξειδωτική του δράση. Το φιρίκι είναι μια σχετικά δυσεύρετη ποικιλία μήλου με χαρακτηριστικό άρωμα και σχήμα κι ιδιαίτερη γεύση που, συγκριτικά, ακόμη αφθονεί στο Πήλιο. Το βασικό μειονέκτημα της φιρικιάς για τον αγρότη, είναι ότι χρειάζεται γύρω στα δεκαπέντε χρόνια για να δώσει καρπό, ενώ οι κοινές μηλιές ήδη καρπίζουν στο τέταρτο ή πέμπτο έτος τους. Όπότε, το γεγονός και μόνο πως για να φυτέψει κανείς ένα κτήμα με φιρικιές, χρειάζεται να περιμένει δεκαπέντε χρόνια για να αρχίσουν αυτές να αποδίδουν είναι σίγουρα ανασταλτικό. Γίνεται υπέροχο γλυκό κουταλιού!

πηγή: http://www.my-family.gr

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΜΗΛΑ ΨΗΤΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΜΗΛΟΠΙΤΑ ΑΝΑΠΟΔΗ ΚΑΡΑΜΕΛΩΜΕΝΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΑΡΤΑ ΜΗΛΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Ρόδι, διατροφική αξία και η ιστορία του

Το ρόδι έχει κερδίσει επάξια τον χαρακτηρισμό της υπερτροφής, αφού μας προσφέρει πολύτιμα διατροφικά οφέλη.

Αλλά οι σπόροι ή ο χυμός από ρόδι συνοδεύεται και από κάποιες παρενέργειες τις οποίες λίγοι γνωρίζουν.

Τα ρόδια ανήκουν στην οικογένεια των μούρων. Το κόκκινο χρώμα που έχει το ρόδι προέρχεται από φυτικές χρωστικές (πολυφαινόλες) που βρίσκονται σε πολλά φυτικά τρόφιμα και λειτουργούν ως αντιοξειδωτικά στο σώμα, ενώ βοηθούν στην καταπολέμηση της φλεγμονής και της γήρανσης.

Όταν ανοίγετε ένα ρόδι, βρίσκετε μια αφθονία μικρών κόκκινων, στρογγυλών καρπών που έχουν γλυκιά αλλά και λίγο ξινή γεύση. Μέσα σε κάθε καρπό υπάρχει ένας μικρός σπόρος. Μπορείτε να τρώτε τους κόκκινους αυτούς καρπούς ολόκληρους, ή να πίνετε τον χυμό τους. Αλλά μην τρώτε τις λευκές περιοχές του ροδιού, που ονομάζονται μεμβράνες, γύρω από τους καρπούς.

Ρόδι: Θερμίδες και θρεπτικά συστατικά

Οι καρποί του ροδιού είναι γεμάτοι με θρεπτικά συστατικά και αντιοξειδωτικά, ουσίες που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη ή την καθυστέρηση της βλάβης στα κύτταρα. Μάλιστα, ο χυμός ροδιού έχει τρεις φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από άλλα ποτά πλούσια σε αντιοξειδωτικά, όπως το πράσινο τσάι και το κόκκινο κρασί.

Οι καρποί του ροδιού έχουν επίσης πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά και αποτελούν μια εξαιρετική προσθήκη στην ημερήσια συνιστώμενη μερίδα φρούτων, σύμφωνα με τις οδηγίες MyPlate του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ.

Το ρόδι (μερίδα ½ φλιτζανιού) περιέχει:

• 72 θερμίδες
• 27g  υδατάνθρακες
• 89g ζάχαρη
• 5g φυτικές ίνες (14% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης, ή DV)
• 205mg καλίου (περίπου 5% DV)
• 9mg βιταμίνη C (περίπου 10% DV για άνδρες, 12% DV για γυναίκες)
• 3μg βιταμίνη Κ (περίπου 18% DV)
• 33µg φυλλικού οξέος (περίπου 8% DV)

Ρόδι: Ποια είναι τα πιθανά οφέλη για την υγεία

Έρευνες δείχνουν ότι το ρόδι στις διάφορες μορφές του προσφέρει τα ακόλουθα οφέλη:

• Βοηθά στην προστασία από καρδιακές παθήσεις: Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το ρόδι μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της χοληστερόλης, η οποία με την σειρά της μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
• Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες: Η βιταμίνη C στο ρόδι έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, οι οποίες μπορεί να προστατεύσουν από πολλές κοινές ασθένειες, όπως ορισμένα είδη καρκίνου και διαβήτη τύπου 2.
• Χαμηλότερη αρτηριακή πίεση: Τα αντιοξειδωτικά που βρίσκονται στα ρόδια μπορεί να βοηθήσουν στην μείωση της υπέρτασης, η οποία μπορεί να διατηρήσει τις αρτηρίες, την καρδιά και τον εγκέφαλο σε καλή λειτουργία.
• Βοήθεια με την στυτική δυσλειτουργία: Μια μελέτη έδειξε ότι η κατανάλωση 235ml χυμού ροδιού κάθε μέρα βοήθησε σχεδόν τους μισούς συμμετέχοντες στην μελέτη να παρατηρήσουν βελτίωση στις στύσεις τους.
• Προστασία από ορισμένους τύπους καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του προστάτη: Μερικές μικρές μελέτες δείχνουν ότι η κατανάλωση χυμού ροδιού μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξάπλωσης των καρκινικών κυττάρων του προστάτη.

Είναι τα ρόδια μια καλή τροφή για απώλεια βάρους;

Το να τρώτε πολλά ρόδια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα αδυνατίσετε εύκολα. Δεν έχει γίνει πολλή έρευνα που να δείχνει ότι τα ρόδια συμβάλλουν στην απώλεια βάρους και οι μελέτες που υπαινίσσονται ότι υπάρχει αυτή η συσχέτιση ήταν πολύ μικρές ή όχι αρκετά σημαντικές για να βγάλουμε συμπεράσματα.

Τούτου λεχθέντος, το ρόδι ως μέρος μιας υγιεινής διατροφής μπορεί να συμβάλλει στις προσπάθειες απώλειας βάρους, επειδή περιέχει φυτικές ίνες, οι οποίες συμβάλλουν στο αίσθημα πληρότητας. Έτσι, μπορεί να καταλήξετε να τρώτε λιγότερο και ως αποτέλεσμα, να χάσετε βάρος.

Ρόδι: Παρενέργειες και πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία

Τα ρόδια είναι γενικά πολύ υγιεινά και ασφαλή φρούτα. Ωστόσο, υπάρχει πιθανότητα ορισμένοι άνθρωποι να εμφανίσουν αλλεργικές αντιδράσεις όταν τρώνε ρόδια. Συνήθως θα εμφανίζουν κλασικά σημάδια αλλεργίας, όπως φαγούρα στα μάτια, ή δυσκολία στην αναπνοή.

Ο χυμός ροδιού μπορεί να αλληλεπιδράσει αρνητικά με ορισμένα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αραιωτικών αίματος και φαρμάκων για την χοληστερόλη και την υπέρταση.

Είναι σώφρον να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, προτού αποφασίσετε να καταναλώσετε σε τακτική βάση οποιαδήποτε μορφή ροδιού, ώστε να σας συμβουλεύσει για πιθανές παρενέργειες για εσάς.

Πηγές: https://consumer.healthday.com, https://www.everydayhealth.com

https://www.iatropedia.gr/diatrofi

Με το ρόδι μπορούμε να φτιάξουμε μαρμελάδα, χυμό, γλυκά, να το προσθέσουμε σε σαλάτες…

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ ΜΕ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΡΟΔΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Η φράουλα αποτελεί ένα από τα αγαπημένα φρούτα της άνοιξης. Στη χώρα μας, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής η ευρωπαϊκή φράουλα, που έχει μικρό μέγεθος και γλυκιά γεύση.
Αντέχει αρκετά, στις χειμερινές χαμηλές θερμοκρασίες, όμως μία απότομη αλλαγή θερμοκρασίας ή ένας παγετός μπορεί να τη βλάψει.

Η φράουλα φυτεύεται το φθινόπωρο έτσι ώστε να υπάρχει παραγωγή το επόμενο έτος. Η αυξανόμενη ζήτησή της, την μετέτρεψε σε μονοετές φυτό με πιο εντατική καλλιέργεια ακόμη και σε θερμοκήπια. Η συγκομιδή της γίνεται μόλις κοκκινίσει, συνήθως νωρίς την άνοιξη.

Λόγω της ιδιαίτερης ευαισθησίας της, συνηθίζεται η καλλιέργεια της να γίνεται όσο γίνεται πιο κοντά στα κέντρα ζήτησης και κατανάλωσης. Από θρεπτικής άποψης, οι φράουλες, αποτελούν από τις πλουσιότερες πηγές βιταμίνης C στη φύση. Υψηλή είναι επίσης η περιεκτικότητά τους και σε, φυλικό οξύ, μαγγάνιο, κάλιο.Τα συστατικά αυτά που βοηθούν τη βέλτιστη ανάπτυξη και δράση των διαφόρων συστημάτων του οργανισμού, όπως του ανοσοποιητικού, του νευρικού, του καρδιαγγειακού, του κυκλοφορικού κ.α..

Πηγή: neadiatrofis.gr

Λευκή φράουλα

Οι λευκές φράουλες ή ανανοφράουλες είναι ένα παράξενο και εξωτικό φρούτο που κινδύνευε με εξαφάνιση πριν διασωθεί από μια ομάδα Ολλανδών αγροτών.

Το 2003 αυτή η παράξενη ποικιλία φράουλας είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Χάρη στην έγκαιρη δράση αυτών των αγροτών συνεχίζει να υπάρχει σήμερα, χωρίς να διατρέχει πλέον κίνδυνο.

Στις σημερινές αγορές υπάρχουν πολλά εξωτικά φρούτα που είναι «σπάνια», είτε επειδή καλλιεργούνται δύσκολα είτε επειδή παράγουν καρπούς μία ή δύο φορές το χρόνο. Αυτή είναι η περίπτωση της άσπρης φράουλας, η οποία είτε δεν υπάρχει σε πολλά μέρη του κόσμου είτε υπάρχει σε τόσο περιορισμένες ποσότητες που οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν την ύπαρξή της.

Ιστορία

Λέγεται ότι κατάγεται από τη Χιλή, όμως μετά το 1700 εξήχθη στη Γαλλία και από εκεί μεταφέρθηκε σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.

Αυτό το μικρό φρούτο είναι αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο διαφορετικών ειδών φράουλας (της Fragaria virginiana και της Fragaria chiloensis), και τα δύο αμερικανικής προέλευσης. Στο υβρίδιο, που δημιουργήθηκε κατά λάθος, δόθηκε η ονομασία Fragaria x ananassa για να υποδεικνύεται ότι ήταν εξ αρχής υβρίδιο και να γίνεται αναφορά στο άρωμα και στη γεύση ανανά που χαρακτηρίζουν αυτή τη φράουλα (ananassa).

Ενώ οι άσπρες φράουλες κάποτε πωλούνταν στις αγορές της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής (όπου αναπτύσσονταν εύκολα), η έλλειψη ενδιαφέροντος από τους αγρότες σε άλλα μέρη του κόσμου οδήγησε σε μείωση της φύτευσης και της καλλιέργειάς τους, προκαλώντας σχεδόν την εξαφάνιση της ποικιλίας.

Όμως το 2003 μερικοί Ολλανδοί αγρότες αποφάσισαν να συνδυάσουν τις προσπάθειές τους για να σώσουν το απειλούμενο είδος και να το ξαναφέρουν στη Γαλλία για εμπορικούς σκοπούς.

Πηγή: https://meygeia.gr

Κάστανα θρεπτικά στοιχεία και οφέλη

Τα κάστανα είναι χαμηλά σε λιπαρά και πλούσια σε βιταμίνη C. Μοιάζουν περισσότερο με φρούτα παρά με ξηρούς καρπούς. Έχουν έναν ακανθώδη φλοιό και ένα σκούρο καφέ κέλυφος.

Τα κάστανα αποτελούν πολύτιμη πηγή τροφής για τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μπορούν να καταναλωθούν ωμά, ψημένα, αλεσμένα σε αλεύρι, ή ανακατεμένα σε γλυκά. Αναπτύσσονται σε δέντρα του γένους Castanea. Πολλά δέντρα αυτού του γένους μπορούν να ζήσουν για 500 χρόνια ή περισσότερο!

Κάστανα: Οφέλη για την υγεία

Είναι πλούσια σε βιταμίνη C, κάτι που τα καθιστά μοναδικά μεταξύ των ξηρών καρπών. Μάλιστα, μισό φλιτζάνι ωμό κάστανο σας δίνει 35-45% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης (DV) σε βιταμίνη C.

Τα κάστανα χάνουν μέρος της βιταμίνης C, αν τα βράσετε ή τα ψήσετε, αλλά εξακολουθούν να παρέχουν 15-20% DV. Για να διατηρήσετε περισσότερη βιταμίνη C κατά το μαγείρεμα, μπορείτε να τα ψήσετε σε χαμηλότερες θερμοκρασίες ή να χρησιμοποιήσετε έναν αφυγραντήρα τροφίμων για να τα αφυδατώσετε.

Από την άλλη, παραμένουν καλή πηγή αντιοξειδωτικών, ακόμη και μετά το μαγείρεμα. Είναι πλούσια σε γαλλικό (gallic acid) και ελλαγικό οξύ (ellagic acid), δύο αντιοξειδωτικά που αυξάνονται σε συγκέντρωση, όταν μαγειρεύονται.

Τα κάστανα έχουν αυτά τα επιπλέον οφέλη για την υγεία:

Υγεία της καρδιάς

Τα αντιοξειδωτικά και τα μέταλλα, όπως το μαγνήσιο και το κάλιο, βοηθούν στην μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών προβλημάτων, όπως καρδιακές παθήσεις, ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα κάστανα είναι μια καλή πηγή αυτών των θρεπτικών συστατικών και μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της υγείας της καρδιάς σας.

Καλύτερη πέψη

Τα κάστανα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην βελτίωση της πέψης σας. Είναι μια καλή πηγή φυτικών ινών, οι οποίες βοηθούν στην τακτική κίνηση του εντέρου και υποστηρίζουν την ανάπτυξη υγιών βακτηρίων στο έντερο σας (μικροβίωμα). Επίσης δεν περιέχουν γλουτένη, γεγονός που τα καθιστά μια υγιεινή επιλογή για άτομα με κοιλιοκάκη.

Έλεγχος του σακχάρου

Οι φυτικές ίνες στα κάστανα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση του σακχάρου στο αίμα. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες εξασφαλίζει ότι το σώμα σας απορροφά αργά τα άμυλα. Αυτό βοηθά στο να μην αυξάνεται απότομα το σάκχαρο στο αίμα, κάτι που είναι επικίνδυνο για άτομα με διαβήτη. Επιπλέον, έχουν χαμηλή τιμή γλυκαιμικού δείκτη (54). Τα τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη δεν προκαλούν σημαντικές αλλαγές στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας, όταν τα τρώτε.

Κάστανα: Θερμίδες και θρεπτική αξία

Τα κάστανα είναι χαμηλότερα σε θερμίδες από πολλά άλλα είδη ξηρών καρπών. Αποτελούν καλή πηγή αμινοξέων, μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, αντιοξειδωτικών, φαινολών και βιταμίνης C.

Θα βρείτε επίσης μια ποικιλία βιταμινών και μετάλλων, όπως:

• Βιταμίνη C
• Βιταμίνη Ε
• Βιταμίνη Α
• Βιταμίνες του συμπλέγματος Β
• Ασβέστιο
• Μαγνήσιο
• Ψευδάργυρο
• Σίδηρο
• Χαλκό
• Μαγγάνιο

Θρεπτικά συστατικά ανά μερίδα (1/4 φλιτζάνι ωμά κάστανα):

• Θερμίδες: 77
• Πρωτεΐνη: 1 γραμμάριο
• Λίπος: 1 γραμμάριο
• Υδατάνθρακες: 17 γραμμάρια
• Ίνες: 3 γραμμάρια
• Ζάχαρη: 0 γραμμάρια
• Χοληστερόλη: 0 χιλιοστόγραμμα
• Νάτριο (αλάτι): 1 χιλιοστόγραμμο

Το 1/4 φλιτζάνι ψημένα κάστανα περιέχει:

• Θερμίδες: 88
• Πρωτεΐνη: 1 γραμμάριο
• Λίπος: 1 γραμμάριο
• Υδατάνθρακες: 19 γραμμάρια
• Ίνες: 2 γραμμάρια
• Ζάχαρη: 4 γραμμάρια
• Χοληστερόλη: 0 χιλιοστόγραμμα
• Νάτριο: 1 χιλιοστόγραμμο

Τι πρέπει να προσέξετε

Τα ωμά κάστανα είναι ασφαλή για κατανάλωση για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, περιέχουν ταννικό οξύ (tannic acid), πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να προκαλέσουν:

• ερεθισμό του στομάχου
• ναυτία
• ηπατική βλάβη, εάν έχετε ηπατική νόσο, ή αν αντιμετωπίζετε πολλά νεφρικά προβλήματα

Πηγή: https://www.webmd.com

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΚΑΣΤΑΝΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Φασολάκια φρέσκα διατροφικές αξίες και οφέλη

Πόσο μου αρέσουν τα φρέσκα φασολάκια που τώρα είναι η εποχή τους.

Ειδικά η μυρωδιά της χλωροφύλλης με τρελαίνει.

Όπως και να τα μαγειρέψουμε είναι πολύ νόστιμα.

Λαδερά, με κρέας η ακόμη και σκέτα σαλάτα.

Παρακάτω θα βρείτε τις παραπομπές για συνταγές.

Διαβάστε και πως τα διαλέγουμε, πως τα συντηρούμε…. 

Παρά το όνομά τους τα πράσινα φασολάκια δεν θεωρούνται σε καμία περίπτωση φασόλια από άποψη διατροφής. Είναι λαχανικά και μάλιστα περισσότερο θρεπτικά σε σχέση με τον αρακά και τις μπάμιες.

Τα πράσινα φασολάκια είναι επίσης γνωστά και ως χλωρά (φρέσκα) φασόλια.

Ένα φλιτζάνι (κούπα) φασολάκια, δηλαδή περίπου 100 g παρέχουν 44 θερμίδες, 0,4 g λίπους, 9,9 g υδατάνθρακες, 4 g φυτικών ινών, 3 g ζάχαρης και 2,4 g πρωτεΐνης.

Αποτελούν μια πλούσια πηγή βιταμινών Α, C και Κ, καθώς επίσης περιέχουν φυλλικό οξύ, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, σίδηρο, μαγνήσιο και κάλιο.

Η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών όλων των ειδών έχει συνδεθεί από καιρό με μειωμένο κίνδυνο πολλών δυσμενών συνθηκών υγείας. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η αύξηση της κατανάλωσης φυτικών τροφών όπως τα πράσινα φασόλια μειώνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας, διαβήτη, καρδιακών παθήσεων και συνολικής θνησιμότητας, ενώ προωθεί την υγιή επιδερμίδα, την αύξηση της ενέργειας και το συνολικά χαμηλότερο βάρος.

Διαβάστε παρακάτω ποιοι είναι οι τομείς όπου λειτουργούν προστατευτικά και έχουν οφέλη για την υγεία τα πράσινα φασολάκια.

Καρκίνος

Τα πράσινα φασολάκια έχουν μεγάλη ποσότητα χλωροφύλλης, που μπορεί να εμποδίσει τις καρκινογόνες επιδράσεις των ετεροκυκλικών αμινών που παράγονται όταν ψήνουμε στη σχάρα κρέατα σε υψηλή θερμοκρασία. Εάν έχετε την τάση να τρώτε το κρέας στα κάρβουνα, φροντίστε να το συνδυάσετε με τα πράσινα λαχανικά, όπως είναι τα φρέσκα φασολάκια, ώστε να μειώσετε τον κίνδυνό σας.

Γονιμότητα

Για τις γυναίκες που βρίσκονται στην αναπαραγωγική ηλικία, η κατανάλωση περισσότερου σιδήρου από φυτικές πηγές, όπως είναι το σπανάκι, τα φασόλια και τα πράσινα φασολάκια φαίνεται πως προωθεί τη γονιμότητα, σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Η επαρκής πρόσληψη φυλλικού οξέος είναι επίσης απαραίτητη για τις έγκυες γυναίκες, προκειμένου να προστατεύσουν το έμβρυο από τις αναπτυξιακές ανωμαλίες του κεντρικού νευρικού σωλήνα. Ένα φλιτζάνι πράσινα φασόλια περιέχει περίπου το 10% των ημερήσιων αναγκών φυλλικού οξέος και το 6% του σιδήρου.

Αποτρέπουν την κατάθλιψη

Η κάλυψη των καθημερινών αναγκών σε φυλλικό οξύ μπορεί επίσης να βοηθήσει σε ό,τι αφορά την κατάθλιψη. Η επαρκής κατανάλωση φυλλικού οξέος μπορεί να αποτρέψει την περίσσεια της ομοκυστεΐνης στο σώμα, η οποία εμποδίζει το αίμα και τα άλλα θρεπτικά συστατικά να φτάσουν στον εγκέφαλο. Η περίσσεια ομοκυστεΐνης μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή των ορμονών που κάνουν τον οργανισμό μας να αισθάνεται καλά, όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη, η νορεπινεφρίνη, που ρυθμίζουν τη διάθεση, τον ύπνο, ακόμα και την όρεξη.

Υγιή οστά

Η χαμηλή πρόσληψη βιταμίνης Κ έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο για κάταγμα οστού. Η επαρκής κατανάλωση βιταμίνης Κ βελτιώνει την υγεία των οστών, ενεργώντας ως τροποποιητής πρωτεϊνών στον πυρήνα (μήτρα) των οστών, βελτιώνει την απορρόφηση του ασβεστίου και μειώνει την ουρική έκκριση ασβεστίου. Ένα φλιτζάνι πράσινα φασόλια παρέχει 14,4 μικρογραμμάρια βιταμίνης Κ (σχεδόν το 20% των ημερήσιων αναγκών), καθώς και 4% ασβεστίου.

Πηγή:https://medinova.gr/poia-einai-ta-ofeli-tis-ygeias-apo-ta-prasina-fasolakia/

Τσαουλιά, μπαρμπούνια, χάντρες και αμπελοφάσουλα, σε πρωτότυπους συνδυασμούς, πρωταγωνιστούν στο καλοκαιρινό τραπέζι.

Φρεσκοκομμένα και δροσερά, τα φασολάκια είναι τώρα στα καλύτερά τους. Οι νότιες περιοχές της χώρας έχουν πρώιμη παραγωγή, που ξεκινά στα μέσα του Μαΐου και μέχρι τον Οκτώβριο δίνουν καρπό οι περισσότερες ποικιλίες σε όλη την Ελλάδα. Από τις τρεις πιο δημοφιλείς ποικιλίες νωπών φασολιών, πρώτα βγαίνουν στους πάγκους τα μπαρμπούνια, ύστερα τα τσαουλιά και τελευταία εμφανίζονται, συνήθως τον Ιούλιο, τα αμπελοφάσουλα. Στις λαϊκές αγορές των παραγωγών μπορείτε να αναζητήσετε και πιο ιδιαίτερες ποικιλίες, όπως είναι τα άσπρα βουτυράτα, τα κίτρινα καναρίνια της Δυτικής Ελλάδας και τα γνωστά φασόλια Καρατζόβας από την Αριδαία.

Αν και τώρα πια με την καλλιέργεια σε θερμοκήπια βλέπουμε φασολάκια στην αγορά σχεδόν όλο το χρόνο, καλύτερα να κάνουμε υπομονή και να προτιμάμε τα υπαίθρια στην εποχή τους. Ακόμη, επειδή τα φασολάκια επιβαρύνονται με ψεκασμούς, όταν επιλέγουμε συμβατικής καλλιέργειας, φροντίζουμε να τα πλένουμε πολύ καλά με άφθονο νερό. Υπάρχουν φυσικά και τα βιολογικά, που είναι ιδιαίτερα νόστιμα, αρωματικά και απαλλαγμένα από χημικά. Η διαφορά στην τιμή των συμβατικών και των βιολογικών είναι ελάχιστη.

Οι ελληνικές ποικιλίες και τα χαρακτηριστικά τους

Πώς τα διαλέγουμε;

Καθάρισμα και συντήρηση;

Τσαουλιά

Πρόκειται για τον βασιλιά των χλωρών φασολιών. Είναι τα πράσινα, στρογγυλά φασολάκια που μοιάζουν με λεπτά δάχτυλα και έχουν στρογγυλεμένες άκρες. Μπορούν να φτάσουν σε μήκος και τα 25 εκ. Η γεύση τους είναι απαλή και ελαφριά. Δεν αντέχουν τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, γι’ αυτόν το λόγο λιγοστεύουν στις αγορές όσο αυξάνεται η ζέστη και δίνουν τη θέση τους στα πιο δυνατά και ανθεκτικά αμπελοφάσουλα. Τα τσαουλιά, από τη στιγμή που έχουν κοπεί, έχουν διάρκεια ζωής μία εβδομάδα.

Ταιριάζουν πολύ με κρέας, κυρίως με μοσχαράκι, επειδή είναι ανάλαφρα και αρωματικά. Η ντομάτα όπως επίσης και οι λεμονάτες σάλτσες με άνηθο τα απογειώνουν. Γιαούρτι, κατίκι και ανθότυρο συνοδεύουν τα φασολάκια, δίνοντάς τους ακόμη μεγαλύτερη φρεσκάδα. Λίγο πριν από το σερβίρισμα μπορούμε να τους προσθέσουμε φρέσκο κρεμμυδάκι.

Μπαρμπούνια:

Είναι μια μεγάλη κατηγορία που περιλαμβάνει κοκκινωπά και πράσινα φασόλια. Και τα δύο έχουν πολύ δυνατή γεύση, που μοιάζει με εκείνη των οσπρίων. Είναι πλακέ, πεπλατυσμένα και στις άκρες, και φτάνουν σε μήκος τα 15 εκ. Τα πράσινα μαγειρεύονται ολόκληρα. Από τα κοκκινωπά, τιγρέ (που ανήκουν στην υποποικιλία Borlotto) χρειάζεται να αφαιρέ­σουμε τον σκληρό φλοιό και να κρατή­σουμε τα σπέρ­ματα που βρί­σκο­νται στο εσωτερικό. Τα σπέρματα είναι οι χάντρες, δηλαδή αυτά που έχουν κόκκινες ρίγες· τις καταναλώνουμε τόσο νωπές όσο και ξερές. Με το μαγείρεμα αλλάζουν χρώμα και γίνονται πολύ σκούρες, σχεδόν καφετιές.

Ταιριάζουν καλύτερα με λαχανικά και λευκά τυριά και λιγότερο με κρέας, επειδή η γεύση τους είναι πολύ δυνατή και η αυξημένη ποσότητα πρωτεΐνης θα βαρύνει γευστικά το αποτέλεσμα. Ακόμη, τους πάνε οι κόκκινες ντοματένιες σάλτσες, ο δυόσμος, ο βασιλικός και ο φρέσκος κόλιανδρος. Λευκά τυριά, όπως μια βαρελίσια φέτα ή ένα γεμάτο κατσικίσιο, κάνουν πολύ νόστιμες κόντρες με τη γήινη γεύση τους. Από μπαχαρικά, προτείνουμε τα γλυκά πιπέρια, όπως η πάπρικα.

Αμπελοφάσουλα:

Είναι τα πολύ λεπτά, σκουροπράσινα και μακριά φοσολάκια. Εχουν γεύση λιγότερο γλυκιά από τα άλλα δύο είδη. Από αυτά προκύπτουν τα μαυρομάτικα. Τα πρώιμα βγαίνουν στα μέσα Ιουνίου και τα όψιμα τα βρίσκουμε μέχρι και τέλος Οκτώβρη. Ποικίλλουν σε μέγεθος, από 10 εκ. μέχρι και 60 εκ. Το συνηθισμένο μήκος τους είναι περίπου 20 εκ. Τα πολύ μακριά αμπελοφάσουλα που τα τελευταία χρόνια τα βρίσκουμε στην αγορά ανήκουν σε ένα άλλο είδος, το οποίο ευδοκιμεί σε ακόμη πιο υψηλές θερμοκρασίες και καλλιεργείται ακριβώς για το μεγάλο μήκος των λοβών του. Δεν στερείται νοστιμιάς, αν και αρκετές φορές έχει πιο τραχιά επιφάνεια από τα μικρότερα σε μήκος.

Ταιριάζουν πολύ με όξινες σάλτσες, όπως τα δροσερά λαδολέμονα, το λευκό ξίδι και οι βινεγκρέτ εσπεριδοειδών ή απλώς με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και μια φρέσκια τριμμένη ντομάτα. Στις σαλάτες με αμπελο­φάσουλα μπορούμε να πασπα­λίσουμε καβουρδισμέ­νο σουσάμι, ενώ ταιριαστά είναι και τα λεμονάτα μπαχαρικά, όπως το τζίντζερ σε σκόνη ή το σουμάκ και το λευκό πιπέρι.

Πηγή: https://www.kathimerini.gr/k/gastronomos/917733/kalokairina-fasolakia/

Στην αγορά υπάρχουν και τα φρέσκα κίτρινα φασολάκια, Το γαλλικό φασόλι “Titania” (Phaseolus vulgaris) είναι μια πρώιμη, κίτρινη ποικιλία

Θα βρούμε και μπαρμπουνοφάσουλα που έχουν μέσα τις χάντρες που είναι πολύ νόστιμα φασόλια.

Eίναι μεν φρέσκα αλλά μοιάζουν με τα ξερά.

Τρώγονται μόνο οι σπόροι τους, που είναι σαρκώδεις και πολύ νόστιμοι.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΛΑΔΕΡΑ ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΜΕ ΑΥΓΑ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Αμύγδαλα διατροφικά οφέλη και η ιστορία τους

Τα αμύγδαλα μπορούν να φαγωθούν ωμά ή ψημένα και αλατισμένα. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Χετταίοι, οι Ρωμαίοι και οι Ευρωπαίοι τον Μεσαίωνα τα χρησιμοποιούσαν και στην μαγειρική, κάτι που γίνεται ακόμα και σήμερα.

Επίσης καβουρντισμένα και τριμμένα, λιωμένα ή και ολόκληρα χρησιμοποιούνται και στη ζαχαροπλαστική.

Στην Ελλάδα γνωστά γλυκά που παρασκευάζονται με βάση τα αμύγδαλα είναι τα αμυγδαλωτά. Επίσης τα αμύγδαλα χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη γέμιση σοκολάτας.

Τα αμύγδαλα περιέχουν 18% πρωτεΐνη.

Οι καρποί είναι από τις βασικές τροφές των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των μεταγενέστερων λαών. Η ιστορία αναφέρει ότι οι ξηροί καρποί όχι μόνο ήταν γνωστοί από τους πανάρχαιους χρόνους, αλλά οι λαοί τους είχαν συσχετίσει με περίεργες και παράξενες δοξασίες.

Οι αρχαίοι Πέρσες για παράδειγμα, πίστευαν ότι τρώγοντας πέντε αμύγδαλα πριν την οινοποσία, προλάβαιναν την μέθη και τα δεινά αποτελέσματά της. 

Επίσης πίστευαν ότι τα αμύγδαλα απωθούσαν τις μάγισσες και ότι συνέβαλαν στο να αυξηθεί η ποσότητα γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες.

Η μη εξημερωμένη αμυγδαλιά εμφανίζεται σε ανασκαφές στην Ελλάδα από το 8.000 π.Χ. έως το 3.000 π.Χ. που γίνεται η εξημέρωση της. Η εξημερωμένη αμυγδαλιά ήταν ευρέως γνωστή στους Εβραίους από τον 16ο π.χ. αιώνα.

Όταν πέθανε ο Αιγύπτιος βασιλιάς Τουταγχαμών γύρω στο 1325 π.Χ. τα αμύγδαλα ήταν μία από τις τροφές που τοποθετήθηκαν στον περίφημο τάφο του για να τον τρέφουν στη μετά θάνατο ζωή του.

Στους Έλληνες και τους Πέρσες αναφέρεται σαφώς ως εδώδιμο από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Από την Ελλάδα διαδόθηκε στην Ιταλία κατά τον 2ο π.Χ. αιώνα η δε Λατινική ονομασία του αμυγδάλου ήταν nux Graecum (= ελληνικό καρύδι. Πηγή: wikipaidia

Δεν είναι τυχαίο το ότι οι ξηροί καρποί θεωρούνται πολύτιμα προϊόντα της φύσης ακόμα και πριν χιλιάδες χρόνια, αφού αποτελούν μια πηγή ενέργειας, θρεπτικών συστατικών και στοιχείων που έχουν την ιδιότητα να προλαβαίνουν πολλές ασθένειες, από καρδιαγγειακά νοσήματα μέχρι καρκίνο. Λειτουργούν ευεργετικά στη λειτουργία της καρδιάς, βοηθούν στην αποφυγή καρδιαγγειακών επιπλοκών και εμφάνισης καρκίνου.

Επίσης είναι ωφέλιμη τροφή για τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα.

Οι καρποί, όπως και ο σπόροι, είναι τα μελλοντικά φυτά και δέντρα, οπότε η φύση τα κάνει πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Οι ξηροί καρποί στη διατροφή μας, αποτελούν μια πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών, ασβεστίου, φωσφόρου, ψευδαργύρου, υδατανθράκων, φυλλικού οξέος, βιταμινών Α και Ε, χαλκού, σεληνίου, αντιοξειδωτικών στοιχείων και ωμέγα 3 λιπαρών οξέων.

Η κατανάλωσή τους λοιπόν, μπορεί και πρέπει, ν’ αποτελεί κομμάτι ενός υγιεινού και ισορροπημένου διαιτολογίου.

Ο συνδυασμός των ξηρών καρπών με αποξηραμένα φρούτα αποτελεί ένα υγιεινό σνακ. Η συμμετοχή τους σε συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής κάνουν τις γεύσεις πιο πλούσιες και εξωτικές.

Οι καρποί είναι βέβαια πηγές πολύτιμων διατροφικών στοιχείων αλλά ταυτόχρονα περιέχουν μεγάλες ποσότητες λιπαρών ουσιών, κυρίως πολυακόρεστων, με αποτέλεσμα να έχουν υψηλή θερμιδική αξία. Για παράδειγμα, 100γρ. ξηρών καρπών προσδίδουν από 350-500 θερμίδες. Το μυστικό όμως είναι η τακτική και με μέτρο κατανάλωσή τους όπως εξάλλου ισχύει και για όλα τα είδη διατροφής.

Οι ξηροί καρποί :

•  Παίζουν σπουδαίο ρόλο στην μείωση των καρδιακών και άλλων χρόνιων παθήσεων
•  Μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερίνης
•  Περιέχουν φυτικές ίνες
•  Περιέχουν φυτικές στερόλες, που περιορίζουν την αρτηριοσκλήρυνση
•  Είναι σημαντική πηγή φυλλικού οξέως το οποίο έχει επιδείξει ότι μειώνει το ποσοστό των γενετικών ανωμαλιών όταν λαμβάνεται από τις εγκύους.

Το αμύγδαλο είναι ο βασιλιάς των καρπών και περιέχει 1/3 περισσότερη πρωτεΐνη από ένα αυγό ιδίου βάρους.

Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, λιπαρά και βασικά μέταλλα όπως ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο, το κάλιο και ο σίδηρος, καθώς επίσης και σε ορισμένες βιταμίνες του συμπλέγματος Β.

Τα κουκουνάρια περιέχουν τα υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης από όλους τους άλλους ξηρούς καρπούς και είναι ένα νοστιμότατο γαρνίρισμα σε χορτοφαγικές συνταγές και σαλάτες.

Τα φουντούκια έχουν τα λιγότερα λίπη από όλους τους ξηρούς καρπούς.

Τα φιστίκια Βραζιλίας είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πρωτεΐνες και σίδηρο, αλλά πρέπει να τρώγονται με μέτρο, επειδή περιέχουν πολλές θερμίδες.

Τα καρύδια περιέχουν υψηλές ποσότητες ω-3 λιπαρών οξέων, τα οποία χαμηλώνουν την χοληστερίνη.

Τα φουντούκια είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, σίδηρο και θειαμίνη.

Οι ωμοί και ανάλατοι ξηροί καρποί για μερικούς ανθρώπους μπορεί να είναι δύσπεπτοι, αλλά είναι προτιμότεροι.

Ιδιαίτερα για τα άτομα που παρουσιάζουν αρτηριακή υπέρταση, συστήνεται η κατανάλωσή τους στην ανάλατη μορφή.

Επειδή οι ξηροί καρποί έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε λίπη, μπορεί να ταγκίσουν πολύ εύκολα αν ξεφλουδιστούν, οπότε και γίνονται επικίνδυνοι για την υγεία.

Όποτε είναι δυνατόν, να αγοράζετε τους καρπούς με το περίβλημά τους, να τους αποθηκεύετε αξεφλούδιστους σε αεροστεγή βάζα μέσα στο ψυγείο και να τους καταναλώνετε γρήγορα.

Την επόμενη φορά λοιπόν που δεν θα αντισταθείτε σε μία χούφτα αμύγδαλα ή καρύδια, απολαύστε τα, αλλά καταναλώστε τα σε πολύ μικρές ποσότητες, ώστε να μην στερηθείτε ούτε την γεύση, αλλά ούτε και τις ευεργετικές τους ιδιότητες!

Πηγή:http://www.kosivas.gr/p3.html

Ανάλογα με την ποικιλία του δέντρου, τα σπέρματα είναι γλυκά ή πικρά.

Τα αμύγδαλα περιέχουν 25-40% αμυγδαλέλαιο, που χρησιμοποιείται στη φαρμακοποιία, την κοσμετολογία και στην αρωματοποιία. Σε πολλά κράτη τα αμύγδαλα χρησιμοποιούνται για την ίαση από νευρικές και διατροφικές ανωμαλίες καθώς και για την πρόληψη του καρκίνου. Σε ορισμένες χώρες η αμυγδαλιά-νάνος καλλιεργείται και ως διακοσμητικό φυτό.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΨΩΜΙΟΎ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ ΚΑΝΕΛΑΣ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟΣΚΟΝΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΠΕΤΑΛΑΚΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟΣΚΟΝΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Πιπεριές-ποικιλίες-διατροφική αξία και οφέλη

Οι πιπεριές είναι ένα από τα πιο αγαπημένα λαχανικά στη μαγειρική. Χρησιμοποιούνται σε πολλά κλασικά φαγητά, όπως στα λαχταριστά γεμιστά, στις σαλάτες και φυσικά στην πίτσα. Πέρα από τη χρήση τους, όμως, ξέρετε τη διατροφική τους αξία; Αρχικά, να πούμε πως οι πιπεριές χωρίζονται σε δύο βασικά είδη -τις γλυκές πιπεριές και τις καυτερές-, ενώ συνολικά υπάρχουν 50 περίπου ποικιλίες ανά τον κόσμο.

Λίγη ιστορία
Οι περιοχές προέλευσης της πιπεριάς εντοπίζονται στην Κεντρική Αμερική και στο βόρειο κομμάτι της Νότιας Αμερικής. Οι πιπεριές του Μεξικού και της Νότιας Αμερικής ανακαλύφθηκαν από τον Κολόμβο και έγιναν γνωστές σε όλο τον κόσμο και ειδικά στην Ινδία και την Κίνα.

Το χρώμα στις πιπεριές μπορεί να είναι πράσινο, κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί και πιο σπάνια ακόμη λευκό και μοβ, ανάλογα με το πότε είναι η συγκομιδή τους και σε ποια ποικιλία ανήκουν. O όρος «γλυκιά πιπεριά» χρησιμοποιείται συχνά για τις μεγάλες πιπεριές που έχουν σχήμα καμπάνας, ανεξάρτητα από το χρώμα τους.

Διατροφική αξία
Οι διαφορετικές ποικιλίες πιπεριάς αποδίδουν περίπου την ίδια ενέργεια ανά γραμμάριο, δηλαδή, περίπου 25 kcal/100 γρ. Επίσης οι πιπεριές είναι μέτριες έως και καλές πηγές καλίου και συνιστούν ακόμη πολύ καλές πηγές βιταμίνης C, έχοντας 1,5 φορά την περιεκτικότητα του πορτοκαλιού (αν τις καταναλώσεις στην ίδια ποσότητα).

Η πιπεριά Φλωρίνης

είναι η ποικιλία κόκκινης πιπεριάς, η οποία καλλιεργείται στη Μακεδονία. Οι καρποί της, έχουν μήκος 15-20 εκατοστά και πλάτους 4-5 εκατοστά. Είναι παχύσαρκη με γλυκιά γεύση, κατάλληλη για σαλάτα, κατάψυξη ή κονσερβοποίηση. Είναι πλούσια σε βιταμίνες C, A, K και E.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΓΕΜΙΣΤΕΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΜΕ ΡΥΖΙ ΚΑΙ ΠΛΙΓΟΥΡΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Οι κόκκινες κλασικές πιπεριές

είναι πιο πλούσιες σε υδατοδιαλυτές βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία σε σχέση με τις πράσινες και τις κίτρινες.

Αντίστοιχα, η κλασική πράσινη πιπεριά

είναι καλύτερη πηγή βιταμίνης K (Η βιταμίνη Κ είναι απαραίτητη για τη σύνθεση πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην πήξη του αίματος, αλλά και σε άλλες φυσιολογικές λειτουργίες).

Ωστόσο, η πιο πλούσια σε βιταμίνη Α, όπως ίσως προδίδει και το χρώμα της είναι η κόκκινη πιπεριά.

Οι καυτερές πιπεριές είναι κι αυτές πολύ καλές πηγές βιταμίνης Α.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΥΤΕΡΕΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΤΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥΣ

Η βιταμίνη Α είναι απαραίτητη για την υγεία των ματιών, των βλεννογόνων, του δέρματος και του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οι χρωματιστές πιπεριές είτε πράσινες, είτε κόκκινες, είτε κίτρινες, είναι πλούσιες πηγές θρεπτικών συστατικών όπως βιταμίνης C.

Επίσης, η βιταμίνη Ε που διαθέτουν οι πιπεριές βοηθά τον οργανισμό να επουλώνει τις πληγές και μώλωπες.

Τέλος, οι πιπεριές είναι πηγή βιταμίνης Α (β-καροτένιο), που συμβάλλει στην καλή ανάπτυξη και στην ευεξία.

Πηγή: https://www.olivemagazine.gr

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΓΕΜΙΣΤΕΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΜΕ ΤΥΡΙ ΚΑΙ ΑΥΓΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Κολοκυθάκια, διατροφική αξία και οφέλη

Τα κολοκυθάκια αποτελούν πολύτιμο σύμμαχο της καθημερινής μας διατροφής. Μπορεί να μην έχουν πληθώρα θρεπτικών συστατικών όπως άλλα λαχανικά, ωστόσο είναι εξαιρετικά χαμηλά σε θερμίδες ενώ πλούσια σε βιταμίνες.

Οι κολοκυθιές είναι ένα από τα πιο εύκολα στην καλλιέργεια φυτά. Τα κολοκυθάκια έρχονται σε ποικιλία μεγεθών, χρωμάτων και σχημάτων. Κατά κανόνα κάθε κολοκυθιά παράγει μεγάλο αριθμό από κολοκυθάκια.

Τα πράσινα κολοκυθάκια ανήκουν στην οικογένεια Cucurbitaceae και αποτελούν ένα συγγενές είδος με τα αγγούρια και το πεπόνι. Ένα από τα περισσότερο μελετημένα οφέλη τους στην υγεία είναι η ικανότητα τους να εφοδιάζουν τον οργανισμό μας με αντιοξειδωτικά συστατικά χάρη στην πλούσια περιεκτικότητά τους σε αυτά.

Αποτελούν εξαιρετική πηγή χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου, ενώ περιέχουν βιταμίνες C, Α, Κ, φυλλικό (ή φολικό) οξύ και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Επίσης περιέχουν αντιοξειδωτικά συστατικά όπως η β-καρωτίνη. Πέρα από την υψηλή περιεκτικότητά τους σε γνωστά αντιοξειδωτικά συστατικά περιέχουν και μια ποικιλία ασυνήθιστων αντιοξειδωτικών συστατικών, μεταξύ των οποίων τα καροτενοειδή λουτεΐνη και ζεοξανθίνη. Αυτά τα συστατικά είναι γνωστά για τα οφέλη τους στην όραση και ιδιαίτερα στην προστασία που παρέχουν έναντι της σχετιζόμενης με την ηλικία εκφύλισης της ωχράς κηλίδας και του καταρράκτη. Αποτελούν εξαιρετική πηγή χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου, ενώ περιέχουν βιταμίνες C, Α, Κ, φυλλικό (ή φολικό) οξύ και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Επίσης περιέχουν αντιοξειδωτικά συστατικά όπως η β-καρωτίνη.

Η κατανάλωση των κολοκυθιών ενισχύει επίσης την πρόσληψη του μαγγανίου, ενός βασικού μετάλλου. Όπως η βιταμίνη C, έτσι και το μαγγάνιο προστατεύει τους ιστούς από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες. Υποστηρίζει τη λειτουργία των γλυκοζυλοτρανσφερασών, μίας οικογένειας πρωτεϊνών που προάγουν την υγιή ανάπτυξη οστίτη ιστού (του ιστού που βρίσκεται στα οστά). Το μαγγάνιο βοηθά, επίσης, το σώμα να παράγει κολλαγόνο απαραίτητο για την αποτελεσματική επούλωση των πληγών. Κάθε φλιτζάνι ψιλοκομμένο κολοκύθι μπορεί να υπερηφανεύεται ότι διαθέτει 0,22 mg μαγγανίου, πράγμα που σημαίνει ότι παρέχει το 12% και το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης για γυναίκες και άνδρες αντίστοιχα.

Οι φυτικές ίνες στο κολοκύθι, βοηθούν επίσης στη διατήρηση της χαμηλής χοληστερίνης.

Δυσανεξία στη Λακτόζη, τι σημαίνει

του Γιώργου Αντάσουρα, Διαιτολόγου-Διατροφολόγου

Η αδυναμία του οργανισμού να μεταβολίσει την λακτόζη (το βασικό σάκχαρο του οργανισμού) ονομάζεται Δυσανεξία στη Λακτόζη.‼️

Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι περίπου 30% των παιδιών κάτω των 5 ετών εμφανίζουν κάποια ανεπάρκεια λακτάσης και συνακόλουθα συμπτώματα δυσανεξίας στη λακτόζη, ενώ το ποσοστό αυξάνεται πριν την εφηβεία.

Επίσης η συγκεκριμένου τύπου δυσανεξία μπορεί να εμφανιστεί και μετά τα 40 έτη σαν επακόλουθο μιας μη ισορροπημένης διατροφής.

Η ευαισθησία των ατόμων με δυσανεξία στη λακτόζη καθώς και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων διαφέρουν σημαντικά από άτομο σε άτομο, γι’ αυτό και η προσαρμογή των διατροφικών συνηθειών είναι διαφορετική ανάλογα με την περίπτωση.

Πολύς κόσμος πολλές φορές μπερδεύει την δυσανεξία της λακτόζης με την δυσανεξία της γλουτένης λόγω του ότι πηγές λακτόζης δεν περιέχονται μονάχα στα γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά και στο ψωμί και σε άλλα παρασκευάσματα ή γλυκίσματα που απαιτούν ψήσιμο, στα δημητριακά προγευμάτων, στα παξιμάδια, τα μπισκότα, τα ζαχαρωτά, στις έτοιμες σούπες και τα κρέατα ταχείας παρασκευής, στην μαργαρίνη και σε έτοιμες σάλτσες για σαλάτα.

Χρήσιμες συμβουλές:

Προτού αποκλείσετε οριστικά τρόφιμα που περιέχουν λακτόζη θα πρέπει να κάνετε τις παρακάτω ενέργειες διότι θα πρέπει να θυμάστε πως, ότι τρόφιμο βγάζετε από την διατροφή σας δύσκολα αργότερα μπορείτε να το επαναφέρετε.

Αρχικά θα πρέπει να αντικαταστήσετε οποιοδήποτε γαλακτοκομικό προϊόν καταναλώνετε που είναι πλήρες σε λιπαρά με ελαφρύ ή και καθόλου λιπαρά. Αν και πάλι συνεχίζουν τα συμπτώματα τότε μειώνετε την ποσότητα κατανάλωσης στο μισό. Σαν τελική ενέργεια έχετε τον αποκλεισμό κυρίως του γάλακτος και εφόσον συνεχίσουν τα συμπτώματα και των προϊόντων του.

Η διατροφή που μπορεί να βοηθήσει στο έπακρον μία σοβαρή δυσανεξία στην λακτόζη είναι η χορτοφαγική διατροφή!!!

Πηγή: #centrotherapy

 Giorgos Antasouras – Γιώργος Αντάσουρας                

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος με εξειδίκευση στην Κλινική Διατροφή

https://www.facebook.com/Centrotherapy.gr/

Η επίδραση του νερού στην καλή υγεία, του Γιώργου Αντάσουρα, Διαιτολόγου-Διατροφολόγου

Το νερό είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον άνθρωπο. Είναι το αμέσως απαραίτητο μετά το οξυγόνο.

Το σώμα μας αποτελείται κυρίως από νερό. Έχει υπολογιστεί ότι το θα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 65% νερό. Κάποια όργανα όπως ο εγκέφαλος φτάνουν στο 85%.

Μία ασφαλής αναλογία είναι η κάτωθι:

?Άτομα με χαμηλό βάρος θα πρέπει να προσλαμβάνουν το ελάχιστο 4-6 ποτήρια νερό/ημέρα.
?Άτομα με φυσιολογικό βάρος θα πρέπει να προσλαμβάνουν το ελάχιστο 6-8 ποτήρια νερό/ημέρα.
?Άτομα με αυξημένο βάρος θα πρέπει να προσλαμβάνουν το ελάχιστο 8-10 ποτήρια νερό/ημέρα. #centrotherapy

Κουρκουμάς – turmeric, μπαχαρικό, οφέλη, ιδιότητες

Ο κουρκουμάς είναι ένα μπαχαρικό που προέρχεται από το φυτό κουρκούμη (turmeric). Χρησιμοποιείται συνήθως στην ασιατική κουζίνα. Πιθανώς αναγνωρίζετε την κουρκούμη ως το κύριο μπαχαρικό στο κάρυ. Έχει μια ζεστή, πικρή γεύση και χρησιμοποιείται συχνά για να δώσει γεύση και χρώμα σε σκόνες κάρυ, μουστάρδες, βούτυρα και τυριά. Αλλά η ρίζα του κουρκουμά χρησιμοποιείται επίσης ευρέως και στην ιατρική. Έχει μια κίτρινου χρώματος χημική ουσία, που ονομάζεται κουρκουμίνη, η οποία χρησιμοποιείται συχνά για να δώσει χρώμα σε διάφορα τρόφιμα και καλλυντικά.

Ο κουρκουμάς θεωρείται το πιο αποτελεσματικό συμπλήρωμα διατροφής στον κόσμο. Υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες υψηλής ποιότητας, οι οποίες δείχνουν, ότι ο κουρκουμάς έχει σημαντικά οφέλη για το σώμα και το μυαλό του ανθρώπου.

Οι ισχυρές ουσίες που περιέχει ο κουρκουμάς

Πρόσφατα, η επιστήμη έχει αρχίσει να επιβεβαιώνει αυτό που οι Ινδοί ξέρουν εδώ και αιώνες, σχετικά με τις πολύτιμες φαρμακευτικές ιδιότητες της ρίζας αυτής.

Οι ενώσεις αυτές ονομάζονται κουρκουμινοειδή, η σημαντικότερη των οποίων είναι η κουρκουμίνη. Η κουρκουμίνη είναι το κύριο δραστικό συστατικό που έχει ο κουρκουμάς. Έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση και είναι ένα πολύ ισχυρό αντιοξειδωτικό.

Ωστόσο, ο κουρκουμάς δεν περιέχει πάρα πολλή κουρκουμίνη, αφού η περιεκτικότητά του σε αυτή είναι γύρω στο 3%, κατά βάρος. Οι περισσότερες από τις μελέτες για τον κουρκουμά χρησιμοποιούν εκχυλίσματα που περιέχουν κυρίως κουρκουμίνη σε δόσεις που ξεπερνούν το 1 γραμμάριο ανά ημέρα. Θα ήταν πολύ δύσκολο να φτάσει κανείς σε αυτά τα επίπεδα πρόσληψης κουρκουμίνης απλά προσθέτοντας το εν λόγω μπαχαρικό στη διατροφή του.

Ως εκ τούτου, αν θέλετε να λάβετε τα πλήρη οφέλη του κουρκουμά, όπως αυτά καταγράφονται στις διάφορες έρευνες, μάλλον θα πρέπει να πάρετε συμπλήρωμα διατροφής με σημαντικές ποσότητες κουρκουμίνης. Δυστυχώς, η κουρκουμίνη απορροφάται ελάχιστα στην κυκλοφορία του αίματος. Ωστόσο, η πιπερίνη, η οποία περιέχεται στο μαύρο πιπέρι, είναι μια φυσική ουσία που ενισχύει την απορρόφηση της κουρκουμίνης κατά 2000%.

Ο κουρκουμάς έχει φυσικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες

Γενικά η φλεγμονή είναι εξαιρετικά σημαντική. Βοηθάει τον οργανισμό να καταπολεμήσει τους “ξένους εισβολείς” και παίζει ρόλο στην αποκατάσταση των ζημιών. Χωρίς φλεγμονή, τα παθογόνα βακτήρια θα μπορούσαν εύκολα να πλημμυρίσουν τον οργανισμό και να επιφέρουν τον θάνατο.

Αν και η οξεία (βραχυπρόθεσμη) φλεγμονή είναι ωφέλιμη, μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό πρόβλημα, όταν είναι χρόνια (μακροπρόθεσμη) και “επιτεθεί” κατά των ίδιων των ιστών του σώματος.

Τα τελευταία χρόνια πιστεύεται ότι η χρόνια φλεγμονή χαμηλού επιπέδου παίζει σημαντικό ρόλο σε όλες σχεδόν τις χρόνιες ασθένειες του δυτικού πολιτισμού. Αυτό περιλαμβάνει τις καρδιακές παθήσεις, τον καρκίνο, το μεταβολικό σύνδρομο, το Αλτσχάιμερ και διάφορες εκφυλιστικές παθήσεις. Ως εκ τούτου, οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της χρόνιας φλεγμονής, όπως ο κουρκουμάς, είναι σημαντικό για την πρόληψη και ακόμη και την θεραπεία αυτών των ασθενειών.

Πηγή: https://www.healthline.com

Που χρησιμοποιούμε κουρκουμά

Ο κουρκουμάς είναι το βασικό συστατικό της Ασιατικής κουζίνας και πολλών μειγμάτων κάρρυ. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καρύκευμα σε όλα τα φαγητά.

1. Φτιάξτε κόκκινες σάλτσες

2. Χρωματίστε τον πουρέ.

3. Ρίξτε τον σε ζυμαρικά

4. Ρίξτε τον σε λαδερά φαγητά, μπάμιες, φασολάκια, αρακά

5. Χρωματίστε το ρύζι και το ριζότο.

6. Πασπαλίστε όλα τα κρεατικά και τα πουλερικά.

7. Προσθέστε τον σε όσπρια, φακές, φασόλια, γίγαντες, ρεβίθια.

8. Χρησιμοποιήστε τον σε σούπες.

9. Ρίξτε τον σε ομελέτες.

10. Φτιάξτε ροφήματα με μπαχαρικά της επιλογής σας όπως πιπέρι, κανέλα, τζίντζερ, σαλέπι και μέλι.

11. Φτιάξτε smoothies.

12. Ρίξτε τον σε dip με κρέμμα τυριού και γιαούρτι.

13. Διαλέξτε μπαχαρικά της αρεσκείας σας και φτιάξτε το δικό σας κάρρυ.

14. Ρίξτε τον σε ελαιόλαδο και περιχύστε ψημμένα λαχανικά όπως λαχανάκια Βρυξελλών, κουνουπίδι, μπρόκολο.

15. Χρησιμοποιήστε τον για να δώσετε χρώμα σε πιάτα που τα βρίσκετε βαρετά, όπως κινόα, πιλάφι.

16. Φτιάξτε σπιτική μουστάρδα

17. Φτιάξτε dressings για σαλάτες και μαρινάδες για κρεατικά και πουλερικά.

Πεπόνι, διατροφική αξία και ποικιλίες

Ζωηρόχρωμο και γλυκό, το πεπόνι δεν περιέχει λιπαρά, είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες, ενώ είναι πλούσιο σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που σας βοηθούν να νοιώθετε και να φαίνεστε καλά.

Το πεπόνι

Πιο συγκεκριμένα, το πεπόνι αποδίδει μόνο 34 θερμίδες/100 gr., 8,16 gr. υδατάνθρακες και 90gr. νερό. Δε θα πρέπει να ξεγελάει η ελαφριά του γεύση αφού έχει αρκετή φυσική ζάχαρη και έτσι η υπερκατανάλωσή του μπορεί να είναι επιβαρυντική για το βάρος μας.

Ποικιλίες Πεπονιού

Οι πιο γνωστές ποικιλίες Ελληνικών πεπονιών είναι:

Μπανάνες. Πρώιμη ποικιλία με καρπούς κιτρινωπούς συνήθως σφαιρικού και μικρού μεγέθους. Αρκετά αρωματικά και καλής ποιότητας.

Αργείτικες. Παράγουν τα γνωστά αργείτικα πεπόνια εξαιρετικής ποιότητας. Η σάρκα τους είναι λευκοπράσινη ή κιτρινοπράσινη γλυκιά και σχετικά σκληρή.

Θρακιώτικο. Ποικιλία τοπικής προέλευσης επί αιώνες παραγόμενη στην ακριτική περιοχή του νομού Έβρου αποκλειστικά οικολογική χωρίς λιπάσματα, φυτοφάρμακα, αρδεύσεις κλπ. H ποικιλία “Χρυσή Κεφαλή” ή πεπόνι Θράκης είναι μοναδική και παράγεται με προστατευόμενο σπόρο.

8 καταπληκτικά οφέλη του πεπονιού (cantaloupe) στην υγεία :

1. Καρδιαγγειακά οφέλη
2. Το πεπόνι ενισχύει το ανοσοποιητικό (διεγείρει την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων)
3. Βελτιώνει την πέψη
4. Μειώνει την αρτηριακή πίεση
5. Βοηθά στην δημιουργία ισχυρών οστών και δοντιών
6. Βελτιώνει την υγεία του δέρματος
7. Προστατεύει τα μάτια από διαταραχές όρασης που σχετίζονται με την ηλικία
8. Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα

Ωστόσο, τα πεπόνια όπως κάθε άλλη τροφή θα πρέπει να καταναλώνονται σε κανονικές ποσότητες και ως μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής.

Γλυκοπατάτα – Διατροφική αξία και Οφέλη

Η καταγωγή της γλυκοπατάτας (Ipomoea batatas) είναι από τη Νότια Αμερική. Στην Ευρώπη φαίνεται ότι έφτασε μετά από την εξερεύνηση της Αμερικής από τον Κολόμβο.
Οι βλαστοί της γλυκοπατάτας είναι μακριοί, έρποντες ή αναρριχώμενοι και φέρουν μεγάλα φύλλα, μακριά, συνήθως σχήματος καρδιάς με χρώμα βαθύ πράσινο.

Το φυτό για να ανθίσει απαιτεί μικρή διάρκεια της ημέρας. Τα άνθη του φύονται κατά ταξιανθίες έχουν χρώμα κόκκινο, σχήμα χοανοειδές με πλατύ έλασμα και φύονται από τις μασχάλες των φύλλων.

Η ρίζα που είναι το φαγώσιμο τμήμα του φυτού έχει χρώμα καφέ, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο εξωτερικά και κίτρινο, λευκό, πορτοκαλί και ορισμένες φορές κόκκινο εσωτερικά. Το σχήμα της είναι ατρακτοειδές έως μακρύ ή κονδυλώδες. Οι ποικιλίες που έχουν πορτοκαλί σάρκα είναι πλούσιες σε καροτένιο, αλλά όλες οι ποικιλίες είναι πλούσιες σε άμυλο.

Η γλυκοπατάτα πολλαπλασιάζεται με βλαστούς ή μοσχεύματα καθώς ενώ βγάζει άνθη δεν σχηματίζει καρπούς και σπόρια, προτιμά δε τα ελαφριά αμμοπηλώδη εδάφη. Για να υπάρχουν καλές αποδόσεις χρειάζεται θερμός καιρός για περίπου πέντε μήνες.

Η συγκομιδή γίνεται τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, πάντοτε δε πριν αρχίσουν οι παγωνιές.

Διατροφική αξία

Η γλυκοπατάτα περιέχει μια μεγάλη ποσότητα καροτένιων συμπεριλαμβάνοντας τη βήτα-καροτίνη και τη λουτεΐνη. Τα καροτένια μετατρέπονται στο συκώτι σε βιταμίνη Α. Επίσης, η γλυκοπατάτα είναι καλή πηγή βιταμίνης C, βιταμίνης Β6 και άλλων σημαντικών μικροθρεπτικών συστατικών όπως ο χαλκός, το μαγγάνιο και η βιοτίνη. Η γλυκοπατάτα περιέχει μια ποσότητα πρωτεΐνης, αλλά μεγαλύτερη ποσότητα υδατανθράκων και φυτικών ινών, και έχει σημαντικά μικρή ποσότητα σακχάρων.

Τα οφέλη της γλυκοπατάτας για την υγεία

Η καροτίνη είναι η πορτοκαλί χρωστική ουσία που βρίσκεται στη γλυκοπατάτα. Η μετατροπή της καροτίνης σε βιταμίνη Α την κάνει εξαιρετική τροφή για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διατήρηση της υγιούς επιδερμίδας. Η κατανάλωση μιας υγιούς, καλά ισορροπημένης διατροφής είναι σημαντική για τη διατήρηση της γενικής υγείας.

Επίσης, είναι σημαντική για τη διασφάλιση της υγιούς όρασης. Η έρευνα έχει δείξει ότι ο κίνδυνος εκφύλισης της ωχράς κηλίδας μπορεί να μειωθεί σημαντικά καταναλώνοντας τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά που είναι σημαντικά για την υγεία της οράσεως, ιδιαίτερα λουτεΐνη, βιταμίνη Α και C που βρίσκονται όλες στη γλυκοπατάτα.

Η γλυκοπατάτα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά. Τα αντιοξειδωτικά είναι ενώσεις που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό προλαμβάνωντας την οξείδωση των κυττάρων.

Σήμερα καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική, Αφρική και στα νησιά του Ειρηνικού. Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή γλυκοπατάτας στον κόσμο. Ακολουθούν η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Ουγκάντα και η Νότια Αφρική. Στην Ελλάδα καλλιεργείται σε μικρή έκταση στα νησιά και την Πελοπόννησο.

Συγκριτικά με την κοινή πατάτα η γλυκοπατάτα είναι πιο γλυκιά και πιο χορταστική, πλουσιότερη σε φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά και κάλιο, αλλά παρά τη γλυκιά της γεύση, έχει λιγότερους υδατάνθρακες και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, επομένως είναι πιο κατάλληλη για τους διαβητικούς.
Παρέχει αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη προστασία, καλό έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και πρόληψη κατά του καρκίνου.

Γλυκοπατάτες – πάγκρεας

Το μακρόστενο σχήμα της γλυκοπατάτας, μοιάζει αρκετά με αυτό του παγκρέατος και, επίσης, αυτό το φυτό προωθεί την υγιή λειτουργία του συγκεκριμένου οργάνου.

Οι γλυκοπατάτες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βήτα-καροτένιο, το οποίο είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που προστατεύει όλους τους ιστούς του σώματος, συμπεριλαμβανομένου και του παγκρέατος, από ζημία που σχετίζεται με τον καρκίνο ή τη γήρανση. Η γλυκοπατάτα ισορροπεί τον γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.

Πηγή: https://www.proionta-tis-fisis.com

Γλυκοπατάτες ψητές, συνταγή εδώ!

Γλυκοπατάτες ψητές στο γκριλ του φούρνου

Συνταγή εδώ!

Το αριάνι ή ξινόγαλο σπιτικό ή έτοιμο,

αποτελεί ένα ιδιαίτερα υγιεινό και θρεπτικό ρόφημα με σύσταση πιο αραιή ή πιο πυκνή και όξινη γεύση. Τα βασικά οφέλη του για την υγεία και την ισορροπημένη διατροφή συνοψίζονται παρακάτω.

• Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε ασβέστιο και φώσφορο ενώ περιέχει πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας και υψηλής βιοδιαθεσιμότητας.
• Είναι πλούσιο σε προβιοτικά και έτσι βοηθάει στην αναγέννηση της φυσικής μικροχλωρίδας του εντέρου καθώς και την κινητικότητά του. Τα προβιοτικά επίσης βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου στο έντερο.
• Έχει αντιμικροβιακή δράση για έναν μεγάλο αριθμό βακτηρίων, κυρίως αυτών που προκαλούν εντερικές λοιμώξεις.
• Αποτελεί καλή εναλλακτική λύση για τα άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη τα οποία δεν μπορούν να καταναλώσουν γάλα.
• Είναι πιο εύπεπτο από το γάλα καθώς η πρώτη διάσπαση των συστατικών έχει ήδη γίνει κατά τη διαδικασία παρασκευής του (ζύμωση). Για το λόγο αυτό ενδείκνυται για ηλικιωμένα άτομα ή άτομα με δυσπεψίες.
• Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι πιθανόν να έχει αντιχοληστερινικές ιδιότητες και να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
• Πηγή: https://www.mednutrition.gr/

Το αριάνι ή ξινόγαλο σπιτικό ή έτοιμο είναι ένα ιδιαίτερα δροσιστικό ρόφημα με υψηλή περιεκτικότητα σε φώσφορο και ασβέστιο. Ιδιαίτερα διαδεδομένο σε Ελλάδα και Τουρκία μιας και στο παρελθόν το πρόσφεραν στους φιλοξενούμενους. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι παρασκευής.

Άλλοι αραιώνουν το γιαούρτι σε νερό και το ανακατεύουν με αλάτι και λεμόνι, εγώ το φτιάχνω διαφορετικά.

Αριάνι ή ξυνόγαλο σπιτικό, η δική μου συνταγή

Βάζω σε πλαστικό μπουκάλι από αναψυκτικό που είναι πιο χοντρό (καλά πλυμένο) 1 λίτρο γάλα και με ελαφρύ γίνεται το οποίο είναι χλιαρό. Διαλύω μέσα 3 κουταλάκια γλυκού γιαούρτι παραδοσιακό αγελαδινό αυτό με την πέτσα, χωρίς την πέτσα φυσικά. Ανάλογα πόσο πηχτό το θέλουμε μπορούμε να βάλουμε και 4 κουταλάκια. Το τυλίγω σε πετσέτα αφού πριν το κλείσω καλά βγάλω ότι αέρα έχει μέσα πατώντας το μπουκάλι.

Το αφήνω όλη νύχτα έξω σκεπασμένο και τυλιγμένο σε πετσέτα χοντρή ή κουβερτάκι. Την επόμενη μέρα έχει πήξει , το κουνάω καλά και το βάζω ψυγείο. Γίνεται φανταστικό και είναι πολύ εύκολο, ειδικά το καλοκαίρι είναι πολύ δροσιστικό και κάνει καλό στο πεπτικό σύστημα.

ΚΕΦΙΡ, ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΣΥΝΤΑΓΗ, ΟΦΕΛΗ ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

Φαγόπυρο ή μαυροσίταρο, ωφέλιμο δημητριακό

Το Φαγόπυρο ή αλλιώς «μαύρο στάρι», είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Κορέα, καθώς και σε άλλες ασιατικές χώρες, όπου οι πολίτες απολαμβάνουν ζυμαρικά (τα γνωστά noodles), φτιαγμένα από αλεύρι φαγόπυρου, ενώ μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα αποτελούσε ένα από τα βασικότερα συστατικά της διατροφής στη Βρετανία, τη Νορμανδία, τη Βόρεια και Ανατολική Ευρώπη. Πρόκειται για ένα δημητριακό, το οποίο προέρχεται από την Ανατολή και καταναλωνόταν για εκατοντάδες χρόνια, αφού το καλλιεργούσαν στην Ευρώπη από τα τέλη του 14ου αιώνα.

Είναι το φαγόπυρο superfood;

Είναι ένα δημητριακό αλλιώτικο από τα άλλα, με εξαιρετική θρεπτική αξία και πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (14%), σε σχέση με τα υπόλοιπα δημητριακά. Περιέχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, πολλές βιταμίνες -κυρίως του συμπλέγματος Β- που συνήθως συναντώνται στα ζωικά τρόφιμα, ενώ είναι πλούσιο σε λιποδιαλυτές βιταμίνες Ε αλλά και Κ. Τέλος, περιέχει φολικό οξύ, αλλά και αρκετά μέταλλα όπως, ασβέστιο, σίδηρο, χαλκό, μαγγάνιο, μαγνήσιο, κάλιο, σελήνιο, αλλά και ψευδάργυρο.

Επιδράσεις του φαγόπυρου στην υγεία

Φαγόπυρο και κοιλιοκάκη

Το φαγόπυρο δεν περιέχει γλουτένη, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα που έχουν δυσανεξία σε αυτή (κοιλιοκάκη). Επίσης, περιέχει αρκετές φυτικές ίνες και σύνθετους υδατάνθρακες, με αποτέλεσμα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα και από άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, αφού σταθεροποιεί τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.

Φαγόπυρο και υγεία της καρδιάς

Έρευνες έχουν δείξει, ότι δίαιτες που το περιέχουν, έχουν συνδεθεί με τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης υψηλής πίεσης του αίματος (υπέρτασης) και μείωσης της υψηλής χοληστερόλης. Συνάμα, βοηθά στην αντιμετώπιση της αρτηριοσκλήρωσης, ενώ δρα καταπραϋντικά στους πονοκεφάλους και τις δερματοπάθειες. Τέλος, επειδή είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει από διάφορες αρρώστιες.

Το εν λόγω δημητριακό, είναι πλούσιο σε ρουτίνη (βιοφλαβονοειδές), η οποία βοηθά τα νεφρά, εξουδετερώνει τα όξινα υπολείμματα, καταπολεμά την αρτηριοσκλήρυνση, ενδυναμώνει τα τριχοειδή αγγεία και μειώνει τις πιθανότητες αιμορραγιών. Ως αντιοξειδωτικό, η ρουτίνη μειώνει την τοξικότητα της οξειδωμένης LDL χοληστερόλης, εμποδίζει την συνάθροιση των αιμοπεταλίων και καταπολεμά τους φλεβικούς σχηματισμούς στα πόδια.

Μαγειρεύοντας το φαγόπυρο

Αναρωτιέστε τώρα, πώς μπορείτε να το μαγειρέψετε; Με πολλούς τρόπους, ενώ μπορεί να φαγωθεί ακόμα και ωμό! Οι μορφές που μπορείτε να το βρείτε, είναι καταρχήν το αλεύρι από φαγόπυρο, που μπορεί να γίνει ότι και τα άλλα άλευρα, δηλαδή, ψωμί, πίτα, πίτσα, ζυμαρικά κ.ά. Μπορεί να αναμειχθεί με αλεύρι ολικής και να δώσει μια διαφορετική και πλούσια γεύση, ή και σκέτο αν έχετε δυσανεξία στη γλουτένη. Επίσης, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σαν το ρύζι π.χ. σε γεμιστά ή να το συνοδεύσετε βραστό με λαχανικά και κρέας, αφού αποτελείται κυρίως από σύνθετους υδατάνθρακες. Μπορείτε να το βάλετε στο γιαούρτι ή το γάλα σας ή μέσα στις σαλάτες σας…

Σε περιόδους νηστείας, μπορεί να συνδυαστεί με όσπρια (π.χ. φακές), δίνοντας ένα απίστευτα θρεπτικό πιάτο με όλα τα απαραίτητα αμινοξέα και μικροθρεπτικά συστατικά.

Πηγή: https://www.mednutrition.gr/

Πιο συγκεκριμένα, το φαγόπυρο φημίζεται κυρίως για τις εξής ευεργετικές ιδιότητές του:

• Αποτελεί πηγή εύπεπτων πρωτεϊνών και συμβάλλει στη μείωση της χοληστερόλης και του λίπους.
• Μπορεί να ελαττώσει το σάκχαρο στο αίμα.
• Αποτοξινώνει τον οργανισμό και καθαρίζει το έντερο.
• Εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου.
• Μειώνει το κοιλιακό φούσκωμα και πρήξιμο.
• Θεωρείται ως θερμαντική τροφή, κατάλληλη για τους κρύους μήνες του χειμώνα.
• Συμβάλλει στην άμεση απώλεια βάρους και επιταχύνει τη διαδικασία του κορεσμού.
• Είναι τρόφιμο που δεν περιέχει γλουτένη (gluten-free).
• Τονώνει την καρδιακή υγεία.
• Ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση.
• Βελτιώνει την όρεξη.
• Είναι αποτελεσματικό “φάρμακο” για την καταπολέμηση της χρόνιας διάρροιας και της δυσεντερίας.

Το φαγόπυρο σε ποσότητα 100 γραμμαρίων φέρει την παρακάτω διατροφική αξία.

• Λιπαρά: 3,4 g (Κορεσμένα: 0,741 g, Μονοακόρεστα: 1,04 g, Πολυακόρεστα: 1,039 g)
• Υδατάνθρακες: 71,5 g
• Πρωτεΐνες: 13,25 g

Βιταμίνες

Βιταμίνη Β3: 7,02 mg

Bιταμίνη Β5 (παντοθενικό οξύ): 1,233 mg

Bιταμίνη Β6: 0,21 mg

Φυλλικό οξύ: 30 mg

Βιταμίνη C: 0 mg

Μέταλλα & Ιχνοστοιχεία

Ασβέστιο: 18 mg

Σίδηρος: 2,2 mg

Μαγνήσιο: 231 mg

Κάλιο: 460 mg

Νάτριο: 1 mg

Ψευδάργυρος: 2,4 mg

Χαλκός: 1,1 mg

Μαγγάνιο: 1,3 mg

Φώσφορος: 347 mg

Φαγόπυρο Βράσιμο

Ξεπλένουμε ένα φλυτζάνι φαγόπυρο, το βράζουμε σε μια απλή κατσαρόλα με 2 κούπες αλατισμένο νερό σε χαμηλή φωτιά έως ότου το φαγόπυρο να γίνει αφράτο και να απορροφήσει όλο το νερό (15 λεπτά περίπου). Κατά διαστήματα ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα.

Στη συνέχεια, το αφήνουμε σκεπασμένο με καθαρή πετσέτα για να φουσκώσει, εκτός φωτιάς. Στραγγίζουμε όσο νερό δεν έχει απορροφηθεί, και το αναμειγνύουμε με δυο κουταλιές λιωμένο βούτυρο, πριν το σερβίρουμε.

Φαγόπυρο Πώς Μαγειρεύεται / Συνταγές

Πιπεριές γεμιστές με φαγόπυρο

Υλικά

• 4 πιπεριές
• 15-20 κ.σ. φαγόπυρο
• 1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
• 1 σκελίδα σκόρδο, πολτοποιημένη
• λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό
• λίγο ψιλοκομμένο βασιλικό
• αλατοπίπερο
• κύμινο
• ελαιόλαδο (ανάλογα με το πόσο λαδερό θέλουμε το φαγητό)
• 1 κ.σ. χυμό ντομάτας
• λίγο τριμμένο τυρί

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο για 10 περίπου λεπτά πριν βάλουμε το φαγητό. Πλένουμε και καθαρίζουμε τις πιπεριές. Σε ένα μεγάλο αντικολλητικό σκεύος ρίχνουμε το λάδι και σοτάρουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ροδίσουν.

Προσθέτουμε το χυμό ντομάτας. Μόλις πάρουν βράση, ρίχνουμε το φαγόπυρο, το αλάτι, το πιπέρι και τα υπόλοιπα μυρωδικά και τα μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά για 15 λεπτά μέχρι να απορροφήσουν τα υγρά τους.

Γεμίζουμε με το μείγμα μας τις πιπεριές, τις τοποθετούμε σε ένα μικρό ταψί, στο οποίο βάζουμε λίγο νερό, ανάλογα με την προτίμησή μας, και ρίχνουμε απ’ έξω λίγο αλάτι – περιχύνουμε λίγο λάδι και πασπαλίζουμε τριμμένο τυρί από πάνω.

Τέλος, ψήνουμε στον προθερμασμένο φούρνο στους 160˚C για 1½ ώρα.

Ψωμί με φαγόπυρο και σπόρους τσία

Μία θρεπτική συνταγή ψωμιού, ιδανική για χορτοφάγους, για αθλητές, για όσους βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή για όσους νηστεύουν.

Υλικά

• 50 γρ. σπόροι τσία
• 250 γρ. νερό
• 200 γρ. φαγόπυρο
• 2 κ.σ. λιναρόσπορο
• 50 γρ. ηλιόσπορος
• 50 γρ. ελαιόλαδο
• 100 γρ. σιρόπι σφενδάμου
• 1 κ.σ. μπέικιν πάουντερ
• 1 πρέζα αλάτι

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160˚C στον αέρα. Ανακατεύουμε σε ένα μπολ με ένα κουτάλι τους σπόρους τσία με το νερό, και αφήνουμε στην άκρη μέχρι να αρχίσει να πήζει το μείγμα.

Έπειτα, χτυπάμε στο multi το φαγόπυρο σε 2 δόσεις μέχρι να γίνει σκόνη, και αδειάζουμε σε ένα μπολ τη σκόνη φαγόπυρου. Στο ίδιο multi και πάλι χτυπάμε τον λιναρόσπορο και τον ηλιόσπορο μέχρι να γίνουν σκόνη, και αδειάζουμε κι αυτά στο μπολ με τον φαγόπυρο. Προσθέτουμε το νερό με τους σπόρους chia που έχουν πήξει, το ελαιόλαδο, το σιρόπι σφενδάμου, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι.

Ανακατεύουμε με μία σπάτουλα σιλικόνης μέχρι να έχουμε ένα ομοιόμορφο μείγμα σαν παχύρευστο χυλό. Στη συνέχεια, τσαλακώνουμε με τα χέρια μας μία λαδόκολλα, τη βρέχουμε ελαφρά και τινάζουμε να φύγει το περιττό νερό. Καλύπτουμε τον πάτο και τα τοιχώματα μίας φόρμας 10×22 εκ..

Αδειάζουμε το μείγμα στη φόρμα και ψήνουμε για 1 ώρα και 15 λεπτά –  αφαιρούμε στη συνέχεια τη φόρμα από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει σε μία σχάρα για 20 λεπτά. Τέλος, αναποδογυρίζουμε τη φόρμα και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς για 40-50 λεπτά.

Ένας προτεινόμενος υγιεινός και θρεπτικός τρόπος σερβιρίσματος είναι να συνοδεύσουμε μια φέτα ψωμί με μια κουταλιά ταχίνι αλειμμένη σε αυτό. Το πιο τέλειο πρωινό, που θα δώσει δύναμη για όλη την ημέρα!

Ένα άλλο προτεινόμενο σνακ είναι το εξής: Κόβουμε μερικές φέτες ψωμί και απλώνουμε πάνω σε αυτές κάποια σως της αρεσκείας μας (π.χ. μαγιονέζα). Κόβουμε μερικά ραπανάκια σε λεπτές φέτες και μερικά ντοματίνια. Μοιράζουμε τα ραπανάκια στις μισές φέτες ψωμιού από αυτές που κόψαμε και τα ντοματίνια στις άλλες μισές. Αλατοπιπερώνουμε, και καλή μας απόλαυση!

Φαγόπυρο συνταγές πρωινό

Υλικά

• μερικές κουταλιές φαγόπυρο
• ηλιόσποροι
• κολοκυθόσποροι
• λιναρόσποροι
• σπόροι chia
• αμύγδαλα ή καρύδια
• cranberries
• goji berries
• λίγο γάλα της αρεσκείας σας
• κανέλα
• ταχίνι ή μέλι

Εκτέλεση

Αφού βράσουμε το φαγόπυρο, μουλιάζουμε και τους ξηρούς καρπούς, ώστε να είναι πιο εύπεπτοι και μαλακοί κατά την κατανάλωσή τους.

Εκτός αυτού το μούλιασμά τους βοηθά στο να μειώσουμε το φυτικό οξύ που περιέχεται σε αυτούς, το οποίο είναι τοξικό και εμποδίζει στην ορθή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, και να αδρανοποιήσουμε τους αναστολείς των ενζύμων.

Βάζουμε σε ένα μπολ το φαγόπυρο και ρίχνουμε το γάλα, το ταχίνι ή το μέλι, την κανέλα, τους ξηρούς καρπούς και τους σπόρους, όπως και τα αποξηραμένα φρούτα.

Πώς κάνουμε το μούλιασμα;

Βάζουμε μικρή ποσότητα ξηρών καρπών με νερό, ώστε να καλύπτονται καλά. Προσθέτουμε λίγο αλάτι, καθώς διευκολύνει την διαδικασία αδρανοποίησης των ενζύμων.

Αφήνουμε τους σπόρους στο νερό σε θερμοκρασία δωματίου ή στο ψυγείο να μουλιάσουν όσες ώρες χρειάζεται ανάλογα το είδος τους. Αδειάζουμε το νερό του μουλιάσματος, τους ξεπλένουμε πολύ καλά και τους στεγνώνουμε με μια πετσέτα.

Διατηρούνται στο ψυγείο για 3 ημέρες ή αποξηραίνονται στον φούρνο, όχι πάνω από 150°C.

Ενδεικτικοί χρόνοι μουλιάσματος

• Αμύγδαλα: 8-12 ώρες
• Ηλιόσποροι: 2 ώρες
• Καρύδια: 4 ώρες
• Σπόροι κολοκύθας: 8 ώρες

Φαγόπυρο Θερμίδες

Ένα από τα πλεονεκτήματα που έχει το φαγόπυρο ως superfood είναι, εκτός από την πλούσια διατροφική του αξία, ότι πρόκειται για τροφή χαμηλή θερμιδικά, γι’ αυτό και εντάσσεται συχνά σε δίαιτες.

Αναλυτικότερα, μια μερίδα 100 γραμμαρίων φαγόπυρου αποδίδει 343 θερμίδες, όταν είναι ξηρό, ενώ όταν είναι μαγειρεμένο δίνει 92 μόνο θερμίδες.

Φαγόπυρο Παρενέργειες

Γενικότερα, το φαγόπυρο θεωρείται μια ασφαλής τροφή προς κατανάλωση, ωστόσο η υπερδοσολογία ενδέχεται να προκαλέσει μια σειρά από ανεπιθύμητες παρενέργειες και αντενδείξεις.

Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι αλλεργικοί σε αυτό και να εμφανίσουν αλλεργικά συμπτώματα όπως ρινική καταρροή, δερματίτιδα, εξανθήματα, άσθμα, δυσφορία, δυσκολία στην αναπνοή, κ.α.

Δεν έχουν διεξαχθεί ασφαλή συμπεράσματα για το εάν είναι υγιές να καταναλώνεται το φαγόπυρο από εγκύους ή θηλάζουσες μητέρες. Καλύτερο θα ήταν βέβαια να αποφευχθεί η χρήση του κατά την περίοδο αυτή – σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε το προσωπικό σας γιατρό.

Όσον αφορά στους πάσχοντες από διαβήτη, χοληστερόλη ή υψηλή πίεση και τους λαμβάνοντες φαρμακευτικής αγωγής, καλό θα ήταν να αποφεύγεται η ένταξη αυτής της τροφής στο καθημερινό τους διατροφολόγιο.

Πηγή: https://yourspecialday.gr/φαγοπυρο

Τι είναι η κινόα

Η κινόα συμπεριλαμβάνεται στην διατροφή των ινδιάνων, στη Νότια Αμερική (Περού, Χιλή και Βολιβία) εδώ και 3.000 χρόνια. Αν και στην διατροφή το χρησιμοποιούμε συχνά σαν δημητριακό (ανήκει στα ψευδοδημητριακά) στην πραγματικότητα ανήκει στην ίδια οικογένεια με τα παντζάρια, τα σέσκουλα, το σπανάκι.

Ιδιότητες της κινόα

Η κινόα έχει υψηλή  περιεκτικότητα  σε πρωτεΐνη. Περιέχει ισορροπημένα τα ουσιώδη αμινοξέα για τον οργανισμό, κάνοντας την ένα ασυνήθιστα πλήρες είδος τροφής.

Η κινόα ή κουϊνόα είναι θάμνος

Κινόα άσπρη

Κόκκινη

Μαύρη

Τρίχρωμη

Κινόα σαλάτα

Στέβια

Με προέλευση την Παραγουάη, η στέβια χρησιμοποιείται εδώ και εκατοντάδες χρόνια στην Νότια Αμερική και πιο πρόσφατα έγινε δημοφιλής σε Ασία και ΗΠΑ σαν το φυσικό γλυκαντικό χωρίς θερμίδες. Η στέβια (stevia rebaudiana) και τα γλυκά συστατικά που προκύπτουν από τα φύλλα της, γνωστά σαν γλυκοζίτες στεβιόλης, δεν περιέχουν θερμίδες και είναι απόλυτα ασφαλή. Πρόσφατα εγκρίθηκαν και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η στέβια άρχισε να χρησιμοποιείται σαν γλυκαντικό στην Ιαπωνία πρίν 20 χρόνια. Οι αυστηροί σε θέματα υγείας Ιάπωνες, όπου η χρήση της ασπαρτάμης δεν είναι επιτρεπτή, ανακάλυψαν πρώτοι τον τρόπο να απομονώνουν τα γλυκά συστατικά από το υπόλοιπο μέρος του φύλλου. Έτσι προέκυψαν τα εκχυλίσματα από φύλλα στέβιας που είναι 200-300 φορές πιό γλυκά από την κοινή ζάχαρη. Δεδομένου ότι είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, δεν είναι περίεργο που θεωρείται η «βασίλισσα» των φυτικών γλυκαντικών.

Χωρίς θερμίδες και μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη (ΓΔ), διεγείρει το πάγκρεας, αντί να το εξαντλεί. Έχει ήπια επίδραση στα επίπεδα του σακχάρου, κάτι που την καθιστά ιδανική για τους διαβητικούς. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι μπορεί να μειώσει την ακμή, να θεραπεύσει πληγές και να καταπραΰνει το στομάχι.

Ξυλιτόλη

Πρόκειται για μια λευκή φυσική κρυσταλλική ουσία, η οποία προέρχεται από κορύνη (κότσαλο καλαμποκιού) και δένδρο σημύδας. Μοιάζει και οπτικά και γευστικά με τη ζάχαρη, αλλά περιέχει 75% λιγότερους υδατάνθρακες, 40% λιγότερες θερμίδες (9,6 ανά κουταλιά του γλυκού) και γλυκαιμικό δείκτη μόνο 7.

Βρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά και περιέχει μόλις δύο θερμίδες ανά κουταλάκι. Ενώ η ζάχαρη προκαλεί τη δημιουργία οξέων στη στοματική κοιλότητα, η ξυλιτόλη διαθέτει αλκαλοποιητική δράση, αποτρέποντας το σχηματισμό πλάκας και τερηδόνας. Προωθεί επίσης την υγεία των οστών και ενισχύει το ανοσοποιητικό. Ο χαμηλός ΓΔ σημαίνει ότι δεν προκαλεί απότομες αυξομειώσεις του σαχκάρου ή ανάπτυξη μυκητιάσεων, όπως η επεξεργασμένη ζάχαρη.

Άλλα Φυσικά Γλυκαντικά

Μέλι

Είναι ένα πλήρες θεραπευτικό ελιξίριο, που βελτιώνει τη γενικότερη υγεία. Η ημερήσια κατανάλωση μελιού τροφοδοτεί τον οργανισμό με αντιοξειδωτικά, απαραίτητα για την προστασία του από τις ελεύθερες ρίζες. Είναι πλούσιο σε ριβοφλαβίνη, θειαμίνη, νιασίνη, σίδηρο και μαγγάνιο.

Νέκταρ αγαύης

Αποτελείται κυρίως από 90% φρουκτόζη και 10% γλυκόζη και είναι 1,4 έως 1,6 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Βγαίνει κατευθείαν από τον πυρήνα του κακτοειδούς φυτού αγαύη, το οποίο ζει και ευδοκιμεί στο Μεξικό. Είναι φυσικό γλυκαντικό το οποίο διαθέτει πολύ χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (11 – 19), δεν αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και δεν επιβαρύνει το πάγκρεας.

Το νέκταρ αγαύης περιέχει 20 θερμίδες ανά κουταλάκι και είναι πολύ πιο γλυκό από την επεξεργασμένη ζάχαρη, οπότε χρησιμοποιείτε λιγότερο. Μπορεί να αντικαταστήσει τη ζάχαρη σε οποιαδήποτε συνταγή.

Το σιρόπι μελάσας

Η μελάσα ζαχαρότευτλου, αποτελεί το τελικό προϊόν από τη διαδικασία καθαρισμού της ζάχαρης. Η μελάσα ζαχαροκάλαμου έχει ευχάριστη γλυκόπικρη γεύση και άρωμα και χρησιμοποιείται σε σάλτσες, σε γλυκίσματα και σε πλούσια κέικ φρούτων. Η μελάσα περιέχει περισσότερο σίδηρο σε σχέση με το μέλι, αλλά υπολείπεται σε βιταμίνη C.

Η μαύρη ζάχαρη συγκεντρώνει περισσότερη μελάσα (η μελάσα της δίνει σκούρο χρώμα και γλυκόπικρη γεύση). Το θετικό είναι πως μεταβολίζεται πιο αργά απ’ ό,τι η κοινή ζάχαρη αλλά σε επίπεδο θερμίδων, δεν γλιτώνετε κάτι.

Πηγή: omorfamystika.gr

Η μαύρη ή καστανή ζάχαρη

διαφέρουν από την άσπρη στην παρουσία μελάσας δηλαδή του σκουρόχρωμου, κολλώδους υγρού που παράγεται από την επεξεργασία του χυμού ζαχαροκάλαμου. Κατά τα άλλα έχουν την ίδια θερμιδική αξία και την ίδια επίπτωση στο σάκχαρο με τη λευκή ζάχαρη.

Τα διάφορα είδη ζάχαρης στην ουσία δεν έχουν καμία θερμιδική διαφορά.  Αλλά και στον τομέα των θρεπτικών συστατικών οι διαφορές της ακατέργαστης, της μαύρης και της καστανής ζάχαρης είναι μικρές, υπερέχουν όμως της λευκής κρυσταλλικής ζάχαρης, η οποία εκτός από την γλυκύτητα δεν προσφέρει κάτι περισσότερο.

Φρουκτόζη

Είναι ένα φυσικό σάκχαρο που συναντάται στα φρούτα. Περιέχει τις ίδιες θερμίδες με τη ζάχαρη αλλά είναι λίγο πιο γλυκιά και πιθανώς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε μικρότερη ποσότητα. Η φρουκτόζη δεν αποτελεί πλέον μία εναλλακτική της ζάχαρης δεδομένου ότι αν και προκαλεί χαμηλότερη γλυκαιμική ανταπόκριση, έχει συνδεθεί με αύξηση τριγλυκεριδίων και χοληστερόλης και αύξηση της αντίστασης στην ινσουλίνη. Συστήνεται βέβαια η λήψη φρουκτόζης από φυσικές πηγές της όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά.

Σιρόπι σφενδάμου

Το σιρόπι σφενδάμου το οποίο περιέχει αντιοξειδωτικά (όταν είναι καθαρό), αλλά και 54 kcal στην κουταλιά. Το σιρόπι σφενδάμου είναι μια πολύ καλή φυσική γλυκαντική ουσία, που παράγεται από συγκεκριμένα είδη του δέντρου σφενδάμου και μπορεί να αποτελέσει μια πραγματική προσθήκη σε μια υγιεινή διατροφή. Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να αποφύγετε την λευκή ζάχαρη και άλλα γλυκαντικά που δεν είναι τόσο υγιή ή είναι τελείως ανθυγιεινά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε dressings σε σαλάτες, σε ψητά λαχανικά, σε μούσλι, είναι πολύ ωραίο με πλιγούρι βρώμης, στο τσάι και με πολλούς άλλους τρόπους.

‘Αλλα Φυσικά Γλυκαντικά

Ζάχαρη καρύδας

Η ζάχαρη καρύδας (που έχει πολυδιαφημιστεί τελευταία) έχει την ίδια θερμιδική αξία με τη ζάχαρη, αλλά χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη. Παρόλα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζεται με πολλή προσοχή από τους διαβητικούς γιατί πολλές φορές στο τελικό προϊόν η ζάχαρη καρύδας συνδυάζεται με άλλα σάκχαρα. Εξάλλου ο γλυκαιμικός δείκτης μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τρόπο παρασκευής του τροφίμου.

Η ζάχαρη καρύδας προέρχεται από το ζαχαρώδες υγρό που κυκλοφορεί στο φυτό της καρύδας. Φυσικά Γλυκαντικά.

Πηγή:https://filitsasougioultzoglou.gr

Τα ψάρια χωρίζονται σε 3 κατηγορίες ποιότητας.

Α΄ ποιότητας είναι αυτά που πωλούνται ακριβότερα. Συνήθως θεωρούνται καλύτερα τα πλέον καλοσχηματισμένα ψάρια, τα νοστιμότερα, τα πιο σπάνια, μερικές φορές τα πιο δύσκολα στην συντήρηση και αυτά που μας δεσμεύουν στο μαγείρεμα.

Α΄ ποιότητας ψάρια : Λυθρίνια, Συναγρίδες, φαγκριά, τσιπούρες, μουρμούρες, γλώσσες, σφυρίδες, μαγιάτικα, ξιφίας.

Β΄ ποιότητας ψάρια : Κέφαλος, λαβράκι, ροφός, λούτσος, μπακαλιάρος, μυλοκόπι, σικιός, χριστόψαρο.

Γ΄ ποιότητας ψάρια : Μπαρμπούνια, παλαμίδα, σκουμπρί, κολιός, σαφρίδι, κοκάλι, γόπα, σάλπα, τόνος, γαλέος, σαλάχι, πεσκανδρίτσα, μουγκρί, σμέρνα, χέλι, πέρκα, χάννος, σκορπιός, γύλος, χειλού, σπάρος, χελιδονόψαρο, καπόνι, μαρίδα, αθερίνα, σαρδέλα.

ΛΙΠΑΡΑ ΨΑΡΙΑ : Χέλι, κυπρίνος, γατόψαρο, ρέγκα, σολομός, ζαργάνα, παλαμίδα, μπαρμπούνι, ξιφίας, πέστροφα.

ΑΠΑΧΑ ΨΑΡΙΑ : Πέρκα, γλώσσα, μπακαλιάρος, λούτσος, χριστόψαρο, τόνος.

ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΕΤΕ

Οι παρακάτω προτάσεις δεν είναι δεσμευτικές. Αν το ψάρι είναι φρέσκο μπορεί να μαγειρευτεί με όποιο τρόπο επιθυμούμε και να έχει και ένα γευστικό αποτέλεσμα. Όταν όμως το ψάρι έχει ιδιαιτερότητες, είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε τη φύση του. Για παράδειγμα η σκορπίνα με τόσα κόκαλα που έχει δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο εκτός από σούπα και η παλαμίδα που είναι τόσο λιπαρή αν δεν γινόταν ψητή θα γινόταν πολύ δύσπεπτη.
Όλα τα ψάρια μπορούν να αξιοποιηθούν για σάλτσες, ζωμούς, ορεκτικά, πρώτα πιάτα, και ψαρόσουπες.

ΨΗΤΑ : Παλαμίδα, τόνος, κολιός, σκουμπρί, σαφρίδι, κοκάλι, φρίσσα, σαρδέλα, χέλι, κέφαλος, μπαρμπούνι, σπάρος, σκάρος, μελανούρι, σαργός, τσιπούρα, μουρμούρα

Η πορτοκαλιά δεν αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, το πολύ μέχρι και 4 βαθμούς υπό το μηδέν. Για τον λόγο αυτό καλλιεργείται σε τροπικές, υποτροπικές και εύκρατες περιοχές με ήπιο χειμώνα.

Η πορτοκαλιά είναι το δημοφιλέστερο εσπεριδοειδές δέντρο στον κόσμο που όλοι λατρεύουμε για τους νόστιμους ζουμερούς καρπούς του, για τους δροσερούς χυμούς που στύβουμε, και βέβαια για το γλυκό του κουταλιού που φτιάχνουμε με την φλούδα του. Το πορτοκάλι εκτός από μοναδική γεύση, είναι πλούσια πηγή βιταμίνης C και αξίζει να το καλλιεργήσουμε σε κάθε κήπο και αυλή. Μπορούμε επίσης να φυτέψουμε πορτοκάλια σε γλάστρα για να διακοσμήσουμε το μπαλκόνι μας, απολαμβάνοντας τα πανέμορφα λευκά άνθη και την ξεχωριστή ομορφιά του.

Σαγκουίνι, Μέρλιν ή Βαλέντσια; Ποιες είναι οι ποικιλίες της πορτοκαλιάς και ποιες οι διαφορές τους;

Το πορτοκάλι είναι ένα από τα πιο γνωστά εσπεριδοειδή με σημαντική θρεπτική αξία. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και περιέχει επίσης σάκχαρα, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνη Α.

Πορτοκαλιές καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο, σε θερμές περιοχές και οι καρποί τους είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, λόγω της αρωματικής τους γεύσης, αλλά και για τα σημαντικά τους οφέλη για την υγεία μας.

Υπάρχουν 160 περίπου ποικιλίες πορτοκαλιάς και οι πιο σημαντικές που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι:

Βαλένσια

Ξενική ποικιλία που ωριμάζει από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο και έτσι επιτρέπει στους παραγωγούς να εφοδιάζουν την αγορά με πορτοκάλια και τους καλοκαιρινούς μήνες. Η ποικιλία αυτή είναι ιδιαίτερα ανθεκτική και προσαρμόζεται εύκολα σε πολλούς τύπους εδαφών, δίνοντας εύγευστα πορτοκάλια πολύ καλής ποιότητας.

Πορτοκάλια Χίου:

Δίνει μικρούς καρπούς και ωριμάζει από τα μέσα Νοεμβρίου. Ο καρπός της έχει πολλά σπόρια, λίγο χυμό και είναι εξαιρετικά ανθεκτικός στη μεταφορά.

Πορτοκάλια Άρτας:

Οι καρποί της ποικιλίας αυτής είναι σφαιρικοί, έχουν υπόξινη γεύση και είναι εξαιρετικά αρωματικοί. Η ωρίμανση τους γίνεται κατά τον Ιανουάριο.

Πορτοκάλια Μέρλιν:

Γνωστή ποικιλία με πολύ εύγευστους, αρωματικούς και χυμώδεις καρπούς, που καλλιεργείται σε πολλές περιοχές του κόσμου. Στη χώρα μας αντιπροσωπεύει περίπου το 60% της ελληνικής παραγωγής.

Σαγκουίνι:

Λέγεται και αιματόσαρκος ποικιλία εξαιτίας της κόκκινης σάρκας των καρπών της. Είναι ξενικής προέλευσης με πολύ εύγευστους και χυμώδεις καρπούς που δίνουν χυμούς πλούσιους σε βιταμίνες. Το Σαγκουίνι συλλέγεται το Δεκέμβριο.

Πηγή: pathan@clickatlife.gr

Ναβαλίνα:

Ξεχωρίζουν για την πολύ γλυκιά τους γεύση και το δυνατό τους άρωμα. Είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνη C, επίσης περιέχουν σάκχαρα, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνη Α. Η ποικιλία πορτοκαλιών ναβαλίνα, πήραν το όνομα τους από την προεξοχή που έχουν στο κάτω μέρος τους, όπου περιέχεται ένα μικρό φρούτο σε εμβρυϊκή κατάσταση. Έχουν φλούδα χοντρή και γλυκιά ζουμερή σάρκα. Η φλούδα τους γίνεται εξαιρετικό γλυκό του κουταλιού.

Χαρακτιριστικά πορτοκαλιού

Η σάρκα του πορτοκαλιού χωρίζεται σε τμήματα που λέγονται σκελίδες ή φέτες. Κάθε φέτα περιβάλλεται από ινώδη ιστό λευκού χρώματος, που λέγεται «ράκος». Στο εσωτερικό της κάθε φέτας υπάρχουν πολλά χωρίσματα, τα κύτταρα της σάρκας που είναι γεμάτα χυμό καθώς και μέχρι 3 σπόρια, αλλά μπορεί να υπάρχουν και φέτες χωρίς καθόλου σπόρια.

Το πορτοκάλι έχει γλυκιά ή γλυκόξινη γεύση και είναι λιγότερο ή περισσότερο αρωματικό ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα. Κάποια ελαφριά πικρή γεύση που παρατηρείται μερικές φορές οφείλεται σε ποσότητα αιθέριου ελαίου που έχει εισχωρήσει στη σάρκα.

Η θρεπτική ανάλυση ανά 100 γραμμάρια πορτοκαλιού έχει ως εξής

Θερμίδες 49 kcal

Νάτριο 86 mg

Λιπαρά 0,2 γρ.

Πρωτεΐνες 1 γρ.

Υδατάνθρακες 12,2 γρ.

Ασβέστιο 41 mg

Σίδηρος 0,4 mg

Φώσφορο 20 mg

Νερό 200 γρ. Κάλιο 1 mg

Το πορτοκάλι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, φυλλικό οξύ, κάλιο, σελήνιο και φυτικές ίνες, β – καροτίνη, πηκτίνη, κάλιο, ασβέστο, σίδηρο, ιώδιο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, χλώριο και ψευδάργυρο.

Ένα μέτριο σε μέγεθος πορτοκάλι μας περέχει 62 θερμίδες και μας προμηθεύει με σχεδόν το 100% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη C. Η περιεκτικότητά τους σε νάτριο είναι χαμηλή. Επίσης η αύξηση της γλυκαιμίας που προκαλούν είναι χαμηλή.

Η πρωτεΐνη είναι βασικό συστατικό για τη ρύθμιση του ανθρώπινου μεταβολισμού. Έκτος από δομικό συστατικό των μυών, εμπλέκεται σε όλες τις σωματικές διεργασίες. Χρησιμοποιείται για τον σχηματισμό ενζύμων, ορμονών, όπως η ινσουλίνη, αντισωμάτων του ανοσοποιητικού συστήματος, αιμοσφαιρίνης κ.α. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη είναι 0,8-1 γραμμάριο ανά κιλό σωματικού βάρους. Ας δούμε τις καλύτερες πηγές πρωτεΐνης εκτός από το κρέας.

Ζωική Πρωτεΐνη

Αυγά

Τα αυγά είναι από τις πιο υγιεινές και θρεπτικές τροφές. Περιέχουν βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και τα ασπράδια αυγών είναι σχεδόν καθαρή πρωτεΐνη.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: 1 μεγάλο αυγό περιέχει 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, με 78 θερμίδες.

Κοτόπουλο Στήθος

Το στήθος κοτόπουλο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνη.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: 1 ψητό στήθος κοτόπουλου χωρίς δέρμα περιέχει 53 γραμμάρια, με μόνο 284 θερμίδες.

Τυρί Cottage
Το cottage περιέχει πολύ χαμηλά λιπαρά και θερμίδες. Επιπλέον είναι θρεπτικότατο καθώς περιέχει ασβέστιο, σελήνιο, βιταμίνη Β12, ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2) και άλλα θρεπτικά συστατικά.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Ένα φλιτζάνι (226 g) τυρί cottage με 2% λιπαρά περιέχει 27 γραμμάρια πρωτεΐνης, με 194 θερμίδες.

Γιαούρτι
Εύγευστο και θρεπτικότατο, το γιαούρτι είναι απαραίτητο στοιχείο στη διατροφή μας.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Ένα κεσεδάκι έχει 15 γραμμάρια πρωτεΐνης, με μόνο 100 θερμίδες.

Γάλα
Το γάλα περιέχει μια μικρή ποσότητα από σχεδόν κάθε θρεπτικό συστατικό που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα, με  ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, φώσφορο και ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2).
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: 1 φλιτζάνι πλήρες γάλα περιέχει 8 γραμμάρια πρωτεΐνης, με 149 θερμίδες.

Τόνος

Ο τόνος είναι ένα ψάρι πολύ χαμηλό σε λίπος, έτσι αυτό που μένει είναι ως επί το πλείστων μόνο πρωτεΐνη. Όπως και άλλα ψάρια, ο τόνος είναι επίσης πολύ καλή πηγή θρεπτικών συστατικών, όπως και πολύτιμων ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Ένα φλιτζάνι (154 gr.) περιέχει 39 γραμμάρια πρωτεΐνης, με μόνο 179 θερμίδες.

Γαλοπούλα

Η γαλοπούλα αποτελείται κυρίως από πρωτεΐνη, με πολύ λίγο λίπος και θερμίδες. Νόστιμη, μπορεί να καλύψει γευστικά το καθημερινό διαιτολόγιο.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Μια μερίδα (85 γραμμάρια) περιέχει 24 γραμμάρια πρωτεΐνης, με 146 θερμίδες.

Ψάρια (Όλοι οι τύποι)
Όλα τα ψάρια έχουν σημαντικές θρεπτικές ουσίες. Η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες είναι όμως εξαιρετικά μεταβλητή. Ο σολομός περιέχει 19 γραμμάρια ανά  (85 γραμμάρια), με 175 θερμίδες.

Γαρίδες
Οι γαρίδες περιέχουν λίγες θερμίδες, αλλά είναι εξαιρετικές πηγές πρωτεΐνης, σεληνίου και βιταμίνης Β12. Όπως και τα ψάρια, οι γαρίδες περιέχουν επίσης πολύτιμα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Τα 85 γραμμάρια περιέχουν 18 γραμμάρια, με μόνο 84 θερμίδες.

Φυτική Πρωτεΐνη

Αμύγδαλα
Τα αμύγδαλα περιέχουν σημαντικές θρεπτικές ουσίες, συμπεριλαμβανομένων φυτικών ινών, βιταμίνης Ε, μαγγανίου και μαγνησίου.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: 30 γρ. περιέχουν 6 γραμμάρια πρωτεΐνη και 161 θερμίδες.

Φακές
Οι φακές έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, μαγνήσιο, κάλιο, σίδηρο, φολικό οξύ, χαλκό, μαγγάνιο και διάφορα άλλα θρεπτικά συστατικά. Είναι επίσης μια από τις καλύτερες πηγές πρωτεϊνών φυτικής προέλευσης.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: 1 φλιτζάνι (198 γρ) μαγειρεμένες φακές περιέχει 18 γραμμάρια πρωτεΐνης, με 230 θερμίδες.

Κινόα
To κινόα συγκαταλέγεται σε ένα από τα πιο δημοφιλή superfoods του κόσμου. Είναι πλούσιο σε πολλές βιταμίνες, μέταλλα, φυτικές ίνες και πάρα πολλά αντιοξειδωτικά.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: 15% των θερμίδων. Ένα φλιτζάνι (185 g) μαγειρεμένα quinoa περιέχει 8 γραμμάρια, με 222 θερμίδες.

Βρώμη
Η βρώμη είναι από τα πιο υγιεινά δημητριακά. Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, μαγνήσιο, μαγγάνιο, θειαμίνη (βιταμίνη Β1) και διάφορα άλλα θρεπτικά συστατικά.
Περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες:  Μισό φλιτζάνι βρώμη περιέχει 13 γραμμάρια πρωτεΐνη, με 303 θερμίδες.

Πηγή: Νίκος Καφετζόπουλος, nutribase.gr

Μπρόκολο

Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, K, φυτικές ίνες και κάλιο, έχει ιδιότητες που το έχουν κατατάξει στα super foods με αντικαρκινική δράση, ενώ μια μερίδα μπρόκολου (100 γραμμαρίων) περιέχει 3 γραμμάρια πρωτεΐνης και αποδίδει μόλις 31 θερμίδες.

Άλλες πηγές πρωτεΐνης

Πηγές υψηλής ποιότητας θεωρούνται και τα υπόλοιπα ψάρια, πουλερικά και ξηροί καρποί πέρα από αυτά που αναφέραμε πιο πάνω. Μέσης ποιότητας πηγές θεωρούνται η σόγια, το ρύζι, τα όσπρια, τα δημητριακά, το ψωμί και η πατάτα. Θυμηθείτε ότι αυτές οι πηγές με κατάλληλους συνδυασμούς μπορούν να αποδώσουν πρωτεΐνη υψηλής ποιότητας – π.χ. φασόλια με ρύζι, αρακάς με καλαμπόκι, ψωμί με φακές, πατάτες με γάλα, δημητριακά με γάλα. Η συνιστώμενη πρόσληψη για ενήλικες είναι 1 γραμμάριο πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους κάθε μέρα.

Οι πληροφορίες που περιέχονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας ή την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας ή ειδικό διατροφολόγο.

Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν μία πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών, (Του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Α και βιταμίνη D) και μετάλλων (κυρίως ασβέστιο).  Υπάρχουν διάφορα είδη γάλακτος τα οποία διακρίνονται με βάση την προέλευση τους, όσο με βάση τον τρόπο παραγωγής τους ή την περιεκτικότητά τους σε λιπαρά.

Φρέσκο αγελαδινό γάλα

Το αγελαδινό γάλα περιέχει πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, βιταμίνες όπως αυτές  καθώς και μέταλλα. Με κυριότερα το ασβέστιο και τον φωσφόρο, των οποίων οι ποσότητες είναι αρκετά υψηλές. Διαχωρίζεται, σύμφωνα με την περιεκτικότητά του σε λίπος, σε τρεις κατηγορίες:

1. «Πλήρες», με όλα τα λιπαρά -τουλάχιστον 3,25%.
2. «Με χαμηλά λιπαρά» -λιγότερο από 2%.
3. «Χωρίς λιπαρά».

Μπορεί κανείς να βρει τις τρεις κατηγορίες φρέσκου αγελαδινού γάλακτος με προσθήκη επιπλέον ασβεστίου. Με προσθήκη ωμέγα 3 λιπαρών, με βιταμίνη D και βιταμίνη E. Το αγελαδινό γάλα έχει λιγότερο ασβέστιο σε σχέση με το πρόβειο και το κατσικίσιο γάλα. Έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νιασίνη (Β3), Β6 και βιταμίνη C. Έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε λακτόζη.

Tο φρέσκο αγελαδινό γάλα μικρής διάρκειας μπορεί να κρατήσει μέχρι και πέντε μέρες από την ημερομηνία εμφιάλωση.  Παστεριώνεται στους 71,7 βαθμούς Κελσίου για 15 δευτερόλεπτα τουλάχιστον. Υπάρχει και το γάλα μακράς διάρκειας, που έχει περάσει από υψηλή παστερίωση και μπορεί να συντηρηθεί στο ψυγείο μέχρι και 3 εβδομάδες από την εμφιάλωση.

Φρέσκο πρόβειο γάλα

Το πρόβειο γάλα έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και ασβέστιο σε σχέση με τα υπόλοιπα γάλατα. Περιέχει σχεδόν τη διπλάσια ποσότητα πρωτεϊνών σε σχέση με το αγελαδινό γάλα (5,98% και 3,29% αντίστοιχα), ενώ περιέχει 25% περισσότερο ασβέστιο (193 mg/100ml). Παράλληλα, είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε φωσφόρο και συζευγμένο λινολαΐκό οξύ (CLA). Η μεγάλη του περιεκτικότητα σε CLA το οποίο σύμφωνα με ορισμένες έρευνες μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση του μεταβολισμού του λίπους.

Φρέσκο κατσικίσιο γάλα

Το κατσικίσιο γάλα αποτελεί πολύ καλή πηγή ασβεστίου και του απαραίτητου αμινοξέος τρυπτοφάνη που αποτελεί την πρώτη ύλη για την παραγωγή της σεροτονίνης. Περιέχει, επίσης, υψηλά ποσοστά ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β2), βιταμίνης C, φωσφόρου και καλίου.

Ξινόγαλα

Το ξινόγαλο ή Αριάνι, παράγεται από φρέσκο αγελαδινό γάλα και καλλιέργεια γιαουρτιού. Είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φωσφόρο, ενώ περιέχει πρωτεΐνες και βιταμίνες Α, C, D, E και βιταμίνες Β. Βοηθά στην πέψη και μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της εντερικής χλωρίδας. Λόγω της όξινης γεύσης του, η βιομηχανία τροφίμων προσθέτει στο ξινόγαλο ποσότητα αλατιού, κάτι που αυξάνει την περιεκτικότητά του σε νάτριο. Να σημειωθεί ότι το νάτριο, εκτός του ότι ανεβάζει την αρτηριακή πίεση, αποτελεί παράγοντα οστεοπόρωσης. Για κάθε 2,5 γραμμάρια νατρίου που εισέρχονται στο σώμα, χάνονται 50 mg ασβεστίου στα ούρα.

Γιαούρτι

Στο γιαούρτι οι υδατάνθρακες του γάλακτος (λακτόζη) ζυμώνονται δίνουν το γαλακτικό οξύ που ευθύνεται και για τη χαρακτηριστική υπόξινη γεύση του. Έτσι, ως προϊόν ζύμωσης, το γιαούρτι είναι πιο εύπεπτο από το γάλα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι άνθρωποι που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη τις περισσότερες φορές μπορούν να καταναλώσουν ευκολότερα το γιαούρτι και να μη στερηθούν έτσι το ασβέστιο.

Ανάλογα με τον τρόπο επεξεργασίας του γιαουρτιού, χωρίζεται σε παραδοσιακό, στραγγιστό και αναμεμειγμένο

Το παραδοσιακό μπορεί να είναι είτε αγελαδινό είτε πρόβειο, έχει πέτσα και είναι πλήρες, δηλαδή έχει πάνω από 3,5% λιπαρά όταν είναι αγελαδινό και μέχρι 7% λιπαρά όταν είναι πρόβειο).

Στραγγιστό Γιαούρτι

Eίναι συνήθως αγελαδινό και ονομάζεται έτσι γιατί στραγγίζεται το γιαούρτι και αποβάλλεται ο ορός του γάλακτος, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο πηκτό. Τα στραγγιστά γιαούρτια μπορεί να έχουν ακόμα και 10% λιπαρά. Το συνεκτικό ή αναμεμειγμένο είναι κυρίως αγελαδινά, περιέχει αρκετό νερό και είναι πιο ελαφρύ. Έχει δηλαδή λιγότερα λιπαρά από το πλήρες (έχει από 0% έως 4% λίπος).

Πηγή: https://www.healthyliving.gr

ΣΥΧΝΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

H ψύξη καταστρέφει τη γεύση των τροφών;

Τα λαχανικά και τα φρούτα, αν συντηρηθούν σωστά, δεν χάνουν τη γεύση τους. Πρόβλημα παρουσιάζουν οι λιπαρές τροφές, που ταγγίζουν.

Ποια πρέπει να είναι η θερμοκρασία του ψυγείου μου;

Στα οικιακά ψυγεία υπάρχει μεγάλη ποικιλία τροφών, που καθεμιά απαιτεί διαφορετική θερμοκρασία για την άριστη συντήρησή της. Επειδή, όμως, το να έχουμε έναν αποθηκευτικό χώρο για κάθε τρόφιμο δεν είναι δυνατόν, ο μέσος όρος θερμοκρασίας που πρέπει να έχει το ψυγείο για την όσο γίνεται καλύτερη διατήρησή τους είναι από 0 – 5 βαθμούς Kελσίου (στο θάλαμο ψύξης).

Τι να κάνω με το μαγειρεμένο φαγητό;

Αν δεν καταναλωθεί αμέσως, πρέπει να μπαίνει στο ψυγείο, να καλύπτεται και να τοποθετείται πάνω από τα νωπά. Ωστόσο, η παραμονή του στη συντήρηση δεν πρέπει να ξεπερνά τις 3 – 4 ημέρες. Αν θέλετε να το διατηρήσετε περισσότερο καιρό, βάλτε το στην κατάψυξη και διατηρήστε το για 2 – 4 μήνες.

Τι θα πάθω αν φάω κάτι ληγμένο;

Η επεξεργασία των περισσότερων τροφίμων είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζει τη διατήρησή τους για 1 – 3 ημέρες μετά την ημερομηνία λήξης τους. Όσο για τις επιπτώσεις από την κατανάλωση τέτοιων τροφίμων, αυτές κυμαίνονται από μια απλή γαστρεντερική διαταραχή μέχρι μια σοβαρότατη τροφική δηλητηρίαση.

Τι πρέπει να γνωρίζετε:

Τα συσκευασμένα προϊόντα που δεν έχουν ανοιχτεί διατηρούνται μέχρι την ημερομηνία λήξης και στις συνθήκες που αναγράφονται στη συσκευασία τους.
• Τα τρόφιμα που δεν φυλάσσονται στο ψυγείο τοποθετούνται σε μέρος δροσερό, ξηρό και σκιερό.
• Τα κατεψυγμένα προϊόντα απαγορεύεται μετά την απόψυξή τους να καταψυχθούν εκ νέου. Αν τα ξεπαγώσετε και δεν τα μαγειρέψετε, μπορείτε να τα διατηρήσετε στο ψυγείο μέχρι και 48 ώρες.
Απόψυξη

Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στην απόψυξη. Αν υπάρχει ανάγκη για άμεσο μαγείρεμα, η απόψυξη μπορεί να γίνει με κρύο τρεχούμενο νερό, χωρίς το προϊόν να βγει από τη συσκευασία του, ή με τη χρήση φούρνου μικροκυμάτων. Διαφορετικά, το ξεπάγωμα πρέπει να γίνεται στο ψυγείο, στους 4 βαθμούς Kελσίου, για να παρεμποδίζεται η ανάπτυξη παθογόνων βακτηρίων. (Τα κατεψυγμένα λαχανικά δεν χρειάζονται ξεπάγωμα.)
• Σε περίπτωση που ξαναθερμάνετε κάποιο τρόφιμο, περιμένετε μέχρι να αχνίσει και μετά βγάλτε το από τη φωτιά. Έτσι θα είστε σίγουροι για την ασφαλή κατανάλωσή του.
• Το μαγείρεμα κάθε μορφής σκοτώνει τα βακτήρια, γι’ αυτό ποτέ μην αφήνετε το φαγητό μισομαγειρεμένο.

Πόσο καλά «παγώνει» το ψυγείο σας;

Στα ψυγεία (όταν η κατάψυξη είναι στο επάνω μέρος) η θερμοκρασία των επάνω ραφιών είναι χαμηλότερη, ενώ των κάτω υψηλότερη.
• Στην πόρτα τοποθετείτε πάντα προϊόντα που θα καταναλώσετε άμεσα.
• Mη φορτώνετε με πολλά πράγματα το ψυγείο, γιατί ανεβαίνει η θερμοκρασία του και μη στοιβάζετε το ένα τρόφιμο πάνω στο άλλο.
• Aποθηκεύετε τα λαχανικά και τα υπόλοιπα φυλλώδη είδη χωριστά από τα φρούτα.
• Aποθηκεύετε τα προϊόντα που αλλοιώνονται ευκολότερα ή που θέλετε να τα διατηρήσετε περισσότερο στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου.
• Tρόφιμα με ισχυρές οσμές καλό είναι να τυλίγονται πριν μπουν στο ψυγείο και να μη βρίσκονται πολύ καιρό μαζί με προϊόντα που απορροφούν οσμές.

ΟΔΗΓΟΣ Για ψάρια και θαλασσινά

Τα φρέσκα ψάρια διατηρούνται στο ψυγείο και είναι ασφαλή για κατανάλωση για 48 ώρες στο ψυγείο ή στον πάγο, αφού έχετε λάβει όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις. Θα πρέπει να αποθηκεύσετε τα νωπά ψάρια εντός της αρχικής τους συσκευασίας στο ψυχρότερο σηµείο του ψυγείου ή στο συρτάρι συντηρήσεως του κρέατος και να µην τα στριµώχνετε µαζί µε άλλα τρόφιµα, διότι ο αέρας πρέπει να κυκλοφορεί ελεύθερα γύρω από τα ψάρια.

Όταν θα αγοράσετε παρατηρήστε το ψάρι να έχει καθαρά και λαμπερά μάτια και όχι θαμπά, ελέγξτε τα βράγχια να είναι κόκκινα χωρίς βλέννες, το δέρμα του να είναι γυαλιστερό και να έχει ζωηρό χρώμα. Αν δεν καταναλώσετε το ψάρι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να τα καταψύξετε συσκευασμένα σε σακούλα πολυαιθυλενίου ή αλουμινόχαρτο.

Απόψυξη κατεψυγμένων ψαριών

Για να ξεπαγώσετε κατεψυγμένα ψάρια, τοποθετήστε τα στο ψυγείο όλο το βράδυ. Αυτό θα επιτρέψει στο ψάρι να αποψυχθεί σταδιακά και θα το αποτρέψει από το να χαλάσει. Μια εναλλακτική μέθοδος για την απόψυξη των ψαριών, είναι να τα τοποθετήσετε σε μια πλαστική σακούλα και να τα βυθίσετε σε κρύο νερό μέχρι να αποψυχθούν. Όταν αποψυχτούν τελείως κρατήστε τα στο ψυγείο για όχι περισσότερο από δύο ημέρες πριν τα μαγειρέψετε.

Συνιστώμενη διάρκεια αποθήκευσης ψαριών

Θαλασσινά

Όταν αγοράζετε θαλασσινά, τοποθετήστε τα στο ψυγείο αμέσως μόλις φθάσετε στο σπίτι. Συσκευάστε τα μύδια, στρείδια, καβούρια ή καραβίδες σε αεροστεγείς σακούλες ή δοχεία και καλύψτε το δοχείο με υγρό ύφασμα ή χαρτοπετσέτα. Αποθηκεύσατε τα νωπά, καπνιστά ή παστεριωμένα ή θαλασσινά στους 0 με 3°C.

Τα κατεψυγμένα θαλασσινά που είναι συσκευασμένα σε περιτυλιγμένους δίσκους θα πρέπει, πριν να τοποθετηθούν στον καταψύκτη, να συσκευάζονται σε πλαστικές, χάρτινες ή σακούλες αλουμινίου, κατάλληλες για κατάψυξη. Η θερμοκρασία αποθηκεύσεως πρέπει να είναι –18°C ή παρακάτω.

Συνιστώμενη διάρκεια αποθήκευσης θαλασσινών

ΤΡΟΦΙΜΑ, ΦPOYTA KAI ΛAXANIKA

Προσέξτε ιδιαίτερα κατά την αποθήκευσή τους, καθώς ορισμένα φρούτα, όταν ωριμάζουν, παράγουν ένα αέριο, το αιθυλένιο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα μερικών φρούτων, λαχανικών και φυλλωδών βοτάνων.

Τρόφιμα ευαίσθητα στο αιθυλένιο:

Kαρότα, σπαράγγια, μαρούλια, μπρόκολα, σπανάκι, φυλλώδη βότανα, αγγούρια

Τρόφιμα που παράγουν αιθυλένιο:

Mπανάνες, μάνγκο, μήλα, αβοκάντο, ακτινίδια, ροδάκινα, δαμάσκηνα, πεπόνια, ντομάτες, βερίκοκα, νεκταρίνια, αχλάδια
Το αιθυλένιο, π.χ., μπορεί να προκαλέσει κιτρίνισμα των πράσινων λαχανικών και πικρίλα στα καρότα. Aποθηκεύστε, λοιπόν, τα ευαίσθητα στο αιθυλένιο προϊόντα χωριστά. O μέσος όρος ζωής των φρούτων και των λαχανικών στο ψυγείο είναι 7 – 14 ημέρες. Στην κατάψυξη διατηρούνται μέχρι 6 μήνες, όμως καλό είναι να αποφεύγεται γιατί αλλοιώνει την υφή τους. Αν θέλετε να τα κρατήσετε εκτός ψυγείου, βάλτε τα σε ειδικές θήκες ή δίχτυα, σε μέρος δροσερό και σκιερό. Ωστόσο, αν τα αφήσετε μέσα στο σπίτι, όπου οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, θα διατηρηθούν μόνο μερικές ημέρες. Το χειμώνα, πάντως, μπορείτε να τα βγάζετε στο μπαλκόνι και έτσι να τα διατηρείτε για 1 – 2 εβδομάδες.

Φρούτα
Τα φρούτα που μπαίνουν στο ψυγείο πρέπει να είναι σε χωριστές συσκευασίες και να φυλάσσονται στα κάτω ράφια και τα συρτάρια, όπου η θερμοκρασία είναι υψηλότερη και όχι στα πάνω ράφια, γιατί αφυδατώνονται.

Eσπεριδοειδή: Aποθηκεύστε τα όλα στο ψυγείο ακάλυπτα, εκτός από τα μανταρίνια, τα οποία πρέπει να τοποθετούνται σε σακούλες.

Πυρηνόκαρπα φρούτα (ροδάκινα, βερίκοκα): Aν δεν είναι ώριμα, αφήστε τα για 1 – 2 ημέρες εκτός ψυγείου για να ωριμάσουν και έπειτα αποθηκεύστε τα στο ψυγείο για 3 – 5 ημέρες.

Mπανάνες: Aφήστε τις να ωριμάσουν σε θερμοκρασία δωματίου και μετά βάλτε τις στο ψυγείο. Θα μαυρίσουν, αλλά θα διατηρηθούν περισσότερο.

Πεπόνια: Tοποθετήστε τα ώριμα πεπόνια σε πλαστικές σακούλες, για να μη διαχέεται η οσμή τους και κρατήστε τα για 1 εβδομάδα.

Λαχανικά
Τα περισσότερα λαχανικά διατηρούνται καλύτερα στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου και σε συσκευασίες που αερίζονται και δεν μαζεύουν υγρασία. Ωστόσο, υπάρχει ένας απλός κανόνας για να θυμάστε πού θα βάζετε το καθένα:
Σε γενικές γραμμές, τα φυλλώδη διατηρούνται σε χαμηλές θερμοκρασίες και τα πιο ευαίσθητα σε υψηλότερες και επομένως στα χαμηλά ράφια. Aν δεν τα φάτε αμέσως, μην τα πλύνετε και φυσικά μην τα κόψετε ή καθαρίσετε.

Xυμοί φρούτων

Οι χυμοί φρούτων που βρίσκονται σε χάρτινες συσκευασίες πρέπει να πίνονται μέσα σε 4 ημέρες από το άνοιγμά τους και να φυλάσσονται στο ψυγείο.

Eξαίρεση αποτελούν:
1. Οι πατάτες, τα ξερά κρεμμύδια και τα σκόρδα, που δεν χρειάζεται να μπαίνουν στο ψυγείο, αρκεί να συντηρούνται σε σκοτεινό, ξηρό και δροσερό μέρος και σε αραιοπλεγμένους σάκους. Σε αυτές τις συνθήκες διατηρούνται σε καλή κατάσταση μέχρι και 1 μήνα. Στο ψυγείο, βέβαια, διατηρούνται 1 – 2 μήνες, αλλά να έχετε υπόψη ότι αλλάζει η γεύση τους.

2. Οι γλυκοπατάτες, τα κολοκυθάκια με σκληρό φλοιό και οι μελιτζάνες είναι προτιμότερο να βρίσκονται σε θερμοκρασία 13 – 15° C και όχι σε χαμηλότερη, γιατί παθαίνουν βλάβη. Στις συνθήκες αυτές διατηρούνται για περίπου 1 μήνα, ενώ σε θερμοκρασία δωματίου θα πρέπει να καταναλώνονται εντός μιας εβδομάδας. Mετά αλλοιώνονται και είναι καλύτερο να πετιούνται.

Για να τα συντηρήσετε καλύτερα τα τρόφιμα σας:

Aγγούρια: Aν τα έχετε κόψει, καλύψτε τα με διάφανη μεμβράνη ή βάλτε τα σε ένα βάζο με νερό.
Aγκινάρες: Kαλύψτε τις με υγρό πανί ή βυθίστε τα κοτσάνια σε νερό. Στην κατάψυξη βάλτε μόνο το τμήμα που τρώγεται.
Kαρότα: Κομμένα, διατηρούνται σε παγωμένο νερό για λίγες ώρες.
Kολοκυθάκια: Kρατήστε τα τυλιγμένα σε υγρό πανί για 2 ημέρες και για να τα φυλάξετε στην κατάψυξη, κόψτε τα σε φέτες.
Σπανάκι: Tυλίξτε το σε υγρό πανί.
Xόρτα: Aφαιρέστε τα ξένα σώματα, τα χοντρά και τα κίτρινα φύλλα και μην τα πλύνετε. Bάλτε τα σε σακούλα και διατηρήστε τα στο ψυγείο για 2 – 4 ημέρες.
O βασιλικός, ο δυόσμος και ο μαϊντανός διατηρούνται και στο ψυγείο μέσα σε κλειστό δοχείο. Το βασιλικό, αν θέλετε, μπορείτε να το διατηρήσετε σε ένα ποτήρι με νερό, όπως και το μαϊντανό, ή να τον αποξηράνετε και να το βάλετε σε ελαιόλαδο.

Πηγή : Περιοδικό Life

Πώς να πλύνετε, να χειριστείτε και να μαγειρέψετε το κοτόπουλο με ασφάλεια

Φρέσκο κοτόπουλο

Διατηρείται κρύο κατά τη διάρκεια της διανομής σε καταστήματα λιανικής πώλησης για να αποτραπεί η ανάπτυξη βακτηριδίων και να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του. Πρέπει να το αισθάνεστε κρύο στην αφή, όταν το αγοράζετε.  Τοποθετήστε τις συσκευασίες σε πλαστικές σακούλες μίας χρήσης (αν υπάρχουν) για να περιορίσετε τυχόν διαρροές που θα μπορούσαν να επιμολύνουν άλλες τροφές. Πηγαίνετε απευθείας στο σπίτι μόλις αγοράσετε το κοτόπουλο.

Όταν φτάσετε στο σπίτι, τοποθετήστε το αμέσως σε ψυγείο που διατηρεί θερμοκρασία 4,4 °C, ή χαμηλότερη. Μαγειρέψετε το μέσα σε 1 ή 2 ημέρες, αλλιώς βάλτε το στην κατάψυξη στους -17,8 °C. Εάν παραμείνει κατεψυγμένο συνεχώς, θα είναι ασφαλές επ’ αόριστον.

Το κοτόπουλο μπορεί να καταψυχθεί στην αρχική του συσκευασία ή να ανασυσκευαστεί. Εάν το παγώσετε φρέσκο διατηρείται περισσότερο από 2 μήνες, επικαλύψτε αεροστεγώς τις πλαστικές συσκευασίες στις οποίες το αγοράσατε με αλουμινόχαρτο βαρέως τύπου, πλαστικό περιτύλιγμα, ή χαρτί καταψύκτη, ή τοποθετήστε τη συσκευασία μέσα σε μια τσάντα καταψύκτη.

Η σωστή περιτύλιξη εμποδίζει την «καύση κατάψυξης». Αν συμβεί αυτό, τότε θα δείτε γκριζωπά και καστανά σημάδια στην σάρκα του. Αυτά προκαλούνται από τον αέρα που φτάνει στην επιφάνειά του. Μπορείτε να κόψετε αυτά τα σημεία  πριν το μαγείρεμα του.

Μαγειρεμένο, επεξεργασμένο κοτόπουλο

Όταν αγοράζετε πλήρως μαγειρεμένο, ή fast food κοτόπουλο, βεβαιωθείτε ότι είναι ζεστό κατά την αγορά. Χρησιμοποιήστε το μέσα σε 2 ώρες, ή κόψτε το σε πολλά κομμάτια και βάλτε τα στο ψυγείο. Πάλι, φροντίστε να είναι τυλιγμένα καλά και να μην έρχονται σε επαφή με άλλα τρόφιμα. Καταναλώστε τα μέσα σε 3 έως 4 ημέρες. Καλό είναι να τα ζεστάνετε στους 73 °C. Είναι απολύτως ασφαλές να το καταψύξετε  έτοιμο, μαγειρεμένο. Για καλύτερη ποιότητα, γεύση και υφή, καταναλώστε το μέσα σε 4 μήνες.

Το στήθος  έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπη. Περισσότερα από τα μισά  λίπη που περιέχει, είναι ακόρεστα , τα οποία στην πραγματικότητα, βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης. Συνήθως το δέρμα του κοτόπουλου περιέχει τα περισσότερα λίπη, γι αυτό καλό είναι το κοτόπουλο να μαγειρεύεται αφού έχει αφαιρεθεί η πέτσα του. Επίσης καλό είναι να μαγειρεύετε το κοτόπουλο χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν λιγότερο λίπος ή λάδι.

Πηγή : https://www.fsis.usda.gov

Ιδιότητες – Χρήση

• Η νούμερο ένα σε προτίμηση πηγή ζωικής πρωτεΐνης
• Όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για την αύξηση του μυικού ιστού
• Υγιεινή εναλλακτική του κόκκινου κρέατος
• Αγαπημένη τροφή των αθλητών
• Συνίσταται και σε άτομα με προβλήματα υγείας
• Αρέσει στα περισσότερα παιδιά
• Είναι από τα τρόφιμα με ελάχιστα ποσοστά εμφάνισης αλλεργιών και αναφυλαξιών

Θρεπτική Αξία

Πρόκειται για μια πολύ καλή πηγή πρωτείνης. Μας παρέχει το 67% της ημερήσιας ποσότητας πρωτεΐνης που χρειάζεται ο οργανισμός.
Έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Το πιο άλιπο τμήμα του κοτόπουλου είναι το στήθος του το οποίο περιέχει τα μισά λιπαρά από μια χοιρινή μπριζόλα καθαρισμένη από το λίπος.

Βιταμίνες – Ιχνοστοιχεία

• Σύμπλεγμα βιταμίνων( Β1,β6,β12)
• Βασική πηγή νιασίνης των οποίων οι αντικαρκινική ιδιότητα έχει διαπιστωθεί μέσα από έρευνες και κλινικές μελέτες
• Βασική πηγή Σεληνίου: βασικό αντιοξειδωτικό

Λύση για Όλα τα Γεύματα

• Πρωϊνό
• Ενδιάμεσο σνακ στη δουλειά – σχολείο
• Κυρίως γεύμα
• Για την απώλεια βάρους
• Καθημερινή κατανάλωση

Διατροφικοί Συνδυασμοί

• Δημητριακά
• Ξηρούς Καρπούς
• Λαχανικά
• Φρούτα
• Όσπρια

Τρόποι Μαγειρέματος

• Βραστό
• Ψητό
• Σούπα
• Ατμό
• Φούρνο
• Κατσαρόλα
• Σχάρα

Πηγή: http://www.aggelakis.gr